SOKAK ÇOCUKLARI (STRAY KİDS) | HYUNLİX

10~ Öpücük ve bazı gerçekler

İyi okumalar ♡♡♡

Yorucu geçen gecenin -Changbin hyung yüzünden- ardından eve gelmiştik. Minho hyungla Jisung gelir gelmez odalarına geçmiş bense önce banyoya sonraysa mutfağa bir şeyler atıştırmaya geçmiştim , ama geldiğimde Hyunjini görünce şaşırmadım değil açıkcası . Hele ki bana yemek için bir şeyler  hazırlaması daha da şaşırmama sebep olmuştu . Son zamanlarda aramız garip şekilde iyiydi . Aslında benim ona karşı bir düşmanlığım ya da ondan nefret edecek bir sebebim yoktu ama Hyunjin bilmediğim bir sebepden bana karşı kaba soğuk davranıyordu . Yeni tanıştığımız zaman Minho hyung ve Jisung zamanla düzeleceğini falan söylemişti ama onun o hallerine alıştığım için bu iyi halleri garip geliyordu . Ama pekte kafaya takmamaya karar verip öyle davranmaya karar verdim .

Ama bu iyi haraketleri hele ki benim geldiğimi fark edince bana bakıp gülümsemesi tıpkı o gün gördüğüm rüyayı hatırlatıyordu . Ve bu . Bu benim heyecanlanmama neden oluyordu . Bu duyguların  , bu heyecanın ne olduğunu , ne anlama geldiğini bilmiyordum . Bu duyguyu sadece Hyunjini görünce yaşıyordum ve o gülüşünü gördüğümde bu hiss beni deli edecek gibi oluyordu . İnsanlar  buna hoşlantı ya da aşk diyorlar . Diyorlar diyorum çünki daha önce bu duyguyu hiç yaşamamışdım. Bu yüzden ne yapmam gerektiğini bilmiyordum .

Ve garip olanı da benim bir erkekten hoşlanma ihtimalimdi .   Dediğim gibi daha önce hiç kimseye karşı böyle duygular beslememiştim ve açıkcası bu duyguları bir erkeğe değil de bir kadına karşı duyacağımı düşünmüşdüm. Bu çok garipdi işte . Homofobik değildim ama kendi yönelimimi bilmiyordum .

Hyunjin yüzüme bakarak gülümserken bense kapıdan içeri girdim. Yanına yaklaşarak ne yaptığına bakarken Hyunjinin bana baktığının farkındaydım . Kollarının bir birine temas ediyordu . Hyunjin deminden beri fark ettiğim şeyi yineliyerek beni baştan aşağı süzdü . Neden bu kadar çok bakıyordu ki ? Çok mu güzel görünüyordum ? Derken gözümün önüne düşen sulu saçımı kulağımın arkasına sıkıştırdığımda jeton düşmüşdü .

Şu anda yarıçıplak sadece belimde havluyla Hyunjinin dibindeydim. Bir üstüme bir Hyunjine bakarken o da yeni anladığımı anlamış gibi gülmeye başladı . Şu anda çok utanıyordum ve-Ve ne yapacağımı bilmiyordum . Hemen koşarak mutfaktan çıkmalımıydım yoksa soğukkanlı şekilde sanki bu çok normalmiş gibi burda mı kalmalıydım?

İkinci seçeneği seçtim ve masaya oturdum . Hyunjin hala gülüyordu . Ona sinirli sinirli baktığımda bir az da olsa yüzündeki gülüşü silindi daha ciddi bakmaya çalışıyordu ama nafileydi . Sonunda durmayacağını anladığında "Ya ne gülüyorsun?" Diye sordum . O da hala gülerken " Çok tatlısın " Dedi . Allah aşkına tatlı olan da neydi ? "Tatlı falan değilim , gülme yaa" diye hafifçe omzuna vurdum . Onun gülüşü bana da geçmişti . Ben de gülmeye başlamıştım , ama neye güldüğünü bilmiyordum . Neye gülüyordu ki? Sonunda bir az da olsun  durduğumuzda karnımın acıktığını anladım . Çünki sanki mikrofondan çıkıyormuş gibi gür bir ses çıkmıştı . Bu Hyunjini yeni bir gülme krizine sürüklemeden önce gözlerimi masada gezdirdim . "Neye gülüyorsun bilmiyorum ama şu an çok açım , o yüzden seni umursamıyorum " Dedim . Sonraysa elimi uzatarak tabaktaki yemekten aldım . Ağzımdan yemeğin lezzetli olduğuna dair mırıltılar çıkarırken  o da bana bakarak gülümsüyordu . Ona dönerek neye bakıyorsun dercesine baktım . O da "Gerçekten böyle mi yemek yiyeceksin?" Dedi . Kafamı sallayarak onayladığımda "İstersen çıka bilirsin dedim " Dedim . "Rahatsız olduysan eğer " diye tamamladım . "Hayır olmadım , " dedi sonra gözlerini başka bir yere çevirirken boğazını temizliyormuş gibi yaptı " Yani olmam " . Kafamı sallayarak yemeğime devam ederken zaman hızlı geçmiş hemencecik yemeğimi yiyip bitirmiştim. Hyunjinse öylece oturmuştu .