SOKAK ÇOCUKLARI (STRAY KİDS) | HYUNLİX

33~Stray Kids

İyi okumalar ♡♡♡

Kaç gündür Hyunjinle konuşmuyordum. Yani o benimle konuşmuyordu. Yaptıklarımın karşılığında bu bile azdı diye düşünüyordum bazen . Ama ben nereden bile bilirdim ki Hyunjinin Yejiyle sevgili olduğumu düşüneceğini ? Tamamen kendi şanssızlığımdan olmuşdu bunlar . Bir de şanslı olduğumu söylüyordum değil mi ?

Hyunjin bırakın konuşmayı hiç yüzüme bile bakmıyordu . Kaç haftadır uğraşıyordum . Hiç bir şey işe yaramıyordu bile . Ben yokmuşum gibi davranması ne kadar canımı yaksa da tüm bunlara sebep olduğum için üzülme hakkı vermiyordum kendime .

Kim dedi ki sana git Yejiye uy . Gerçi onun gibi bir arkadaşım olmuştu ama işte Hyunjinden de olmuştum . O günü sile bilmiyoruz , değil mi ?

Kaç haftadır uğraşıyorum dedim . Doğru . Yapmadığım şey kalmamıştı. Ama bu gün en büyük kozumu oynayacaktım . Bakalım bu sefer de görmemezlikten gele bilecek mi beni ?

"Emin misin , Felix? Yarın final biliyorsun . "

"Eminim , Seungmin.  Başka bir şey gelmiyor aklıma. "

"Bence iyi fikir . " dedi Jisung .

"İyi fikir mi bilmiyorum ama , neden bu gün ? Seungmin haklı yarın final var ve eğer sahnede bir hareketinde bir aksilik olursa ya da sesinde falan yenilme ihtimalimiz var . "

"Evet neden bu gün başka bir zaman da yapa bilirsin . "

"Off anlamıyorsunuz , bu fikri en sona saklamıştım en son yapacığım plan buydu . Ve lanet olsun ki Hyunjinin keçi inadı tuttu ki başka bir şansım yok . "

"Tamam orasını anladık , ama yarın yapsan ?"

"Jeongin , bu gün son gün ve yarından sonra ne olur bilmiyoruz . Ya yarın kazanamazsak ve bu takım dağılırsa ? Yarışma bittiği için  onu bir daha göremeye bilirim . Zaten benden kaçacak yer arıyor  . " dedim son cümlem daha kısık ve üzüntülü çıkarken .

Hiç biri bir cevap vermezken kafalarını sallayıp ayağa kalktılar . Dedikleri gibi yarın büyük final olacağı için sıkı çalışıyorlardı . Ve şimdiyse dinlenmek için verdikleri ara bitmişti.

Evet . Bütün aşamaları geçmiş finale ulaşmıştık . Şimdi en zor kısma gelmiştik işte . Yarın akşam belki de kaferimiz değişecek daha da yükselecektik .

Bunun için içimde o farklı duyguyu hiss ederken diğer yandan da anlamlandıramadığım bir heyecan vardı . Ama bu heyecanın sebebi yarınki final değil . Hyunjindi .

Hepsi dönüp benim de gelmemi beklerken gülümseyerek " Ben Hyunjinin yanına gideceğim . " dedim .

Hyunjin beş on dakika önce yurda dönmüştü . Pratiklerini tamamladığını söylemişti Chan hyunga . Hyung da  bir şey dememişti . Gerçekten de çok iyi bir dansçıydı o .

Ben de en sonunda hazırlanıp ordan ayrılıp yurda vardığımda içim kıpır kıpırdı . Ve aynı zamanda bir korku da vardı içimde . Ya bu da bir işe yaramazsa diye .

İçeri girdiğimde yurdun kapısının tam karşı tarafında duran kısmındaki koltukta oturup elindeki telefonda bir şeylere bakan hyunjini gördüğümde piç gülüşü attım . O bunu görmedi tabi .

Hala planımı anlatmadım , değil mi ?  

"Hyunjin?" Diye seslendim . Her zamanki gibi tepki verdi .

Yani tepki vermedi .

Gözlerimi devirerek yanına yaklaştım ama hala gözlerini telefonundan ayırmamıştı . Yanına gidip tam karşısında durdum . Aramızdaki bir karışlık mesafeyi de kapattığımda artık dizlerimiz bir birine değiyordu .