9. Bölüm

717 21 5
                                    


Bizi nasıl bulmuş, neden başıma bela oluyordu bilmiyorum ama artık Poyraz'ın bu saçmalıklarına son verilmesi lazımdı.

"Bela mısın lan sen başımıza, her yerde karşımıza çıkıyorsun."

"Belayım başınıza ne yapacaksın."

"Biliyoruz zaten bela oldu-"

"POYRAZ"

Cümlemi Poyraz çığlığıyla böldüm çünkü Serkan'ın suratına vurmuştu, ben Serkan'a bir şey olup olmadığına bakamadan, tekrardan kolumu tutup çıkışa doğru sürüklemeye başladı.

"Poyraz delirdin mi ne yapıyorsun bırak, sanane benim ne yaptığımdan."

"Sana insan gibi sabahtan beri diyorum ki konuşmamız lazım, adam yerine koyup ciddiye alsan böyle olmazdı."

"Akşam eve geldiğimde de konuşabilirdin."

"Ben şimdi konuşmak istiyorum yürü o yüzden."

Dışarıya çıkmıştık ama gitmek istemiyordum, aklım Serkan'da kalmıştı bir şeyi var mıydı görememiştim bile.

Kolumu çekip kurtardım elinden, öfkeyle tekrar tutmak istese de izin vermedim.

"Zeynep uzatma gel işte."

"Hastamısın be sen, gelmek istemiyorum seninle."

"Hah süper kahramanımız da yerden kalkıp gelmiş."

"Serkan iyi misin burnun kanamış."

"İyiyim Zeynep merak etme."

Bir eliyle burnuna peçete tutarken diğer eliyle belimden tutup sarılarak alnıma öpücük kondurdu, beni sakinleştirmeye çalışıyordu.

"İyiymiş duydun yürü."

"Poyraz bırak ya zorla mı götüreceksin beni."

"Evet gerekirse zorla götüreceğim, dinleyeceksin beni."

"Poyraz mısın nesin defol git şurdan, başlatma yapacağın işte."

"Lan bak doğru konuş kırdırtma burnunu bana."

"Höst bir kendine gel ya, tamam yürü ben geliyorum iki dakikaya."

"Şimdi geliyorsun."

"Poyraz benim sinirlerimi bozma, karakolluk olurum yine gelmem insan gibi iki dakika izin ver geç arabada bekle geliyorum ben."

Poyraz arabaya giderken, yüzüme yine mi der gibi bakan Serkan'a döndüm.

"Zeynep gitmek zorunda değilsin, sen onu dinledikçe bu böyle sürüp gidecek."

"Bir daha böyle bir şey olmayacak, eve gittiğimde ilk işim bu konuyu halletmek olacak, özür dilerim yine benim yüzümden zarar gördün."

"Senin yüzünden falan değil, film de yarım kaldı zaten."

"Yarın telafi randevusu yapsak olur mu?"

"Deli misin kızım tabi olur, kahvaltı için alıyım mı?"

"Delirdin heralde, yarın on ikiden önce uyanmam iki gibi anlaşalım bence biz."

"Ya Zeynep ya iki çok geç ya."

"Yarın uyku seansım kusuru bakma şekerim, şimdi gittim ben yarın görüşürüz."

Uzanıp yanağına küçük bir öpücük bıraktım hak etmişti bence. Serkan'ı geride bırakıp dişlerini sıkarak arabada bekleyen Poyraz'ın yanına bindim.

"Sen ne yapmaya çalışıyorsun ya, ilk gün ayağıma dolanma deyip, her yerde kendin karşıma çıkıyorsun."

"Dün akşamdan beri konuşmaya çalışıyorum, film izleme ayağına fingirdemek yerine ciddiye alsaydın beni böyle olmazdı."

Ablamın Üvey Oğlu Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin