Let Me Love You (Let Me Trilogy Book 3)

| | KABANATA 27 | |

KABANATA 27

DECISION

Nasa trabaho na ako ngayon hindi na muna ako umuwi sa BH dahil may inaasikaso akong trabaho dito sa kompanya ko. Bago ako pumasok ngayon sa trabaho ay inatid ko muna kay Audi ang linuto kung pagkain sakanya and it's so hard to be a mom. But I know, Audi and Anthony will be a great parents.

I already expected na hindi na palagi makakasama si Audi saamin. And that's okay dahil may baby na sila, alam ko na mag fo-focus siya sa baby niya. Hindi nga muna siya mag tr-trabaho ng ilang taon dahil gusto niya mag focus sa baby niya.

Audi wants to witness all of her baby's firsts, and that's very cute.

Tinawagan ko rin sila Ashlyn dahil akala ko bibisita sila kela Audi but bukas na daw lang dahil may trabaho silang tatlo ngayon.

"Good morning, ma'am."

Sabay sabi ng limang empleyado ko na nakasabay sa elevator.

"Good morning. How's work?"

"It's okay, ma'am. The environment is good. We have nothing to worry about here."

I smiled. "That's good to hear."

Pag kapasok ko sa opisina ko, napahinga nalang ako sa patong patong na paper works na andito sa mesa ko.

Huminga ako ng malalim. "I can do this." Bulong ko.

Habang nag ch-check ako ng mga papeles dito, biglang tumunog ang cellphone ko at nakita ko ang pangalan ni Noel.

"Hello?"

"Hey." Si Noel.

"What's up? Wala ka bang trabaho?"

"I have work. Tinawagan lang kita na sa condo ko umuwi mamaya because may sasabihin ako sa'yo and ako na sa dinner."

I nodded. "Okay."

"Okay. Take care."

Binaba ko na ang tawag at huminga ako ng malalim. Sana ang sabihin saakin ni Noel ang kabaliktaran sa iniisip ko.

Before lunch ay nag meeting muna kami dahil hindi kami naka pag meeting last month dahil sa sunod sunod din trabaho. I'm glad na okay ang lahat, hindi ko nga eneexpect na okay ang lahat dahil hindi ko na ito napapansin dahil sa patong patong na ang mga trabaho.

Kailangan ko na din matapos ang mga trabaho na 'to kasi mag babakasyon na. Gusto ko maka pag out of the country sa bakasyon.

"It's almost vacation, do you have any plans? You and Noel we'll be together on vacation?" Melisa asked.

"I still don't know, Melisa. I want to go out of the country, but if I have loads of work, I might have to cancel it."

"You shouldn't have cancel it! Vacation is just once a year. You deserve it!"

I smiled. "Thank you, Melisa. But I will see."

Umalis na ako sa kompanya and nauna na ako sa condo dumating. I know wala pa dito si Noel because four pm palang. Nag order nalang ako ng pizza because I'm so hungry.

"Hey."

Tuminggin ako sa pinto and I saw Noel.

"Hey."

Tinggal niya ang neck tie niya at sapatos. "Kanina ka pa?"

Tumango ako. "Yes. Pizza oh."

"Thanks. Ano nga pala ang gusto mo na dinner natin?"

"Ikaw na bahala."

Tumango siya. "Okay. Maligo lang ako and mag luluto na 'ko."

"Okay. Gusto mo tulungan na kita?"

"No, it's all good. Ako na ang bahala."

Tumango ako. "Okay sige." I said at binalik ulit ang mata sa panonood ng TV.

Ilang minuto rin ay lumabas na si Noel at nasa leeg niya pa ang towel and sobrang basa pa ng buhok niya. Naka white t-shirt nalang siya ngayon and black shorts at agad siya dumiretso sa kusina.

"You sure hindi mo kailangan ng tulong ko?!" Sigaw ko.

"Yes. I'm good. Manood kanalang diyan."

"Okay." I said at kumain ulit ng pizza. Malapit na din matapos ang pinapanood ko.

Naamoy ko na ang linuto ni Noel and it's Menudo!

"No!" I said.

"Yes!" He smiled at linagay sa bowl ang ulam.

Nag madali na ako mag ayos ng lamesa para makapag lagay ng pagkain dahil grabe na miss ko ang menudo. Ilang years ako hindi nakakain nito.

Agad na ako sumubo ng isang kutsara at napapapikit nalang ako sa sarap.

"Grabe! Gumagaling kana sa pag luto lately." I said.

"Thanks. Sa internet lang ako nanonood paano lutuin ang mga ganyan."

Tumango ako. "Bakit nga pala nag luto ka ng ganito? Miss mo na ang Pilipinas no?"

"Yes." Huminga siya ng malalim. "Ito nga pala ang sasabihin ko sa'yo." Seryosong siyang tuminggin saakin na nag papakaba saakin. "Rhea, I'll be going home. Next week. In the Philippines."

Nabitawan ko ang kutsra na hinahawakan ko at napatinggin lang sakanya.

"Duon ka mag babakasyon?"

He nodded. "Yes. Auntie Lucy wants you to come with me. You want to?"

"Uhm- I don't know."

"It's okay. Take your time. Next week pa ang alis ko. Sabihin mo lang if you ever change your mind."

Tumango ako at bumalik ulit sa pagkain. Nasa kwarto na ako ngayon at iniisip ko parin ang sinabi ni Noel.

Natatakot ako bumalik duon. Dahil baka maramdaman ko ulit ang ayoko maramdaman, ang sakit, ayoko bumalik pero may parte saakin na gustong gusto ko na umuwi.

Huminga ako ng malalim at tumayo sa kama ko.

Okay, final decision. Sasama ako kay Noel.

Kumatok ako sa pintoan ni Noel at binuksan niya ito. Nakita ko ang hawak hawak niyang libro.

"Yes?"

"Uhm-"

"Pasok ka muna."

Tumango ako. Sobrang lamig ng kwarto ni Noel at naka sando lang siya. Pero ang bango ng kwarto niya.

Humarap ako sakanya at huminga ng malalim.

"Are you okay?" He asked.

"Yes I'm okay." I smiled. "So, uh, Noel, napag isipan ko na sasama ako sa'yo, sasama ako sa Pilipinas."

Nanlaki ang mata niya sa sinabi ko. "Rhea, no pressure, ha? Hindi kita pinipilit or ano. Kung ano ang gusto mo, I'm fine with it. But are you really sure?"

Tumango ako. "Yes. It's been years naman din kasi. I think it's time na."

"I know you can probably feel the pain again but I am here now. No one can hurt you."

Huminga ako ng malalim. "Noel, I will come to you. I can go home now. I can now."

He hugged me. "Just trust me, you'll be fine."