SOKAK ÇOCUKLARI (STRAY KİDS) | HYUNLİX

7~Kolye

Oy ve yorum lütfenn...
İyi okumalar ♡♡♡

Minho hyungun kanepede sabahladığı gün gördüyümüz iş ilanı için başvurduuk . O günden beri on gün geçmişti. Hyunjin haklı çıkmıştı. Jisung sözünün eriymiş. Barın sahibiyle konuşmuş ve işe alınmıştık. Sadece on gün beklememizi söylemişlerdi. Çalışacağımız pozisyondaki çalışanlar on gün sonra işten ayrılacaklarmış. O yüzden beklememiz gerekiyormuş . Yüreği rahat etmediği için Hyunjinle Minho hyung bizden habersiz o bara gitmiş nasıl bir yer olduğuna bakmışlardı. Normal bardı işte. Ne bekliyorlardı ki?

O günün akşamı yine Minho hyung Jisungla yemekteyken konuşmuş başka bir iş araması için ikna etmeye çalışmıştı. Ama yine de Jisungu ikna edememişti. İçimden sevinçten çığlıklar atarken Jisunga iltifatlar ediyordum. Onun ne olursa olsun vazgeçmeyişi bana daha da çok gaz veriyordu . Bu işte çalışmak istiyordum . Benim için her hangi bir işin önemi yoktu sadece kendi paramı kazanmak istiyordum . Ama Minho hyungla Hyunjinin bu işle ilgili hep ters ters konuşmaları beni bu iş için daha çok heveslendiriyordu. O yüzden ne olursa olsun bu işte çalışmalıydık.

Yarın ilk iş günümüzdü ve iş saatlerimiz
Minho hyungla Hyunjininkinden farklıydı. Onlar gündüz çalışırken biz gece çalışıcaktık . Artık geceleri Hyunjinle uyumayacaktım. Bu bir az garip hiss etmeme neden olsa da yine de mutluydum . Her sabah sarmaş dolaş uyanmak pek benlik değildi. Jisungla güzel bir akşam yemeği hazırlamış Hyunjinle Minho hyungun işten dönmesini bekliyorduk. Masada oturmuş yemeklere bakarken acaba ilk hangisiyle başlasam diye düşünüyordum ki Jisungun ofultusunu duydum .

Ona dönüp " N'oldu ,Jisung , niye ofluyorsun? " diye sorduğumda masadan kalkıp " Bilmiyorum , sadece .. sadece canım sıkıldı. Böyle otur otur nereye kadar " diye sitem etti. Gülümseyip " Ya , Jisung , ben de bir şey oldu sandım . " dedim . Jisung tek eliyle kendi saçlarını dağıtırak bana bakıp ,"Felix , nerde kaldılar bunlar ? Başlarına bir şey gelmemiştir , değil mi?" diye endişeli endişeli sorduğunda ben de ayağa kalkarak saatime baktım . Yeni işten çıkmış olmalıydılar. " Jisung , daha yeni çıkmışlardır işten , gelirler bir azdan , merak etme. " dediğimde o da saatine baktı. Suratını asarak az önce kalktığı yere oturduğunda ben de öyle yaptım.

Hyunjinle Minho hyungu beklerken iki saatten fazla geçmişti. Ama hala gelmemişlerdi. Masadaki yemekler de bumbuz olmuştu. Jisung Minho hyungu kaç kere aramış ama açmamıştı. Hyunjin de telefonunu açmıyordu. Artık ben de endişeliydim.

"Jisung , nerde ola bilirler ki bu saatte . Saat çok geç oldu. " diye endişeli bir şekilde sorduğumda gözünden bir damla yaş aktığını gördüm. "Ya , neden ağlıyorsun , Jisung ? Ağlama lütfen . " diyip sarıldığımda kapı sesini duydum . Daha sonra Minho hyungla Hyunjinin eve girdiğini gördüm . Jisung hemen benden ayrılıp onlara doğru koştuğunda Jisung Minho hyungun suratına bir tokat geçirdi. Bir an Jisungun Minhoya sarılıp öpüp koklayacağını falan düşünmüşdüm ama hiç de öyle olmamıştı.

Ağzım açık onlara bakarken Minho hyung da benden farksız olarak eliyle yanağını tutarak Jisunga bakıyordu. Hyunjinse. Hyunjin çok durgundu. Sanki bu hayatla bir alakası yokmuş da kafasının içinde başka bir dünyada yaşıyormuş gibiydi. Gözleri bir noktaya kitlenmiş öylece bakıyordu.

Yanına gidip dirseyinden tutarak yüzüne bakmaya çalıştım . Anında dirseyini elimden kurtararak yatak odasına gitti. Böyle durumlarda ne yapılır bilmiyordum. Bu yüzden yalnız kalmalı diye düşündüm. İyi konuşamıyordum ve pek insanlara motive vericek biri diyildim. Yine de bir anlık yanına gitmek istedim . Belli ki bir şeylere üzülmüşdü.

Gitmekle gitmemek arasında kalmışken Minho hyung şokdan çıkmış olacak ki konuşmaya başladı. "Jisung " dedi kaşlarını çatarak hala eli yüzündeydi "neden bana tokat atıyorsun?" . Jisung da az önce gözünden akan bir damla yaşın devamını getirerek konuşmaya başladı "Korktum" diyip sarıldı Minho hyunga . Minho hyung da ona sarılırken "Birtanem sen biliyorsun diye haber vermedim . Özür dilerim " dediğinde Jisung " Neyi?" diye sordu. " Bu günün tarihini " Jisung Minho hyungdan ayrılarak gözlerini eliyle sildiğinde "Ah doğru , unutmuşum , özür dilerim " diyerek yine ağlamaya başladı. Minho hyung da Jisungun yanağını okşayarak sildiğinde " Ağlama , bebeğim , hadi gel odamıza gidelim." dedi.