Ablamın Üvey Oğlu

6. Bölüm

Poyraz'ın beni öldürmek ister gibi bakan gözlerine aldırmadan, aynı ciddiyetle arabanın arka kapısı açtım.

"Bende geldiğime göre gidelim o zaman."

"Duydun Poyraz, teyzen de geldiğine göre gidelim artık."

"Melih kes sesini bin arabaya , yoksa ben keserim."

Evde ağzına sı**cağım bakışıları eşliğinde arka tarafa oturdum, Melih'in yanında söyleyerek fazla mı ileri gitmiştim ki.

"Eee Zeynep teyze dersler nasıl, yeni hayatına alışabildin mi?"

"Nesin sen atmışında bir amca mı? derserin nasıl nedir ya."

"Haklısın pek benim sorulara benzemedi ama benim sorular da sorulmaz ki sana."

"Neden bana sorulmazmış?"

"Akşam sende bizle partiye gel diyeceğim, yaşım tutmuyor diyeceksin."

"Parti falan yok Zeynep eve, sende bekle üzerimi değiştirip geliyorum ben."

"Sanane sen ne karışıyorsun, ayrıca eğer sorarsan Melih yaşım küçük demiyeğim."

"Gelirsin yani."

"Hayır gelmez Melih uzatma artık."

"Kız gelmek istiyorsa gelir abi, sen teyzene bu kadar karışma. Ne diyorsun gelecekmisin Zeynep."

"Evet, üzerimi değiştirip hemen geliyorum."

"Ben götürmüyorum neyle geleceksin."

" Sen önden gidersin, biz de Melih'le taksiyle peşinden geliriz."

Onaylaması için Melih'e baktım, inat uğruna ne yapıyordum, ablamdan nasıl izin alacaktım orası da hayla şüpheliydi.

"Yani sen önden gidebilirsin biz Zeynep'le geçeriz"

"Poyraz beklemese de sen bekle, ben hemen giyinip geliyorum."

Evin önüne gelmiştik, Poyraz radarına yakalanmadan odamda hazırlanmak istiyordum. Ne kadar arabadan önce inip eve önce girsem de merdivenlerde yetişmişti. Kolumdan tutup itekleye itekleye odama soktu.

"Ne yapıyorsun Poyraz delirdin mi ya, bırak kolumu da yeter artık."

"Sen ne yapıyorsun asıl, nerden çıktı o teyze saçmalığı. Parti'ye falan da gelmiyorsun, eğlenmek yerine çocuk bakamam."

" Teknik açıdan teyzen oluyorum ben senin, hem bana bak diyen yok ki sana kendime bakabilirim."

"Tekniğine de açına da başlatma Zeynep, gelmiyorsun dedim bitti."

Yükselttiği sesiyle birlikte elini saçlarından geçirmek için kaldırdı ama eski yaşantım yüzünden istemeden gözlerimi kapatıp darbe bekler gibi geriye sindim. Yıllar geçse de geçmeyen bir şey de bu alışkanlığımdı, gözlerimi tekrar açtığımda kaşları çatık yüzüme bakan Poyraz'ın yüzüyle karşılaştım.

"Ne yapıyorsun, sana vuracağımı mı düşündün?"

"Hiç bir şey düşünmedim ve çık artık odamdan üzerimi değiştireceğim, nereye gidip gidemeyeceğimi soracağım son kişi bile değilsin."

"Ne halin varsa gör ama eski hayatında tatlı pembe elbisenle katıldığın doğum günü partilerine benzemez haberin olsun."

"Beni küçümseme Poyraz, şimdi çık odadan artık."

Poyraz'ın odadan çıkışını kısık gözlerle izledim, beni küçümsemesine sinir oldum. Tatlı pembe elbiseymiş, ablamdan izini alıyım görürsün sen tatlıyı.