Let Me Love You (Let Me Trilogy Book 3)

| | KABANATA 46 | |

KABANATA 46

INITIALS

After a month andito parin kami sa Pinas. Sa isang buwan, sobrang dami ng trabaho ko at buti nalang ay sinasalo ni Melisa ang iba.

Pag kababa ko sa hagdan wala si Liam dito. Wala din siya sa kusina.

Nakita ko na may pagkain sa dining table and may papel sa gilid na may sulat na

Babe
           Good morning. But I need to go. Urgent. I'll come back before lunch time.
                                              Liam

Lumakas ang pintig ng puso ko dahil sa sulat niya. Natatakot ako na baka hindi na naman siya bumalik. Ayoko na masaktan ulit.

Wala akong gana kumain dahil tinatawagan ko siya but I can't contact him. Same kela Thailee and Luciano.

Natatakot ako, nanghihina ako. Hindi na ako makahinga ng maayos sa halo halong emosyon na nararamdaman ko. Hindi ako mapakali pero wala akong lakas para gumalaw dahil sa panghihina ko.

Tuminggin ako sa oras at ten pm na. Dapat anytime soon andito na si Liam.

Sobrang lalim na ng paghinga ko at dahan dahan ng tumutulo ang luha ko.

Nabubuo na ang luha ko sa mga mata ko ng tuminggin ako sa pinto ng biglang bumukas.

Nanlaki ang mata at nag tugpo ang dalawang kilay ni Liam saakin at tinapon niya ang bag niya.

"What the- What happened?"

Agad siyang umupo sa tabi ko at pinunasan ang luha ko.

"I thought umalis ka na. I thought iniwan mo 'ko ulit."

"No- babe, no. May importante lang ako pinuntahan. Ab-about work. Urgent daw kasi. I'm sorry." Aniya at hinalikan ako sa noo.

"Kasi nakakainis ka! Tinatawagan kita hindi ka sumasagot! Tapos sila Thailee at Luciano naman tinatawagan ko hindi rin sumasagot! Nakakainis ka talaga sobra!" I said at sinuntok ang ko ang dibdib niya but he just hugged me.

"I'm sorry, babe. Sorry. It won't happen again. Sorry."

Nasa kusina na siya ngayon dahil nag pre-prepare siya for our lunch.

"You didn't eat your breakfast?" He asked.

Umupo ako sa dining area and matalim siyang tiningnan.

"Seryoso ka? Sa tinggin mo may gana pa 'ko kumain katapos mo umalis? Tss."

He chuckled. "Sorry na babe. Babawi ako. I promise."

Katapos namin mag lunch ay nag swimming kami sa swimming pool niya dahil wala naman kaming gagawin ngayon.

"Dinner later. At the beach." Aniya.

Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. "Dinner? At the beach? Bakit duon?"

"Wala lang. Para may iba naman. Since babalik na tayo sa New York next week. So, sa beach tayo."

I nodded. "Okay, sige."

"And you have nothing to worry about dahil pina exclusive ko na ang resort. Can't use Luciano's resort dahil may event ang resort niya."

I nodded. "Oh, invite Thailee and Luciano para mas masaya."

"I already did. But bawal daw sila Lance and Tricia. But may nannys naman sila. Pwede maiwan kahit sandali lang."

Nanliit ang mata ko sa sinabi niya. "Bakit parang may something?"

He raised his eyebrows. "Something? Eto naman. It's just a dinner."

Nag aayos na kami ngayon ni Liam for our dinner and nag request siya na mag white kami pareho. Liam wore a white long sleeve and a cream pants while I wore a white dress.

"Ano bang meron? Naka white talaga? Binyag na ba ni nila Tricia and Lance?"

He just chuckled at pinagbuksan ako ng sasakyan.

We have arrived sa resort and binuksan ng mga staff ang gate and pag kabukas palang ay kita ko na ang mga ilaw at mga rose petals sa semento.

Sa dulo, kung saan ay wala ng semento ay pinatanggal saamin ang footwear namin kasi buhangin na ang aapakan namin.

Liam remove my sandals and tinggal din niya ang sapatos niya.

Umupo na kami and sobrang ganda ng view. Ang mga ilaw at ang mga rose petals, ang gaganda.

"Ano ba 'to." Bulong ko.

"You like it?" Liam asked. "Eto ang reason bakit ako umalis agad kaninang umaga. Sorry, babe."

"Ah kaya pala ha!" I said at tumawa. Tuminggin tinggin parin sa paligid dahil napakaganda ng pag kaayos dito.

Sa pag iikot ng mga mata ko, nakita ko sa kabilang table sila Thailee at Luciano na nakatinggin saamin.

"Hi!" I said and I waved my hand.

Sabay silang mag hi saakin kaya napalinga si Liam sakanila.

"Thanks." Ani ni Liam dahil dumating na ang pagkain namin.

Kumain na kami and kanina pa tinggin nang tinggin si Liam kela Luciano. Hindi na rin tuloy ako mapakali.

"What's wrong?" I asked.

Liam looked at me. "Uh, nothing. I just ask Luciano kung okay ang foods."

"Ask? 'Di kana man nag salita."

Luminga ako sa mga dumadating na mga tao and may mga instruments silang dala at pinatunog na nila ang mga instrument nilang dala.

Tumayo si Liam and hinawakan ang kamay ko kaya tumayo na rin ako and nakita ko na nag vivideo na saamin si Thailee.

Nanlaki ang mata ko at lumakas ang tibok ng puso ko ng biglang lumuhod si Liam.

"Babe." Tuminggin siya saakin at pinunasan ang luha niya. "I don't know how to start this. But I know, this is the right time for me to do this. We've been through so much, and I can't let you go. I love you forever. In any world, universe and lifetime, I will choose and love you unconditionally. I love you so much. Babe, will you marry me?"

Sobrang lakas na ng tibok ng puso ko and tuminggin ako sa langit. "Should I say yes, Raul?" I chuckled.

Liam also chuckled. And ilang segundo rin ay may shooting star na dumaan sa langit.

"Oh, nakuha ko 'yun!" Sigaw ni Thailee.

I looked at Liam and hinawakan ko ang pisngi niya and I kiss him. "Yes, I will marry you."

Agad niyang linagay ang singsing sa ring finger ko at agad siyang tumayo at yinakap ako.

"Congrats guys!" Sigaw nila Thailee and Luciano.

Liam hugged me and umiiyak na kaming dalawa ngayon. I am just so happy. Dahil finally, ako naman. Ako na ngayon.

Finally, masaya na ako.

My proposal ring is a diamond ring na may initails na nakasulat sa loob ng diamond and ang nakalagay ay RS. Means, Rhea Stainfield?