08.04.2024
On dokuzuncu bölüme hoş geldiniz.
Keyifli okumalar.
Bölüm şarkısı:
Derya Uluğ-Sana Çıkıyor Yollar
🎀
“Çakışan Kaderler”
28 Ekim 2023
İstanbul, Türkiye
Hayat o kadar garipti ki bir zamanlar hizmet ettiğim insanlara dönüşmüştüm.
Zamanında böyle mekanlarda aynı bizim gibi gençlere hizmet ederdim. O zamanlar onlar için hayatın ne kadar kolay olduğunu düşünür ve kaybettiğim yıllarıma yanardım.
On yedi yıl boyunca bu böyleydi. Hiçbir yaşımı yaşında yaşayamamış hep bir olgunluğun, büyüklüğün altında kalarak yaşamıştım.
Sırtıma yüklenmişti çünkü bunlar, alnıma yazılmıştı bir kere o kara yazı. Bir daha silinmemek üzere...
Şimdi karşımda benden birkaç yaş büyük bir adam önüme içeceğimi bırakırken yanımdakiler bu adamın hayatını, yaşamını merak etmemiş olabilirlerdi fakat ben merak ediyordum.
Belki evde hasta bir annesi vardı ve ona para yetiştirmeye çalışıyordu. Belki okulu için yeterli parayı kazanmaya çalışıyordu. Belki de akşam boğazına girecek tek lokma için şu an herkese boyun eğiyordu...
Onu anlıyordum. Onu bu kadar iyi anlamak hatta üç, dört ay öncesine kadar onun yerinde olmak beni üzmüyordu artık. Yaşamıştım ve hepsi birer deneyimdi deyip geçmek istiyordum.
Annemden sonra hayatım değersizleşmiş gibiydi çünkü. Burada beni istemeyen insanlarla bulunmam, başka insanların deli gibi dans etmesini izlemem veya yanımdakilerin geldiğimiz andan itibaren yine kendi aralarında döndürdükleri sohbetin dışında kalmam çok da önemli değildi benim için.
Masada ben ve Ceyda dışında hepsi içki içiyordu. Aslında Mert'in de bizim gibi yaşı tutmuyordu fakat anladığıma göre Civelek'in sahipleriydiler ve kimse onlara karışmıyordu.
Ben sessizdim, Ceyda gibi. Ceyda'nın da bu mekana ilk defa geldiğini onların konuşmalarından anlamıştım. İkimiz de sessiz sessiz bize yabancı gelen bu mekanda duruyorduk.
Ceyda, Mert'in kulağına bir şey fısıldadığında Mert'in bakışları kısa bir an bana değmiş ardından o da Ceyda'nın kulağına bir şeyler fısıldamıştı. Benim hakkınmda konuştukları çok belliydi.
Ceyda'nın sinirli bakışları bir ara Mert'e döndü fakat ardından sertçe yutkunup hâlâ onlara bakan bana çevirdi bakışlarını. Bakışlarını bana çevirdiği an ona baktığımı gördü ve gözlerini kaçırdı. Mekan çok sesli olmasına rağmen loca gibi bir yerde olduğumuz için birbirimizi bağırınca ya da yanına yaklaşınca duyabiliyorduk.
"Peyda benimle tuvalete gelir misin?" Ceyda'nın titreyen sesiyle sorduklarının üzerine şaşırmıştım. Mert ile bunu mu konuşuyorlardı?
"Olur, gelirim." Şaşkınlığım sesime de yansımış olacak ki bir süre ne diyeceğimi bilemedikten sonra kekelemiştim.
Beraber ayağa kalkıp Mert'in tarifiyle tuvaletin yolunu tutmuştuk. Dans eden insanların arasından geçerken birbirimizi kaybetmemek için aniden ellerimiz birbirini bulmuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Peyda
Teen Fiction-Karanlık Adımlar Serisi 1. Kitap- Peyda, bir Gerçek Aile/Kaçırılmış Çocuk klasiğidir. "Şimdi, on yedi yıl sonra annem ve babam karşımda dikiliyorlardı. Onları görüyor, onlarla aynı masada oturuyordum. Birbirimizi tanıyalı yarım saat bile geçmemiş...
