Let Me Love You (Let Me Trilogy Book 3)

| | KABANATA 43 | |

KABANATA 43

RUN

Kahapon, nasa bahay niya ako, ngayon sa bahay ko naman. Sobrang komportable ko sa kwarto niya kagabi. Kahit hindi ako sanay matulog sa bagong kwarto ay nakatulog ako agad, dahil siguro I know that I am safe dahil andito si Liam.

First time din namin mag tabi sa kama as mag boyfriend and girlfriend and I am just so happy dahil andito si Liam sa tabi ko. Siya lang ang nag paramdam saakin ng ganito.

"For your breakfast." Aniya at linagay ang linuto niya sa mesa.

Dito naman kami nag bre-breakfast ngayon sa bahay ko.

"Thanks."

Kumukuha na ako ng pagkain pero hindi parin siya kumukuha and nakatinggin lang saakin kaya nag tugpo ang dalawa kung kilay.

"What?!"

Huminga siya ng malalim and hinawakan niya ang kamay ko. "What if we go on a date?"

I looked at him and he smiled. "What do you mean?"

"Like you know, a date, sa labas, in public. But if okay lang sa'yo and kung comfortable ka. No pressure, babe."

Tumango ako. "Yea. Sure, why not? I mean, you are my boyfriend so I do not care na kung ano man ang lumabas sa internet about my relationship status." I smiled.

"Are you sure?"

I chuckled. "Are you ready?"

He chuckled. "Always ready."

"But, natatakot ako for you. Baka pag pyestahan ka nila-"

"I don't care. Basta andito ka sa tabi ko and wala naman tayong ginagawang masama, then don't mind them."

"Sure ka? It's just-"

"Babe." Hinawakan niya ang kamay ko. "It's okay. I am ready and don't mind them. Let people think kung ano ang gusto nila sabihin saatin. Basta tayo, we are good and we love each other."

I smiled and I nodded. I'm glad dahil may partner ako na mas mature pa saakin. And I am glad dahil si Liam ang partner ko.

Katapos namin mag breakfast ay umuwi muna siya para maka pag prepare siya sa pag alis namin mamayang dinner.

Right now, ka video call ko ang mga kaibigan ko. Ayaw ko na sakanila i-explain ang lahat. Gusto ko kunti lang ang nakaka alam nun, ang tungkol sa past namin ni Liam na tungkol sa ibang mundo.

"Tell us more about him!" Kim said.

"What more?" I laughed. "I already told you he is a very private person."

"Oh, come on. Like what his business or where did he study?"

"Well, he has a company. And he's workaholic." I chuckled.

Wala na akong ibang masabi sakanila dahil ayoko na sabihin sakanila kung saan, pano at kailan kami nag simula ni Liam.

Siguro dadating din ang oras na 'yun na maisasabi ko ang kwento namin but not now.

Katapos ko mag shower ay dumiretso na ako sa salamin para mag make up and katapos ko mag make up ay sinuot ko na ang brown short silk dress ko and inayos ko na ang buhok ko and I grab my bag and bumaba na ako sa hagdan.

Pag kabukas ko sa pinto I saw Liam na nakasandal sa lambo niya and naka white long sleeve siya and  black pants.

"Gorgeous." Aniya at pinag buksan ako ng car door.

Habang nag mamaneho siya, pinicturan ko ang steering wheel with his hands and nakikita ang relo na binigay ko sakanya noon. Pag katapos ko siya picturan ay pinost ko sa socials ko ang picture na 'yun.

Tuminggin ako sa paligid dahil biglang huminto si Liam.

"Dito tayo?" I asked.

"Yup. I chose hotel kasi kung sa restu tayo, baka pag kaguluhan ka. Madaming tao." Aniya.

Pag kalabas namin sa hotel ay sunod sunod na ang tinginan ng mga tao saamin.

"It's okay." Aniya and hinawakan ang kamay ko. "Don't worry."

I smiled and huminga ng malalim. Sabay na kami pumasok sa loob and sa loob ng restu ay kunti lang din ang mga tao at hindi masayado maingay.

"Don't worry about anything." Aniya.

"Yea. Hindi naman ako nag aalala since you are my boyfriend na but hindi lang ako sanay na lumabas with you lalo na at madaming umaaligid."

He chuckled. "It's okay, babe. I'm here, hindi ka nila pwedeng lapitan, but anyways."

Biglang may lumapit saamin na waiter and yung waiter ay may hawak na red rose bouquet and agad naman binigay 'yun saakin ni Liam.

"Thank you." I said.

Pinicturan ko ang bulaklak na makikita ang kamay ni Liam. It's so cute. Ang ganda din dito sa restu na napili ni Liam.

"You like it?"

"Yes. Ang ganda ng bulaklak."

Dumating na ang inorder namin and habang kumakain kami ay mag kumakanta dito sa gitna ng stage. Ngayon lang ako nakapunta dito and sobrang ganda dito.

Palabas na kami sa hotel ngayon and nagulat ako dahil may mga paparazzi na sa labas ng hotel at nasa likod sila ng mga halos sampung guard.

"We will ensure your safety, ma'am." Ani ng manager ng hotel bago ako lumabas sa hotel.

"Thank you." I said.

Hinawakan ni Liam ang kamay ko at habang palabas kami sa entrance door nanlaki ang mata ko dahil may biglang lumusot sa kamay ng guard na isang paparazzi that is why I looked at Liam.

"Would you run away with me?"

I nodded. "Yes."

Sobrang bilis ng pag takbo namin pero nakikita ko sa likod na may limang paparazzi na sumusunod saamin na hinahabol na ng guards ngayon.

Pag karating namin sa parking lot, agad pinaharorot ni Liam ang lambo niya hanggang sa maka layo-layo kami.

Nang nakalayo na kami ay agad akong napahinga and I looked at Liam.

"Are you okay?"

"Very very okay." He chuckled.

"What?! Alam mo ba ang daming humabol saatin kanina? Tapos okay lang 'yun sa'yo?"

"Yes. As long as kasama kita, I don't care. Kahit ano pa 'yan at sino pa sila, okay lang saakin basta ikaw ang kasama ko. We will just run away to them. I know, we'll be alright."

"Thank you, dahil naintindihan and inintindi mo 'ko. I couldn't ask for more."

"No, babe." Linapitan niya ako and hinawakan ang pisngi ko. "Hindi mo kailangan mag thank you. It is my responsibility para intindihin ka araw-araw, piliin ka araw-araw and mahalin ka araw-araw, because you are my life. I love you forever."