İyi okumalar ♡♡♡
Hyunjin beni dediği gibi dışarı gezmeye çıkardığında çok eğlenmiştim . Her şeyin de olduğu gibi bunun da bir sonu olmuş ve mecburen işe gelmek zorunda kalmıştım . O kadar güzel zaman geçirmiştim ki zamanın nasıl geçtiğini anlamamışdım . Elimdeki kadehleri parlatırken yanıma Seungmin geldi . Çok neşeli ve enerjikti . Sanki çok güzel bir haber verecekmiş gibi gülümsüyordu otuziki diş . Gözleri parlıyordu.
"Ne oldu , Seungmin? Çok mutlu gözüküyorsun."
"Bence sen daha da mutlu olmalısın " dediğinde kaşlarım çatıldı neden bahsettiğini anlamadığım için . "Ne ? Anlamadım" dedim . Sosyal medya dağılıyo . Her yerde haberleriniz var ."diyince daha da meraklandım . "Seungmin, artık ne olduğunu anlatsan mı acaba ,hm?" Diye sorduğumda o da daha fazla gülerek yerinde zıplayarak ellerini hızlı hızlı omzuma vurmaya başladı . Heyecandan ve sevinçten bunu yaptığını buliyordum ama önümde böyle hareketler sergileyip hiç bir şey anlatmaması yüzünden sinirlenmeye başlamıştım. Sinirli sandığım bakışlarla ona bakmaya başladığımda o da bunu fark etmiş olacak ki bir anda durdu . Yüzündeki gülümsemesi hala duruyorken az önceki hareketlerini durdurmuştu. "Bu gün sevgilinle konsere gitmişsin ?" Dedi . Kaşlarımı çatarak "Sevgili mi ?" Diye sordum "Benim sevgilim yok ki."
Seungmin şaşırmış bir şekilde bana sorgular gibi baktığında "Nasıl yaa ? İnternette Hyunlix diye adınız çıkmış" dedi . Gözlerim kocaman açılırken "Ne !" Diye bağırdım . "Hyunlix mi?"
Seungmin bıkkın bir şekilde ofladığında "Takıla takıla Hyunlixe mi takıldın?" Dedi .
"Ne? Başka neye takılmalıyım ki?"diye sorduğumda az öncekinden daha sesli bir oflama duydum.
Olaylar tam şimdi anlatacaklarım gibi olmuştu .
Saat on ikide uyandıktan sonra birlikte kahvaltı yapmış ve hazırlanarak evden çıkmıştık . Dün geceki öpüşmemizden hiç mi hiç bahsetememişdik . Açıkçası ben o anlar hakkında konuşmaktan bir azcık utanıyordum . Ve -Ve Hyunjinin de böyle düşündüğünü umuyordum . Yoksa ondaki o yüzle şimdiye kadar bu konuyu açar beni yerin dibine sokardı.
Sokakta yürürken nereye gideceğimizi bilmiyordum . Bu yüzden meraktan sormak istedim . Hyunjin yaya yolunun arabaların geçtiği tarafındaydı . Ellerini pantolonunun cebine atmış yürüyordu . Hava soğuk olduğu için omuzlarını kaldırmış sanki boynunu sıcak tutmaya çalışıyodu . Ben de aynı onun gibiydim . Hava tam bir kar havasıydı ve bir azdan kar yağacağını tahmin ede biliyordum . Bu yüzden bu soğukta yaya nereye gittiğimizi sordum . "Hyunjin ?" Dediğimde bana döndü . Dudaklarını sıkarak hiç bir şey demese de yüzünde 'efendim ' der gibi bir ifade vardı. "Nereye gidiyoruz ?" Diye sorduğumdaysa havanın aksine sıcak bir şekilde gülümseyerek "Sürpriz ." Dedi . Ben de ona karşılık gülümseyerek çok da üstelemedim . Önce bir markete uğrayıp ramen ve kimbap yedik ve karnımız doyduğundaysa oradan ayrılıp bir az daha yürüdük . Ve sonunda bir konser alanının önünde durmuştuk . "Hyunjin, neden buraya geldik ?" Diye şaşkınca sorduğumda hafifçe gülümseyerek "Sürpriz bu işte " dedi ve konser alanını işaret etti.
Çok mutlu olmuştum. O mutlulukla hemen ona sarıldım . Kollarımı boynuna sararken ellerini belimde hiss etmiştim. "Çok teşekkür ederim " demiştim hala ona sarılıyorken . Daha sonra Hyinjinden ayrılıp onun yüzüne bakarken aklıma bir şey takıldı . " Ama biletleri nerden buldun?" Diye sordum . Çünki her ne kadar dördümüzün de bir işi olsa da daha ilk maaşımızı almamıştık .
"Çalıştığım yerin sahibi çok iyi bir insan . Sanırım beni de sevmiş . Hediye etti . Kendisi gidemiyormuş . " Hyunjinin açıklamasından sonra hafifçe gülümseyerek başımı aşağı yukarı salladım. Daha sonra kapının önünde içeri girmek için toplanan insanların arasına karıştık .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SOKAK ÇOCUKLARI (STRAY KİDS) | HYUNLİX
FanfictionTAMAMLANDI Felix üvey babasından kurtulmak için evden kaçar ve Hyunjin, Minho ve Jisungla tanışır. Peki daha sonra başına neler gelecek? Esas ship : hyunlix Yan shipler : chanmin , minsung , jeongbin