Let Me Love You (Let Me Trilogy Book 3)

| | KABANATA 7 | |

KABANATA 7

CLOSURE

Andito na ako sa opisina at mag oovertime na naman ako. Six pm palang at mag papa-deliever nalang ako para sa dinner ko.

Binabasa ko ulit ang email na senend saakin ni Liam ng biglang tumawag saakin si Mariah.

"Hi! Where are you?"

"Work." Tipid kung sagot.

"Huh? Are you still working? Come to your house. We are here. We're going to barbecue, and we are going to eat here at your house. We're outside because the gate is locked."

Hinawakan ko ang noo ko. "Fine."

Umalis na ako sa opisina ko at hindi ako makahindi kasi andoon na sila sa bahay.

Okay lang sana kung sa condo ko sila kasi ten minutes lang ang byahe from my condo to my office pero sa bahay, inaabot ng thirty minutes.

Traffic na naman.

"Hey, guys. Wait for me. Traffic is pretty bad."

'Yun ang senend ko na voice message sakanila kasi baka naiinip na sila mag hintay sa labas ng bahay.

Malapit na ako sa bahay at nakita ko na ang mga sasakyan nila sa labas ng bahay. I also saw Noel's car.

Bumisina ako sakanila at agad silang lumabas sa sasakyan nila.

Kasama din pala ni Audi ang boyfriend niya.

"Yey!" Sigaw ng mga kaibigan ko.

Binuksan ko na ang gate at sabay sabay na kaming pumasok sa loob at nag park ng mga sasakyan.

"So, why do you want to have dinner here?" I asked.

"It was Noel's idea." Ashlyn said.

"Noel?" I looked at him.

"Yes, it was my idea because you're always at work, always doing this overtime thing. It's time for you to give yourself a break and have a perfect dinner night. You don't need to worry about anything, we got you. All you need to do is chill and relax." He winked at me.
 
"Woah." Si Kim.

Pumunta na sila lahat sa terrace para mag barbecue at andito ako ngayon sa kwarto para mag bihis.

Katapos ko mag bihis pumunta na ako agad sa taas.

Hindi pa pala sila tapos mag set up ng mga gamit ng biglang lumapit si Noel saakin.

"Mag juice ka muna. Matagal tagal pa 'to."

Tumango ako. "Thank you."

Habang tumutulong ako sa pag aayos ng mga gamit dito bilang may tumawag sa cellphone ko at nakita ko ang pangalan ni Hazel.

Kaya agad ko itong sinagot.

"Yes?"

"Good evening. I would like to remind you about the meeting tomorrow afternoon at the restaurant. Our investor will meet you there."

"Okay okay. I got it. Thank you for reminding me."

"Work?"

Luminga ako kay Noel.

"Yes. Tungkol lang sa meeting ko bukas. Tara na, tumulong na tayo."

Nag luluto kami ngayon ng barbecue at si Noel naman at ang boyfriend ni Audi ay nag seset up ng mesa para sa kakainan namin mamaya.

"Hey guys! This summer, we will go to the beach, okay?" Ashlyn said.

"Two months to go!" Kim said.

"You? Bro? Where are you going this summer?" Audi's boyfriend asked Noel.

"I'm planning to go home.... in Philippines."

Napatinggin ako kay Noel at nakatinggin siya saakin.

"Oh my! Can we come?" Audi said.

"Sure. Just like they've said, it's more fun in the Philippines." Noel said.

"Yey! I can't wait, Rhea!" Audi said.

"True! I want to come too!" Kim said.

"Same!" Sabay na sabi ni Ashlyn at Mariah.

"You? Rhea?" Mariah asked.

"I don't know. I have no plans to go home yet. I want to spend my summer here, and I think I'll be busy this summer because of my new house in Beverly Hills."

"Awww." Sabay sabi nila.

Sabay sabay na kaming kumain at ang saya saya namin. Masaya pag malayo ka sa gulo at sa mga tao na nag mamasid sa'yo sa kunting galaw mo. Masaya ako na ganito lang, simple lang.

"Bye girl!" Kim said.

"Bye!" Ani ko sakanila. Sabay sabay na silang umalis at si Noel naman andoon pa sa terrace at inaayos ang pinagkainan namin.

Andito lang ako ngayon sa gate at hinihintay na bumaba si Noel nang ilang minuto rin ay malapit na siya saakin.

"So, alis na din ako." He smiled.

I nooded. "Thank you ha! Thank you sa idea mo na 'to. Ang saya."

"Of course. Anything just to make you happy. Anyways, mauna na ako."

"Ingat ka and thank you sa pag lilinis sa taas."

He nooded. "You're welcome. Bye, Rhea!"

"Bye! Ingat sa pag mamaneho."

Sinara ko na ang gate at dumiretso na sa loob ng bahay.

Sinara ko na din ang pinto at mga bintana ko dito sa first floor dahil didiretso ako sa pool area at kinuha ko agad ang laptop ko.

Naka upo na ako ngayon sa upuan ko malapit sa pool ko at naka bukas pa pala ang email saakin ni Liam.

Hindi ko nga pala sinabihan ang mga kaibigan ko tungkol sa email ni Liam. Hindi din naman nila kilala si Liam eh. Si Noel lang ang may kilala kay Liam na andito saakin ngayon.

Kahit si Noel, hindi ko sasabihin sakanya na nag email saakin si Liam.

Dapat hindi ko na din binabasa ang email na 'to. Sa paulit ulit ko na pag babasa sa sulat na 'to parang ang nonsense na saakin. Sino ba kasi naman ang mag iiwan ng sulat sa terrace? Kung pwede naman isahan nalang ang letter niya.

Kahit anong busy ang gawin ko hindi ko parin siya makalimutan. Kahit hindi ko alam kung nasan siya ngayon, sino ang kasama niya. May asawa na ba siya? May mga anak na ba siya? O kung buhay pa ba siya?

Wala.. wala akong alam tungkol sakanya dahil hindi ko rin senesearch ang pangalan niya sa social media.

Tama na rin 'to na ganito nalang. Busy kami sa kanya kanya naming buhay. Kung dumating man ang araw na mag kita kami.. hindi.. hindi ko pa alam. Kung mag kita kami, hindi ko pa alam kung ano ang magiging reaksyon ko. Kung magiging masaya ba ako, kung magiging malungkot o maiinis pa ako. Hindi ko alam.

Sa ngayon, ayoko muna siya makita. Pero rereplayan ko ba ang email ni Liam? Para mag karoon kami ng closure?

No, I think the disrepect should be all the closure I need.