Peyda

Peyda 37

17.06.2024
Otuz yedinci bölüme hoş geldiniz.
Keyifli okumalar:)

Bölüm şarkısı:
Emir Can İğrek- Bir Karanfil
Emre Fel- Veda Türküsü
🪢

"Narin Zalim"

Kimse sana ağlamıyor diye üzülme çocukluğum, ben senin için çok ağlıyorum.

Yazardan

18 Ekim 2006
Yalova, Türkiye

İki haftadır her gece yağan yağmurlar onun göz yaşlarının temsilcisiydi sanki.

Kadın ağlamalara doyamazken ona eşlik eden kimse yoktu, yükü ise ağırdı. Karnında bir filiz gibi yedi ay yetiştirdiği kızını kaybetmişti öylesine bir akşam.

Yanında ne babası vardı ne de kocası. Bir tek abisi vardı. Her şeyin suçlusu...

Karnındaki çocuğun katiliydi. Kendi zihninin katiliydi, uykularının, sevinçlerinin... O adam her şeyin katiliydi.

İki hafta önce kaybettiği bebeğinin yasının bile katiliydi.

Aklını kaybetmiş gibiydi.
Hayır, gibi değil.
Aklını gerçekten de kaybetmişti.

Yatakta uzanıyor ve artık şiş olmayan karnına hikayeler anlatıyordu, dışarıdaki yağmur onun aklının son parçaları gibi kan ağlarken kendisi karnında olmayan kızıyla konuşuyordu.

Narin Zalim'i kızının ölümü delirtmişti.

Evde yalnız kaldığı bir akşamda birden her şeyini kaybetmişti. Abisi yüzünden...

Narin Zalim, öylesine bir akşamda patavatsız bir iki söz yüzünden kızının yokluğuyla savaşmak zorunda kalmıştı. Gecesini gündüzüne katıp hayaller kurduğu kızının yoklunu kabul ettiğinde ise savaş sona ermişti. Narin Zalim, tek başına olduğu bu hayata karşı verdiği savaşı kaybetmişti.

Savaş ondan önce kızını, sonra ise aklını almıştı.

Ve Narin tüm bu acıları çekerken yanında babası da yoktu, o çok güvendiği kocası da.

Narin tek başına kan kaybede kaybede kaybetmişti bebeğini. Tek bir kişi bile el uzatmamıştı ona. Tek başına bir merdiven altında doğurduğu bebeğinin ölüsüyle yatmıştı tüm gece.

O gece onu yerde bulan kişi ise kocası Cüneyt Zalim'di. Hem heyecanla bekledikleri kızlarının ölümüyle yüzleşmişti öylesine bir gecede hem de karısını kaybetmenin eşiğine gelmişti.

Böylece yaşadıkları o gece ise ikisinin de dönüm noktası olmuştu.

Cüneyt, Narin'in yanında içindeki varlığını dahi unuttuğu Zalim'e dönüşmüştü tekrardan, Narin ise yaşadığı acılara dayanamayarak tabiri caizse delirmişti.

Bunu onlara yapan ise içinde tutamadığı öfkeyi şuursuzca öylesine bir akşamda kardeşine yönelten Cihan Alaton'du.

Narin'in canından çok sevdiği abisi ve Zalim'in ezeli düşmanı...

Büyük bir acıyla sonlanan geceden tam iki hafta sonra Cihan Alaton'un ikizlere hamile karısını acil bir şekilde doğuma almışlardı.

İntikam ateşiyle yanan Zalim ise o gecenin de aynı onların hazin gecesi gibi olmasını istemiş ve tüm intikamını küçük ve masum bir bebekten almıştı.