Let Me Love You (Let Me Trilogy Book 3)

| | KABANATA 36 | |

KABANATA 36

SAVED

It it late at night at hindi ako makatulog kaya lumabas ako sa kwarto and pumunta sa isa sa mga cottage dito.

I know naman na safe ako dito kasi kami kami lang naman ang tao and palagi naman naka sarado ang entrance at exit na gate dahil pinasara 'to kaya kampante ako lumabas.

Huminga ako ng malalim at linalanghap ang malamig na hangin at pinapakinggan ang tunog ng mga alon.

Kailan kaya ulit ako makaka experience ng ganito? Kailan kaya ako makakauwi ulit dito?

Tuminggin ako sa cellphone ko at one am na kaya nag lakad na ako pabalik sa kwarto ko. Huminto ako sa pag lalakad dahil nakita ko na nasa labas si Liam sa kanyang kwarto at nag gu-guitara pero nakatalikod siya saakin.

Hindi ko alam saan ako dadaan para hindi niya ako makita. Huminga ako ng malalim.

Kaya ko 'to, kaya ko mag lakad at pumunta sa kwarto ko, and I don't care kung makita niya ako o hindi.

Buti nalang at hindi ako tinawag nung dumaan ako sakanya. Pag ka hawak ko sa sliding door ko ay narinig ko naman na papasok na siya.

Maaga akong nagising kahit late na ako natulog dahil hindi ko napatay ang alarm ko kagabi. Kaya medjo masakit ang ulo ko dahil bigla lang din ako umupo at hindi nag stretching.

Kinuha ko ang black ko na bathrobe at lumabas na 'ko. Naririnig ko pa ang mga huni ng ibon at ang kalmado na dagat.

Kinuha ko ang beach folding chair ko dahil duon ako sa dagat mag kakape.

Pumunta muna ako sa restu at hay! Kainis! Sarado pa.

Pwenesto ko na ang upuan ko at agad na ako umupo. Ang lamig but ang sarap sa pakiramdam.

"Morning."

Luminga ako sa likod ko and nakita ko si Luciano.

"Morning. Si Thailee?"

"Still sleeping." Aniya at umupo sa buhangin.

Tumango ako.

"So kumusta na kayo ni Liam?"

"Liam?"

He nodded. "Nung umalis siya at nalaman niya ang ginawa sa'yo ni Auntie ay hindi niya na tinapos ang trabaho niya dun at umuwi. He tried to contact you but hindi ka niya ma contact. He waited you sa Santorini. He waited from twelve midnight until eleven fifty-nine on February fourteenth, nag babakasali parin siya na baka.. baka dumating ka. Almost twenty four hours siya nag hintay."

Tuminggin ako sa ibang direksyon para punasan ang luha ko.

"But hindi ako andito para kumbinsihin ka na bigyan mo uli si Liam ng chance, ha? Nasa sa'yo parin 'yun- oh thanks."

"Here." Aniya at binigay saakin ang kape.

Luminga ako kay Luciano at may nag padala na saamin ng kape.

Umalis na siya sa pwesto niya dahil baka kailangan daw siya ni Thailee.

Gulong gulong na ang isip ko. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko.

Nasa restu na kami ngayon and nag lu-lunch kami and kanina ko pa napapansin na kanina pa tinggin ng tinggin saakin si Liam.

"Any plans for today?" Noel asked.

"Sa dagat tayo, maliligo. And nag prepare din si Noel mamaya para sa beach dinner. I'm so excited." Thailee smiled.

"Ate Gelika is coming, right?" Ani ni Luciano at tuminggin kay Liam.

"Yea."

Huminga ako ng malalim. Ate Gelika is coming. I know naman na okay na ako kay ate but, kinakabahan parin ako pero hindi na ako natatakot kompara dati.

Around two pm ay nag start na kami maligo sa dagat and nag jejetski si Noel while nasa likod niya ako.

"Dahan dahan lang!" I said to Noel.

Hindi niya lang ako pinansin at tumawa siya pero binilisan niya pa lalo.

Hinahabol kami nila Thailee at dahil sa sobrang bilis ni Noel ay na out of balance ako dahilan ng pag kahulog ko.

"Oh my!" Rinig ko si Thailee bago mapunta ang buong katawan ko sa tubig.

Nanlaki ang mata ko dahil may umangat saakin pataas and nag kaharap kami and si Liam 'yun.

"Are you okay?" He asked.

Dahan dahan akong tumango. "Thanks."

"Are you okay? Sure? Nakakahinga ka ba ng maayos?"

I nodded. "Yes. Hindi naman ako natagalan sa ilalim. And, I know how to swim, na shock lang ako."

He nodded. And I just realized na nakahawak ang kamay niya sa likod ko.

"Rhea!"

I looked at the shore and I saw Noel running papunta dito na may hawak hawak na life jacket. Napahinto siya sa pag tatakbo when he saw me.

"I'll go to Noel." I said and I looked at Thailee and Luciano. "Mauna muna ako guys."

"Okay sige. Kami rin. Medjo pagod na din ako." Thailee said.

"Let's go, bub. Alalayan na kita."

Lumangoy na ako and nung naabot ko na is nag lakad ako papunta kay Noel.

"You okay?" Noel asked.

"Yea. Mag banlaw lang ako."

"Okay."

Habang nag lalakad ako, I realized, Liam saved me, he saved me.

I wore a simple black and white dress for dinner and pag ka bukas ko sa kwarto ko I saw Noel.

"Rhea."

"Yes?"

"I'm sorry."

Kumunot ang noo ko. "Uhm, for what?"

"Hindi kita naligtas agad. I don't know what happened, nag panic din ako, I just ran to find a life vest, 'yun nalang ang naisip ko." Aniya.

I smiled. "Sus! Ito naman! You know naman na marunong ako lumangoy. Huwag kana mag alala. I am okay and thanks sa ginawa mo kanina. Na appreciate ko ng sobra."

Palakad na kami ngayon sa pinagawa ni Luciano for our dinner. Meron malaking tent and sa ligid nito may barbeque stool and may buffet na.

Ang daming pagkain. Sa kalagitnaan ng pag titinggin ko sa mga handa, I saw a familiar face.

Nakita ko kung sino ang kausap ni Liam, it's ate Gelika.

Ate Gelika smiled and kuhang kuha niya ang mata ni Liam.

Ate Gelika looked at me and dahan dahan siyang lumapit saakin while si Liam ay anduon parin sa pwesto kung nasan sila kanina but nakatinggin lang siya saakin and ate Gelika smiled at me.

"Hi, Rhea." Aniya and she smiled.

"Hi, ate Gelika." I smiled.