SOKAK ÇOCUKLARI (STRAY KİDS) | HYUNLİX

29~Lunapark olayı sonrası

İyi okumalar ♡♡♡

Hyunjinden

Felix yanımızdan tuvalet için ayrıldığından beri baya bir zaman geçmişti . Hala dönmemiş olması içime  kötü bir hiss yayılmasına neden olurken asistanlardan biri gelip Felixi sordu .

"Hala gelmedi mi  ?"

Chan hyung endişeli  gözlerle bakarak başını iki yana salladı .

"Ben gidip bakarım !" Dedim öne atılarak .

Ama asistan buna izin vermedi . "Sizin gitmenize gerek yok . Çalışanlardan biri gidip bakar şimdi ."

Onu dinlemeyerek ayağa kalkıp gitmek isterken Chan hyung elini aşağı taraf sallayarak oturmamı işaret etti . Derin bir iç çeker oturduğumda yine etrafa bakınıyordum . Belki Felix gelir diye .

Bir kaç dakika geçtikten sonra Felixin çalışanlardan biriyle biz tarafa geldiğini gördüm .

Ama gittiğindeki ruh haliyle şimdiki ruh halinin aynı olmaması kaşlarımın çatılmasına sebep oldu .

Oturduğum yerden kalkarak yanına gittiğimde koluna girerek diğerlerinin yanına ilerledik .

Kulağına yaklaşarak "İyi misin ?" Diye sordum .

Başını olumlu anlamda salladı ama iyi olmadığını biliyordum .

Delicesine ona ne olduğunu merak ederken bu ortamda ona yardım  edemiyor olmam canımı yakıyordu .

Diğerleri de Felixin bu halini fark etmiş olacak ki bir bir sorular sormaya  başlamışdılar .

"Ne oldu sana ?"

"İyi misin ?"

"Hey ağladın mı ?"

"Sabah doğru dürüst yemek yemediğin için mi oldu ?"

"Bir yerin mi ağrıyor ?"

Bütün sesler bir birine karışmışdı ama ben hiç birisini duymuyordum . Sadece Felixe odaklıydım . Sanki beyninde bir şeyleri oturtmaya çalışıyordu .

" Ben iyiyim . Merak etmeyin . Sadece sabah bir az fazla yedim sanırım , o yüzden midem ağrıyor ." Diyip sahte bir gülümseme yerleştirdi yüzüne .

"Ben açsındır diyordum, sen fazla yemekten kötü olmuşsun ." Dedi Changbin.  Ardından sanki az önce şaka yapıyormuş gibi güldü .

Hiç kimsenin ona aldırış etmediğini gördüğündeyse boğazını temizleyerek sustu.

Her kes hazır olduktan sonra lunapark turu başladı . Bir çok şeylere binmiştik .

En korkulusunuysa en sona saklamıştık   .

Her kes korkulu gözlerle bu şeye baktığında  sonumuzun geldiğini anladım .

Hele Felix ? O çok hassastı . Eminim ki çok korkardı bundan da . Neden bunu yapmak zorundaydık ki ?

Destek olmak için yanına gittim ve elimi koluna geçirdim . Yüzünde hiç bir ifade yokken "Aa Jisung , bak sonra buna da binelim ." Diyip yanımdan ayrıldı. 

Sanki ben yokmuşum gibiydi . Sabahtan beri bana soğuk davranıyordu zaten .

Kaşlarım çatılmış ardından bakarken çalışanlardan biri binmemiz gerektiğini söyledi .

Her kes bu etrafında 360⁰ dönen şeye binerken kusmamak ya da bayılmamak için dua ediyordum.

Felix neden benim yanımda oturmamışdı ki ? Elini falan tutardım . Bu düşünceyle sağ tarafıma baktım .