"Ciğerpâre'nin ne demek olduğunu biliyor musun.?" Diye sordu genç kız kırgın sesiyle. Kalbinin derinlerinde hissettiği acı artık sesine de yansıyordu lakin karşısındaki sarsılmaz yüz ifadesiyle duran adam bu duruma kulaklarını tıkıyor, ona sırtını d...
Genç kız kalbinde amansızca büyüyen heyecanı bastıramıyordu. Yüzündeki silik tebessüm yaşadığı her şeyin bir göstergesiydi, sevinçli lakin ürkek olan bir tebessüm.
Titreyen parmaklarını birbirine dolayıp içindeki arsız telaşı bastırmaya çalıştı. Kalbi küçük bir serçenin sevinçi gibi atarken bu sevinçe içindeki küçük kızda eşlik ediyordu.
Dilini ağır bir şekilde kuruyan dudaklarının üzerinde dolaştırıp başını yavaşça yan tarafına doğru çevirdi.
“Cihangir.” Diye fısıldadı narin sesiyle. Hastane odasına olan bakışlarını genç kızın sesini duyması ile yavaşça ona çevirip, yaslandığı koltukta hafifçe öne doğru eğildi.
“Efendim güzelim.” Genç adam sakin sesiyle konuşup elini yavaşça uzatarak genç kızın stresten titreyen parmaklarının üzerine koydu.
“Doktor ne zaman gelecek.?” Diye sordu genç kız meraklı ses tonuyla. Cihangir baş parmağını ağır ağır genç kızın elinin üzerinde dolaştırıp ağır bir şekilde gülümsedi.
“20 dakika sonra.” Mihrimah ciğerlerine titrek bir soluk doldurup başını yavaş yavaş salladı.
“Korkma, hiçbir şey hissetmeyeceksin.” Cihangir, Mihrimah’ı sakinleştirmeye çalışsada genç kızın gözlerini saran korku onu ele veriyordu.
“Biliyorum ama yinede içimdeki yersiz telaşa mani olamıyorum.”
“Korkma, ben yanındayım.” Diye fısıldadı genç adam sakin ama sert sesiyle. Mihrimah usulca yutkunarak başını salladı. Dakikalar birbirini amansızca kovalarken odanın kapısı usulca çalınıp ardından aralandı.
Doktor yüzündeki gülümsemeyle odaya girip, ellerini üzerindeki beyaz önlüğün ceplerine koydu.
“Hazır mısınız Mihrimah hanım.?” Mihrimah yavaşça yutkunarak başını ağır ağır olumlu anlamda salladı. İçinde gittikçe büyüyen heyecana mani olamıyordu.
“Hazırım.” Diye konuştu genç kız naif sesiyle. Cihangir oturduğu yerden kalkıp genç kızın farkında olmadan sıktığı eline baktı.
“O zaman sizi ameliyathaneye alalım.” Cihangir yavaşça eğilerek genç kızın yüzünü elleri arasına alıp dudaklarını alnına bastırdı.
“Bakalım o gözler beni tanıyacak mı.” Diye fısıldadı kısık sesiyle. Mihrimah dudaklarının üzerindeki silik gülüşle elini genç adamın elinin üzerine koydu.
“Tanıyacak.” Diye fısıldadı kısık sesiyle. Cihangir titrek bir nefes alarak geriye çekildiğinde görevli kişiler genç kızı odadan çıkarmıştı çoktan. Genç adam usul adımlarla onu takip ederken adımları ameliyathane yazısının önünde durmuştu ağır bir şekilde.
