SOKAK ÇOCUKLARI (STRAY KİDS) | HYUNLİX

4~Yeni ev

Oy ve yorum lütfennn...
İyi okumalar ♡♡♡

Sabah kahvaltıdan sonra yine odada yalnız kalmıştım . Minho ve Jisung işe gideceklerini söyleyip  gitmiş Hyunjinse sabah Yeji denen kızın aramasından sonra hiç dönmemişdi bile. Her ne kadar yalnız kalmayı pek sevmesem de  şu an için bunu söyleyemezdim . Yalnız kaldığımda daha iyi  düşüne biliyordum ve şu anda düşünmem gereken bir şey vardı . İş bulmak . Ben daha 18 bile değildim ve hiç bir yerde çalışa bileceğimi düşünmüyordum. Çünki daha insanların yüzüne dahi  bakamıyorken bu pek mümkün değildi. Dün bir ilk yaşanmış ve  iki  arkadaş edinmişdim. Hyunjini saymıyordum, çünki beni pek sevdiği söylenemezdi. Bunun sebebini de bilmiyordum . Eğer bilseydim kendimi düzeltmeye çalışırdım , ama bence bir yanlışım yoktu ki .  Sadece bir kaç cümleyi doğru kuramıyordum ve bence bu benden nefret etmesine sebep olamazdı. Bunu Jisunga ya da Minhoya sormalıydım.

Hala nerede çalışacağımı  düşünürken odaya Jisung daldı. Bakın girdi değil daldı . Haliyle de bir az korktum. O da korktuğumu anlamış gibi bana eliyle sus işareti yaptı. Ben de söylediğini yaparak bir az sakinleşmeye çalışdım . Kulağını kapıya dayayıp dışarıdan gelen sesleri dinlemeye başladı. Belli ki çok fazla koşmuşdu ki bunu saçlarının dibinden akan terlerden anlamışdım.  Dışarıda kimsenin olmadığına emin olduktan sonra burnundan derin bir    nefes alıp ağzından verdi.  Yanıma gelip beni kanepeye oturtup kendi de yanıma oturdu . Yine derin bir nefes alıp bir elini omzuma koyup söze başladı "Merak etme bir şey yok , sadece işim bir az zor o kadar ."

Nefesi bir az düzene girmeye başladığında az önce kilitlediği kapı çalınmaya başladı . Minhonun "Aç kapıyı , Jisung  , benim Minho " dediğini  duyduk.  Jisung hemen kalkıp kapıyı yavaşça açıp Minhonun içeri girmesine izin verdi . Minho hemen içeri girip kapıyı kapadığı gibi Jisunga sarıldı. Bu ikisinin olayı neydi ? "Bir daha bu işi yapmayacaksın " dedi Minho hala Jisunga sarılıyorken . Daha sonra beni daha çok şok eden bir şey oldu . Çok kısa da olsa Minho Jisungun dudağından öptü. Gözlerim kocaman olanları izlerken Jisung "Minho.."dedi ağlamaklı sesiyle "burayı biliyor ola bilirler." Minho bunu duyar duymaz sinirlendi . Onu ilk kez sinirli görüyordum. Daha buraya dün gelmişdim ama yine de Minhonun bir şeylere sinirleneceğini düşünmüyordum .  "Yine mi ya ? Bu kaçıncı , Jisung  ? Biz daha kaç kere yer değiştirmek zorundayız ? Daha geçen ay geldik buraya ." deyip saçlarını eliyle dağıtdı. "Ne yapa bilirdim yakalandım işte " dedi Jisung. Minho burnundan  derin bir nefes alıp verdikden sonra odadan çıkmadan önce "Hyunjini arayacağım." dedi .

Ben öyle olanları izleyerek ne olduğunu anlamaya çalışırken kapının çırpılma sesiyle kendime geldim . Minho kapıyı öyle bir çırpmışdı ki   Jisung ağlamaya başlamışdı. Jisungu iki omuzundan tutarak  koltuğa oturtup ben de yanına oturdum. Tam olarak ne olduğunu anlamamışdım ama o ağladığı için çok üzülmüşdüm . Elimle gözünden akan yaşları silerek ona sarıldım ve "Ağlama , lütfen  " dedim . Hala sarılıyorken o da bir elini belime atıp daha da çok  ağlamaya başladı. "Hep onlara engel oluyorum , hep benim yüzümden yer değiştirmeli oluyorlar ." diyip burnunu çekmiş ve yine ağlamaya devam etmişti. "Tamam , o zaman bir az ağla , tamam mı bir az rahatlarsın " dediğimde daha da çok ağlamaya başlamış ve benimde ağlamama sebep olmuşdu . Doğrulup benim ağladığımı gördüğünde "Sen niye ağlıyorsun ?"diye sordu.  Ben de omuzlarımı yukarı aşağı yapıp  "Bilmem , sen ağlayınca ağlayasım geldi"   dedim ve güldüm . O da bu dediğime gülmüş ve yeniden bana  sarılmıştı.

Jisung artık sakinleşdiğinde odaya Minho ve Hyunjin girdi . Ben ayağa  kalktığımda Minho benim yerime oturdu . Hyunjinse ayakta onları izliyordu . "Sen ağladın mı ?"deyip Jisungun saçlarını okşadı . "Ağlama  kıyamam ben sana "diyip yeniden Jisunga sarıldı . Minho sakinleşmiş gibiydi.  Bense Hyunjine yaklaşıp onlar hala sarılıyorken Hyinjinin kulağına kısık sesle "Onların olayı ne ?" diye sordum . O da aynı benim ona yaptığım gibi kulağıma yaklaşıp  " Sevgililer " dedi .  Kafamı aşağı yukarı sallayıp yerime döndüm.  Bu arada ikisi bir birinden ayrılmışdı.