MAKE ME A SLAVE: (COMPLETED)

CHAPTER 26

VIP.

"Sigurado ka na ba, Anak, sa desisyon mong iyan? Naalala ko pa noong binigay mo sa akin si-"

Hindi na tinuloy ni Papa ang sasabihin pa sana nang makita nya na tumayo ako at lumapit sa glass wall ng office ko.

Pinanood ko ang mga objects sa labas na kitang-kita mula dito sa aking kinatatayuan.

Alam ko na parehas kaming nasasaktan, it's been 3 years since she left. If someones suffer more?
Is none other than Daddy.

Humarap ako sa kanya mula sa glass wall at pilit na ngumiti kahit mahirap na gawin iyon para sa akin sa tuwing ang topic namin ay ang kanyang anak.

"Yes. Dad, and besides 3 years na sya sa akin and i think this is the right time"

"How about El Farma?  Are you really not going to use my name?"

"Dad, alam mo na ang sagot ko sa tanong mo na 'yan. Where in fact, Recuerda is Mom's name too. So it's ok, at least i preserved her name"

Tumango-tango si Daddy sa sinabi ko tanda ng pag sang-ayon nya.

"And your name always belongs to her" uminit ang dulo ng mga mata ko pero pigilan ang nagbabadyang mga luha.

"Wala ka pa ba talagang balita sa kanya?" the look and tone of his voice showed that he is expected my answer to be negative.

Bumuga ako ng hangin at malungkot na umiling.

"Still negative, Daddy"

"I hope before i disappear from the world we can find her?"

Umalis ako sa pagkakahilig ko sa glass wall at nilapitan si Daddy at niyakap.

"Pangako, Dad. But stop saying that you are going to die"

Pilit ko nilangkapan ng kasiyahan ang boses ko para pagaanin ang atmosphere ni Daddy.

"Kumuha ka na ba ng magbabantay sa kanya doon?" ibinaling nya ulit ang topic namin sa Anak ko.

"Yes, everything is settled. Mabait naman ang batang iyon at mabilis maka-intindi ng mga bagay-bagay"

"Bakit hindi mo nalang sya dito paaralin sa Pilipinas at kailangan mo pa sa Canada sya mag-aaral, Anak?"

"Let's just say na i coppied you, Dad?" natatawang sabi ko sa kanya.

"Ok ok. Wala na talaga akong lusot sayo"

Natatawang itinaas nya ang kanyang isang kamay tanda ng pagsuko sa mga desisyon ko.

Kase kahit saan pa umabot ang usapan naming dalawa, sa bagay na ito ay babagsak at babagsak sa pinaka bottomline, saa taong matagal ng nawalay sa amin.

Sinenyasan ko na ang private nurse ni Daddy na iuwi na nya ito at para makapag pahinga na. Kasalukuyang andito sya sa Manila para sa monthly check up nya. Buhat kase ng umalis ang anak nya ay naapektuhan ang kalusuga ni Daddy na hanggang ngayon ay hindi pa rin sya nakaka-recover.

Kahit sino naman siguro, ang batang pinalaki mo at trinato na parang prinsesa ay bigla nalang naglaho. Ang batang kahit na langaw ay ayaw padapuan nya ay bigla nalang nawala, ay talagang matinding pighati ang tutupok sa kalusugan ng nino-man.

Sa mga sumunod na araw ay naging abala ako sa mga projects na kumukuha sa akin at isa nga dito ay ang probinsya ng Masbate, hindi ko pa napuntahan ang lugar na ito pero sabi nila ay developing province ito.

"James, can you bring here Mr Koo's proposal so i can study?"

Sabi ko sa secretary ko na nasa front ng Office ko, ang lahat ng papasok sa office ko ay dadaan muna sa kanya. My office is very private and only a few people can enter here. If i have visitors, we talk to my visitor's room.