| | KABANATA 1 | |

50 4 0
                                    

KABANATA 1














UMASA








Nagising ako dahil tumunog na ang alarm ko at naramdaman ko na wala ng tao sa kabilang kama. Nasan kaya si Liam? Nasa iisang kwarto lang kami ni Liam pero mag kaibang kama. Kasi hindi pa naman kami official girlfriend and boyfriend.

Bumangon ako sa higaan at lumabas na sa kwarto. Nag eexpect ako na pag labas ko sa kwarto ay may mainit na pagkain for breakfast ang dining table namin at si Liam na naka apron... Pero wala... wala si Liam.

Nagulat ako dahil biglang tumunog ang doorbell at agad ko naman binuksan ang pinto, gulat ako ng makita ko auntie ni Liam.

"H-hi po. Good morning."

Alam ko na hindi ako gusto ng auntie niya kasi kapatid siya ng step-mom ni Liam. Mataray siyang pumasok at umupo sa sofa. Suminyas siya na umupo ako sa sofa at agad ko naman sinunod.

"Hindi ko na 'to papahabain."

Kinabahan ako sa mga salitang binibitawan ng tita ni Liam. "Bakit po? Anong meron?"

"Umalis na si Liam. Pumunta siya sa Switzerland for our business. Huwag kana umasa na babalik pa siya sa'yo." Aniya at agad na umalis.

Hindi ako maka galaw sa kinauupuan ko. Nang hihina ako na kinuha ang cellphone ko para tawagan si Raul at rinig ko ang nag aalala niyang boses.

Nakatulala parin ako pag kadating niya at hindi ko mapigilan ang pag tulo ng luha ko.

"Ilang beses ka pa ba niya sasaktan?" Si Raul. "Hindi ko talaga maintindihan kung anong klaseng tao si Liam at ang pamilya niya."

Humiga ako sa sofa dahil wala akong lakas.

"Basta baby, promise me ha? Hindi ka na ulit pwede saktan ni Liam dahil hindi palagi andito ako para sa'yo kaya huwag mo na hahayaan na saktan ka pa niya. I love you."

"Hey."

Nakatulala na pala ako dito sa sofa habang inaalala ulit ang nangyari noon... nasasaktan parin ako pag naalala ko.

"Hi, Noel. Kanina ka pa?"

"Nah, kararating ko lang."

"May nakakita sa'yo na papunta ka sa condo ko?

"Kahit naman sabihin ko na wala akong nakita... meron at meron lalabas na mga pictures bukas na papunta ako dito. Bakit hindi nalang natin aminin sa media na tayo na?"

Tiningnan ko siya ng masama. "Really? Aminin na tayo na? Noel, for your information, walang tayo, okay?"

"Okay, fine. Gusto ko lang naman na tumahimik sila. Pwede naman 'yun. Kunwari na mag boyfriend and girlfriend tayo."

Umiling ako. "Sorry pero no. Matutulog na ako."

Nag br-breakfast na ako ngayon and thank God dahil umalis na kagabi si Noel.

Habang nag babasa ako ng newspaper ay biglang tumawag si Audi.

"Hi girl."

"Hi?" I said.

"Are you ready tonight?"

Nag loading ako ng ilang segundo sa sinabi niya.

"Hey, Rhea? You know where we're going tonight, right? You haven't forgotten?"

"Yea yea. I remember. This basketball thing."

"Very good."

Katapos ko mag breakfast ay dumiretso na ako sa shower para maligo at dumiretso na rin sa trabaho.

Nasa highway na ako ngayon at nag hihintay nalang na mag green ang traffic lights at sa kabilang lane ay may nakita akong pamilyar na sasakyan. Impossible naman na andito siya. Bakit siya lang ba ang may ganyan na sasakyan? Ayaw ko banggitin ang pangalan niya.

Nag trabaho ako buong hapon and lumabas na ako sa opisina when I saw my friends sa labas ng opisina ko.

"Guys? What are you doing here?" I asked and I hugged them.

"Rhea... come on... you know.."

"Fuck. Yes. I remember. Okay, let's go."

"But, it's still five pm. The game is like eight pm? Right, Audi?" Kim asked.

"Yes. So we should eat our dinner first. But the players are now in the arena to practice you know." Audi said.

Dumating na kami sa restaurant na pinili ni Kim.

"The steak here is the best, I swear!" Kim said.

We ordered steak because that’s what Kim said, it’s the best.

"So how are you, Rhea? You don’t always answer our video calls or texts." Mariah said. 

"True." Audi said.

"Come on, we aren’t teenagers anymore. We have jobs, we have businesses, and we have responsibilities. I know I am not really active in our chat group, but don’t worry, this summer, I promise, I’ll be active."

"No, babe. Don’t say sorry, we’re just worried cause sometimes you don’t answer our text." Ashlyn said.

I smile. "Thank you."

"Anyways, guys. My love already texted me, he said their practice is done. So we should hurry up." Audi said.

Katapos namin kumain ay dumiretso na agad kami sa sasakyan. I want to tell them that I want to sleep but I don’t want to ruin their night. Siguro mamaya sa basketball hindi na ako aantokin.

But I am not really a fan of basketball but I just wanna hang out with my girls. Kasi nakaka sakit din sa ulo na trabaho at uwi lang palagi ang location ko. Sa bakasyon, babawi ako sakanila. Cause they’re the best and they’re always there for me.

"We’re here, babes." Audi said.

Marami ng tao papunta sa arena. Pero dito muna kami tumambay sa kotse ng ilang minuto dahil sa dami ng tao baka daw pag kaguluhan kami, Mariah said.

Grabe kahit dito sa parking maraming paring tao.

"Okay, let’s go." Audi said.

Sabay sabay na kami nag lakad papasok ng arena at sa likod kami dumaan. Kunti lang ang tao dito sa likod at halos staff lang ang mga nag lalakad. Malapit na kami sa court at nag simula na rin mapuno ang mga upuan. Umupo kami sa court side dahil ‘yun ang sabi ni Audi.

"You’re so lucky to have a boyfriend, Audi." Kim said.

"Right time, Kim." Audi said.

Dahil sa pag kakaibigan namin, si Audi lang ang may boyfriend. Ako rumored lang palagi kasi hindi nakikinig ang mga tao na friends lang kami ni Noel. Kaya minsan sene-search ko ang pangalan ko sa internet at lumalabas ang pangalan ni Noel as my boyfriend. And worse, na ru-rumor pa ako sa ibang celebrity.

"Welcome to game one!"

Biglang may sumigaw na naka microphone at hindi ko alam kung saan nanggaling at sumigaw na ang mga tao at ang mga kaibigan ko. Ugh! I want to go home!

Let Me Love You (Let Me Trilogy Book 3)Where stories live. Discover now