"Ciğerpâre'nin ne demek olduğunu biliyor musun.?" Diye sordu genç kız kırgın sesiyle. Kalbinin derinlerinde hissettiği acı artık sesine de yansıyordu lakin karşısındaki sarsılmaz yüz ifadesiyle duran adam bu duruma kulaklarını tıkıyor, ona sırtını d...
Esen rüzgar genç kızın saçlarını usul usul savuruyordu. Yüzündeki buruk tebessüm, nazlı nazlı atan kalbinin heyecanını bastırmaya yardımcı oluyordu. Titreyen ellerini üzerindeki kabana bastırarak başını yanına doğru çevirdi.
“Cihangir.” Diye konuştu heyecanının yuva yaptığı sesiyle. Cihangir, Mihrimah’ın ona seslenmesiyle başını çevirerek ona baktı. Yüzündeki heyecan küçük bir kız çocuğunun heyecanı gibiydi.
“Efendim.” Sakin sesiyle genç kızı yanıtladığında bakışları onun asi siyah saçlarında dolaşıyordu. Elini yavaşça uzatarak uzun parmaklarıyla genç kızın yüzüne dökülen saçlarını geriye doğru itti. Onun saçlarına değen parmak uçları yavaş yavaş kül oluyordu.
“Şey… Doktor ya kötü bir şey söylerse.” Sesindeki korku usul usul gün yüzüne çıkarken, kalbi bu kez korkuyla atıyordu. Cihangir tek koluyla tuttuğu Yusufu sıkıca tutup, boştaki elini uzatıp uzun parmaklarını genç kızın ince parmaklarına doladı.
“Korkma ben yanındayım.” Mihrimah başını usulca sallarken ağır bir şekilde yutkundu. Cihangir öne doğru bir adım atarak ilerlemeye başladığında genç kızda adımlarını ona uydurmuştu.
Hastanenin içine girip yavaş adımlarla gidecekleri doktorun kapısının önünde durduklarında genç kız korkuyla elini tutan eli sıktı, tırnakları genç adamın eline batarken Cihangir bu durumdan rahatsız değildi.
Bekleme yerlerine oturup sakince sıranın onlara gelmesine beklediler dakikalarca.
“Mihrimah Arslanoğlu.” Mihrimah ismini duymasıyla telaşa yutkunup kuruyan dudaklarını ıslattı. Cihangir yavaşça oturduğu yerden kalkıp genç kızında kalkmasını sağladığında genç kız titrek adımlarla onu takip ediyordu.
“Korkma, bu kez üzülmeyeceksin.”
Cihangir aralıklı kapıdan girip başıyla doktora selam verdi ağır bir şekilde. Genç kızın oturmasına yardım ederek oturmasını sağladı. Mihrimah ellerini dizlerinin üzerine koyup titreyen parmaklarını birbirine doladı.
Orta yaşlı erkek doktor gözlerindeki siyah çerçeveli gözlüğü çıkarıp masanın üzerine bırakarak yavaşça oturduğu yerden kalktı.
Adımlarını genç kızın karşısında durdurup onu muayene etmeye başladı. Genç kız içindeki amansız heyecanla baş etmeye çalışsada bunu pek başaramıyordu. Avucunun içine batırdığı tırnakları canını yakarken kulaklarında geçmişin sözleri yankılanıyordu Biliyordu birazdan doktor ameliyat için bir sorun olmadığını söyleyecekti, lakin bir yanı sanki yine paraları yetmediği için ameliyat olamayacak korkusu vardı. O bu anı çok yaşamıştı, bu hastane kapısından paraları yetmediği için hüsranla çok kez dönmüştü.
