Kısasa Kısas |Minsung✓✓

~3~

_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*

"Evet gerekli olan kuralları sana anlattım. Sormak istediğin bir şey var mı ?" Yurt müdürü Beahyun, Jisung' a okul ve yurt için bilinmesi gereken kurallar hakkında bilgi vermiş ve şimdi de, Jisung fark etmesede onu odasına götürmek yerine bir öğrencinin yanlarından geçmesini diliyordu.Adam öğrencilerine değer veriyordu, hatta onlar ile kanka gibiydi ama o da tatilini tatil gibi geçirmek istiyordu.

"Günaydın hocam." Yanlarından geçerken öğretmenine selam veren genç, Beahyun' un dualarının kabul olduğunu gösteriyordu. Heleki yeni oda arkadaşı istemeyen Hyunjin' in kapıyı açmama ihtimali onun için ufak bir endişeydi. En azından bir öğrenci ile giderse Hyunjin onun yanında itiraz etmiş olmazdı. "Sanada günaydın Beomgyu !" Mutluluğu ses tonunda yayılmıştı.

Yürüyen çocuk uzaklaşmadan, "Senden bir ricada buluna bilir miyim ?" Diye sordu. Beomgyu ilk anlamamış ama sonra merak ile "tabiki hocam. Ne istemiştiniz? " Beahyun, sessizce onları izleyen Jisung' u gösterip konuşmaya başladı.

"Bu Jisung, okula yani geldi ve ona odasını bulması için yardım eder misin ?" Beomgyu iki üç adım ilerisindeki çocuğa baktı. Sarı ile kahverengi karışımı saçları, büyük yanakları ve iri gözleri ile sincap bir insan ! Dememek için derin bir nefes alarak kendini dizginledi. "Tabikide götürürüm hem tanışmış oluruz." Beahyun hızla kafasını salladı ve odasına girdi. Evet uzun bir süredir kapının önünde, ayakta bekliyordu.

Beomgyu müdürün içeri girmesi ile hemen Jisung' a elini uzattı ve hızla konuşmaya başladı. "Ben Beomgyu. " Jisung ise ona uzatılan ele baka kalmış ve jeton düşer düşmez Beomgyu' nun elini sıktı, onun kadar enerjik veya mutlu ya da heycanlı çıkmayan bir şekilde "Jisung." Diye bildi. Merak etme yemez seni, diye içinden geçirsede, sesi pek enerjik değildi. Konuşmayı seviyordu, ama arkadaşları ile buradaki yüzlere alışana kadar pek sosyal olamayacağını o da biliyordu.

Beomgyu ifadesinden hiç bir şey kaybetmeden "Bay Beahyun sana odanın anahtarını vermiştir, oda numaran kaç söylermisin ?" Jisung biraz önce ona verilen anahtarı, hızla gelen soru ile nereye koyduğunu unuttu, ve ceplerini karıştırmaya başladı.

O hangi cebine koyduğunu bulmaya çalışırken, Beomgyu karşısındaki sincap çocuğun hareketlerini detaylıca inceliyordu. Ay sapık gibi çocuğu inceliyorum diyerek hemen gözlerini kaçırdı. Sonra kendi kafasında kurduğu cümleler tuhafına gidince kendine gülme isteğini bastırdı. Dudaklarını ısırıp kendini sakinleştirmeye çalıştı.

Sen şimdi görücen Taehyun efendi. Bu seferde geçen sevgilisi ile yaptığı tartışmada galip geldiğini düşündüğü için gülmek istiyordu ama yine kendini sıkarak durdu. Bu sincap çocuk tam vaktinde gelmişti.

Jisung en son anahtarı cebine değilde, bavulun üstüne koyduğunu fark etti ve kendi aptallığına kızdı. Hızla anahtarı Beomgyu' ya uzattı ama sonra numarayı kendisinin söylemesi gerektiğini hatırladı, anahtarı hemen göz hizasına getirdi.

Beomgyu ise sincap çocuğun stres yaptığını fark etti hatta biraz kızarmıştıda. Vay be benden utandı galiba... hemde bir sincap insan benden utandı, ölsemde gam yemem.

"143" Beomgyu kendi kendini konuşmaya o kadar dalmıştı ki, neden sayı söylediğini bile anlamadı. "Ne ?" Sonra anahtarı görünce aptal Beomgyu tam bir salaksın çocuk oda numarasını söylüyor ! Boemgyu içinden kendine küfür ederek "ha tamam. A blok mu B blok mu ?" İçindende sadece, A blok de.A blok de. Diye tekrar ediyordu.

"A blok." Çocuk içindeki sevinc ile elini yumruk yapıp havaya kaldırarak "Evet b-" kendine geldiğinde hemen elini indirmiş ve sonra kendi yeller gibi yaptı "Yani yeniler gelenler genel olarak orada oluyor odaları ." Aklına ilk gelen baheyi söyledi. Hah sıçdın sıvadın Beomgyu. Kendi rezilliğine siniri bozulmuştu. Ama yinede sincap çocuk ile aynı blokda olmak onu sevindirmişti. Çocuğu sevgilisinin gözüne sokucaktı.