ကြယ်ကြွေကောင်းကင် { Complete }

အပိုင္း { ၂ } ( ZAWGYI )

{ လြန္ခဲ့ေသာ ၂ ႏွစ္ }

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕နယ္ရွိ bar တစ္ခု၌ လူမ်ား ပ်ားပန္းခပ္ေနသည့္ႏွယ္ ကူးလူးလႈပ္ရွားေနၾကပုံမွာ မ်က္စိရႈပ္စဖြယ္ေတာ့ ျဖစ္ေနေသာ္လည္း သူ႔အတြက္ေတာ့ ပုံမွန္ပင္။ ဤေနရာသည္ သူ၏ စားက်က္ ... သူ႔ကို ေငြအေျမာက္အမ်ား ဖန္တီးေပးႏိုင္သည့္ ေနရာပင္။ ေရွ႕ဆံပင္မ်ားကို စုၿပီး ေခါင္းစည္းႀကိဳးျဖင့္ လွန္တင္စည္းလိုက္ၿပီးမွ မီးေရာင္စုံမွိန္မွိန္ ႀကီးစိုးေနေသာ ဘားအတြင္းသို႔ ေျခလွမ္းႀကဲမ်ားျဖင့္ ဝင္လာလိုက္သည္။ ျမဴးႂကြေနေသာ သီခ်င္းသံေၾကာင့္ သူ႔စိတ္မ်ား အတန္ငယ္ လန္းဆန္းလာသလိုပင္။

ႏြယ္ႏိုင္း ... ဒါ သူ႔နာမည္ေပါ့။ ႏြယ္ႏိုင္းဟာ အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ ႏွလုံးသားကို ႏြယ္ပင္လို ရစ္ပတ္ေႏွာင္ဖြဲ႕ၿပီး ပိုက္ဆံေနာက္ လိုက္ေနသည့္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္။ အမ်ား အေခၚအရဆိုလွ်င္ေတာ့ ႏြယ္ႏိုင္း၌ နာမည္အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိသည္ ... ခ်ဴဆီ ၊ ပိုင္းလုံး ၊ အပ်က္ေကာင္ ဟူ၍ စုံလို႔ပါပဲ။ ထားပါေလ ... ဒါေတြ ႏြယ္ႏိုင္းမွ ဂ႐ုမစိုက္တာ။ လူေတြ သူတို႔ သေဘာအတိုင္း သမုတ္ေနသည့္ အေခၚအေဝၚမ်ားျဖင့္ သူ႔အား ရႈံ႕ခ်ကဲ့ရဲ႕ေနသည္ကိုသာ လိုက္အာ႐ုံစိုက္ေနလွ်င္ ဘယ္သူက ႏြယ္ႏိုင္းကို ပိုက္ဆံလာေပးမွာလဲ။ ပတ္ဝန္းက်င္ကို လိုက္အဖက္လုပ္ေနလွ်င္ ႏြယ္ႏိုင္း၌ ေနစရာ ေနရာပင္ က်န္ရွိမည္ မထင္။

ဘားထဲသို႔ ေျခခ်လိုက္ၿပီဆိုသည္ႏွင့္ မ်က္လုံးမ်ားကို အနားမေပးပါဘဲ ေတာင္ေတာင္ဤဤ ကစားရင္း သည္ညအတြက္ သူ၏ ဘဏ္တိုက္ကို ရွာေဖြေနမိသည္။ ထိုစဥ္ တစ္စုံတစ္ေယာက္ႏွင့္ ဝင္တိုက္လိုက္မိသျဖင့္ ရင္ဘတ္တစ္ခုလုံးက တစ္ဖက္လူ ကိုင္ထားသည့္ ဝီစကီေၾကာင့္ ေအးခနဲ ျဖစ္သြားရသည့္အျပင္ လက္ထဲ ကိုင္ထားေသာ လြယ္အိတ္စုတ္ေလးသည္လည္း ၾကမ္းေပၚ ျပဳတ္က်သြားသည္။ စိတ္ေပါက္ေပါက္ႏွင့္ ဝင္တိုက္သည့္ လူကို ေမာ္ၾကည့္မိေတာ့ ႏြယ္ႏိုင္းထက္ ေခါင္းတစ္လုံးစာခန္႔ ပိုျမင့္ေနေသာ အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္။ ႐ုပ္ရည္အားျဖင့္ ၿခဳံငုံၾကည့္လွ်င္ေတာင္မွ ျပစ္ခ်က္ဆိုစရာပင္ တစ္ခ်က္ မရွိေလာက္ေအာင္ ၿပီးျပည့္စုံေနသည့္ လူသည္ ႏြယ္ႏိုင္းအား အံ့အားသင့္သလို ေၾကာင္ေငးၾကည့္ေနသည္။ ဝင္တိုက္ၿပီး ေတာင္းပန္စကားပင္ တစ္ခြန္း မေျပာလာသည့္ လူေၾကာင့္ ေဒါသသည္လည္း ေထာင္းခနဲ။