SOKAK ÇOCUKLARI (STRAY KİDS) | HYUNLİX

18~ Kıskandırma operasyonu

İyi okumalar ♡♡♡

Üvey babamın ölüm haberini duyduğumda anlık şokla dona kalmıştım . Öylece telefona bakarken bazı şeyler yerine oturmuştu kafamda . Demek mafya olduğu için kolayca annemi öldürdükden sonra kaça bilmişdi.

Ben bunları düşünürken dışardan gelen seslere olaylara yanıt veremiyordum . Hyunjin de bunu fark etmiş olacak ki , yanıma gelip kolumdan tutarak hafifçe sarsdı .

Dönüp ona baktım . Bana hem endişeli hem de meraklı gözlerle bakıyordu .

Kolumu ellerinden kurtarıp oturduğum yerden kalktım ve ona cevap vermeden oradan ayrıldım . Benim kötü olduğumu falan düşünüyordu sanırım ama ben hiç olmadığım kadar iyiydim .

Hayatda en nefret ettiğim insan ölmüşdü.  Benim yapmak istediğim şeyi başkaları yapmışdı . Her kim yaptıysa ona minnetardım.

Mutfağa geldiğimde Changbin hyung hala bir şeyler yiyordu .

"Hyung , hala doymadın mı?" Diye sordum gülerek . O da kafasını iki yana sallayıp inkar etti sorumu . Ben yine gülünce bana bakıp gözlerini kısarak sordu . "Sana ne oldu ? Çok mutlu gözüküyorsun ."

Kafamı aşağı yukarı sallayıp gülerek "Evet , çok güzel bir haber aldım da ." Dedim.

O da gülümseyerek "Öyle mi ? Ne haberiymiş ?" Diye sordu .

"Babamı biri öldürmüş ." Dedim gülerek "Yani üvey babamı. "

Cevabımın üzerine yüzündeki gülüşü soldu hyungun.

Hiç bir şey söylemeyeceğini anladığımda yüzümdeki gülüşle birlikte mutfağı terk ettim. Son gördüğüm şeyse ağzı açık şekilde kalmış Changbin hyungtu .

Odama geldikten sonra yerime geçip uzandım . Ellerimi başımın altına koyup tavanı izlerken düşünmeye başladım. Aklıma konudan bağımsız konular geliyordu .

Mesela yarın çekimler başlayacak . Acaba insanlar bizi sevecek mi? Ya da sevmeyecek mi ? Yarışmayı kazanacak mıyız ? Kazanırsak ne olacak ? Kazanmazsak ne olacak ?

Böyle beynimde bütün sorulara yanıt bulmaya çalışırken kapı açıldı . Kim olduğuna baktığında Hyunjin olduğunu gördüm . Umursamayarak yine tavana bakmaya başladığımda Hyunjin kapıyı kapayıp bana döndü .

"Felix , iyi misin ?" Dedi sinirli ses tonuyla.

"İyiyim , hiç olmadığım kadar hem de ." Dedim sevinçli ses tonuyla .

"Mutfağa gittiğimde Changbin ağzı açık öylece duruyordu." Dedi . Başımı çevirip ona baktım ellerim hala başımın altındayken . "Eee?" Diye sordum umursamaz bir ses tonuyla.

"Ne Ee'si ,Felix,  baban ölmüş ." Dedi . Gözlerimi tavana çevirip " Üvey babam."  dedim ardından "Ve sen onun nasıl biri olduğunu biliyorsun ." 

"Biliyorum , sadece böyle davranman garip. " dedi .

Ben yerimden kalkarak hiç bir şey söylemeden çıktım . Bu sefer kapıyı çarpan taraf ben olmuştum . Hyunjini şimdi anlamıştım . Demek ki çok sinirlenince böyle yapmak istiyorsun .

Diğer yandan da anlamıyordum . O adamın nasıl biri olduğunu gayet iyi biliyordu üstelik .

Hızlıca Jisungların odasına geldiğimde içeri dalmadan önce kapıyı tıklattım . Onları istemediğim bir şekilde görmek istemiyordum . Şimdiye kadar bir kere depodayken bir kerede Busandayken basmıştık onları şey yaparken .

Depodakinde o zaman tam anlamamıştım . Ama sonra düşününce anlamışdım. O zamanlar korecem buraya yeni geldiğim için bir az kötüydü. O zamanın üzerinden çok da geçmemişti ama  yine de çalışırken çok fazla insanla konuşmak zorunda kalmıştım ve korecem baya bir düzelmişti . Şimdi de bazen bazı sözcükleri karıştıra biliyordum ama eskisi kadar değil .