26.04.2024
Yirmi yedinci bölümümüze hoş geldiniz.
Keyifli okumalar :)
Bölüm şarkısı:
Sertab Erener- Kendime yeni bir ben lazım
🎀
"Verilen Karar"
13 Kasım 2023
İstanbul, Türkiye
Küçükken kurduğum hayallerden biri de okula gitmekti, bir okulum olacaktı ve o okulda arkadaşlarım. Beraber oyunlar oynayacak, ders çalışacak ve sınavlara girecektik. Her sabah okula özenle hazırlanacak ve her gece yarın okulda arkadaşlarımı görmenin hayaliyle yatacaktım.
Bunların hepsi sadece küçük bir kızın hayalleriydi, hiçbiri gerçek olmamıştı ya da kimse tarafından bilinmemişti ama şu an o hayali yaşıyordum.
Alparslan'ın, Alatonların evine gittiğim ilk zamanlardan birinde beni yazdırdığı okulun önündeydim.
Kapısında dururken hâlâ adım atmadığım okulu inceliyordum sadece. Mert ve Ceyda arabadan indikten sonra direkt okula giderken ben hâlâ okulun giriş kapısından bile geçememiştim.
Ceyda bunu fark etmiş gibi arkasını dönüp bana baktığında "Peyda, sen niye gelmiyorsun?" diye sormuştu. Mert'in bir an onu kolundan tutup götüreceğini zannetmiştim ama öyle olmamıştı. Ben adım atmaya çekinircesine olduğum yerde dururken bana yürüyen Ceyda'nın yanında yürümeye başlamıştı.
Ceyda, heyecanla koluma girdiğinde ve beni okula doğru yürüttüğünde Mert de yanımızdan yürüyordu. Tabi bu sırada evden çıktığımızda beridir susmak bilmeyen Ceyda yine konuşmaya başlamıştı.
"Bak, mesela bu okulun tarihi yıllar öncesine dayanıyor bunu biliyor muydun? Bilmiyordun büyük ihtimalle ama evet öyle, bir de eskiden beridir Türkiye'nin dört bir yanından insanların geldiği ve herkesin eğitim almak için adeta çıldırdı bir okul. Eğitimi olsun, yurtdışı desteği olsun herkes çocuklarını bu okula göndermeye çalışır ama bu okul sadece seçili ailelerin çocuklarını himayesine alır. Biz de bu ailelerden biriyiz." Ceyda tek nefeste o kadar fazla konuşuyordu ki o konuşurken benim nefesim daralmış gibi derin bir nefes almıştım.
"Hii, bunaldın mı benden yoksa?"
"Yok, sadece," dedemle lafımın bölünmesi bir olmuştu. "Bunaldı tabi kız, o kadar car car konuşuyorsun ki kız birazdan arkasına bakmadan kaçacak!" Diyerek araya girdi Mert.
"Mert, ayıp ediyorsun şu an bana. Ben sadece okulu tanıyordum Peyda'ya. Okul hakkında hiçbir şey bilmesin mi yani?" Mert'in çekingen bakışları bir an bana döndü ama sonra geri Ceyda ile eğlendiğini belli eden ses tonuyla konuşmaya devam etti.
"Bilsin bilsin de, bu kız okula daha yeni geldi, tarihçesi yerine kızlar tuvaletini falan gösterebilirsin diye düşünüyorum, Ceyda'cığım!" Vurgulu sesi ile söylediklerin haklıydı çünkü daha okulun tuvaletini bilmeden tarihçesini öğrenmek istemiyordum.
"Ay haklısın, benimle gelir misin Peyda?" Ceyda okula gelince evde olduğu kadar gergin bir insan değildi, bunu fark etmiştim. Evde, abilerinin yanında dururken var olan çekingenliği okula gelince puf olup uçmuştu sanki.
Daha bana sorduğu soruyu cevaplamadan beni kolumdan tutup çekmesiyle neye uğradığını şaşırmıştım. Beni çekiştirirken bir yandan da okulu tanıtıyordu. Neydi bugün bu anne kızın çekiştirmelerinden çektiğim?
Sabah uyandığımda Nazlı Hanım tarafından bir anda günlerdir çıkmadığım yatağımdan çıkarılmış ve aceleyle tam da benim bedenim olan okul formalarını giydirilmiş, zorla kahvaltı ettirilmiş ve yine zorla arabaya bindirilip okula yollanmıştım. Bunlar sadece yarım saatte olmuş şeylerdi ve şu an buradaydım, okulda. Sabah annesinin yaptıklarını bana yapan Ceyda'nın çekiştirmelerine maruz kalıyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Peyda
Teen Fiction-Karanlık Adımlar Serisi 1. Kitap- Peyda, bir Gerçek Aile/Kaçırılmış Çocuk klasiğidir. "Şimdi, on yedi yıl sonra annem ve babam karşımda dikiliyorlardı. Onları görüyor, onlarla aynı masada oturuyordum. Birbirimizi tanıyalı yarım saat bile geçmemiş...
