Peyda

Peyda 35

02.06.2024
Otuz beşinci bölümümüze hoş geldiniz.
Keyifli okumalar:)

Bölüm şarkısı:
Balmorhea- Remembrance
🪢

"Enkaz Hayaller"

Vicdan azabı kör bir bıçak, saplanır bedenime, sen ey güzel çiçek gel gir gönlüme.
Karşında bekler cehennemin bekçisi, gitmenin zamanı değil, yaşamanın en güzel bedeli.

Yazardan

18 Kasım 2023
Yalova, Türkiye

Bazı yerlerin insanda bıraktığı etki sorgulanamazdı.

O ev, o kasvet, o göl...

Hepsi Cihan Bey'in hatırlamak istemediği anılarını gün yüzüne çıkartıyor, başını ağrıtıyordu.

Bu eve bir daha geri dönmeyeceğini söz vermişti oysaki... Sözünü çiğnemişti, kızı için...

Ellerini başının etrafına koyarak yere çöktü. Yıllar önce büyük bir mutlulukla ayrıldığı eve yıllar sonra büyük bir ümitle geri dönmüştü.

Fakat unuttuğu bir şey vardı, bu ev resmen bir hayal kırıklığı yuvasıydı. Yıllarını aynı hayal kırıklığıyla baş başa geçirmişti.

Şimdi yine o acılarla baş başa gibi hissediyordu. Oturduğu yerde on yıl yaşlanmıştı sanki.

Peyda'yı bulma ümidiyle gelmişti bu eve. Gelmişlerdi daha doğrusu. Fakat ne Peyda buradaydı, ne de yıllardır kaçtığı annesinin fotoğrafı...

Bu evden yıllar öncesinde çıktığında toy bir delikanlıydı, geri döndüğünde üç çocuklu bir baba, şimdi geldiğinde ise kendine baba demeye bile utanan bir adam. Bir sonraki gelişinde ona, babasına dönüşmekten korkan bir adam olmuştu.

Peyda, burada da yoktu. Onu hiçbir yerde bulamıyordu, Cihan. Utanmadan her taşın altına bakıyor, her yerde kızını arıyordu. Bulamadığı her dakika kalbi daha da sıkışıyor, aldığı nefes ona yetersiz geliyordu.

Evin deposunda yalnız başına oturan Nazlı da ondan farklı değildi. Kızına gelecek zararı düşündükçe gözlerine kan oturuyor, başı dönüyordu.

Birkaç dakika sonra öyle uzaktan kahrolmak yerine kocasının yanına gitmeye karar verdi. Cihan'ın yanına geldiğinde ise her zaman yaptığı gibi yaptı ve ona sarıldı.

Sarılmanın önemini, kıymetini her zaman birbirlerine hissettirirken Cihan ilk defa şu an sarılmak istemedi karısına. Peyda'nın ne halde olduğunu bilmeden kendini teselli etmek istemedi, başkasının da -ki bu kişi karısı olsa bile- içini rahatlatmak istemedi.

Nazlı, kocasının ona sarılmadığını fark etti fakat bunu neden yaptığını hemen anladığı için bozuntuya vermedi ve ona sarılmayı bıraktı çünkü kendisi de kocasıyla aynı durumdaydı.

Kızları kayıptı, bu yeni bir kayıp değildi aslında, on yedi yıllık bir kayıptı. On yedi yıl sonra ise kızları yanlarına gelmişti fakat onlar bu fırsatı kendi elleriyle, bile isteye itmişlerdi. Şimdi yaşadıkları pişmanlıklar, çektikleri acılar Peyda'nınkilerin yanından bile geçemezdi.

Sonra bir bildirim sesi düştü bu derin sessizliğe. Cihan, ilk önce bakmak istemedi telefonuna sonra Nazlı'nın telefonundan geldi aynı bildirim sesi. Ardından evin içerisinde Peyda'yı aramak için gelmiş olan tüm aile bireylerine geldi bu mesaj. Bu durumun garipliğinin farkına varan Cihan, bir anda duyduğu bildirim sesleriyle telefonunu eline aldığında içeriye hızlıca giren Tarık'ı fark etmemişti.