Güvenli Bölge /Mehir Belgin Doğu'dan

11.Bölüm Albay Doğu

Eğer kimliğimi gizli kalması yönünde karar verilseydi, telefonda arayan üst rütbe'liere tekmil vererek telefonu açamazdım
ama onay gelmişti

o yüzden telefonda yazan Yarbay Mesut
ismini görür görmez  telefonu açıp
- Üsteğmen Mehir Belgin Doğu Mardin Emret Komutanım
diyerek adeta kükredim ,herkesin şok bakışları üstümde olduğunu hissediyordum .Ama yine de duruşumu bozamazdım

Çünkü karşımda Koskoca Yarbay duruyordu
yani karşımda olmasa da telefonun diğer ucundaydı

bu bile duruşumun dik durmasına sebep oluyordu karşıdan yarbayın sıkıntı dolu bir sesle

-kızım biliyorum tatildesiniz ama görev var , sakin olmalısın. Bu görev biraz tehlikeli olacak ,senin %100 beynini kullanman gereken bir görev olacak bu yüzden  kalbinle karar vermemen gerekiyor

dedi görev olacağını yarbayın haber vermesi bile içime kurt düşürürken, kalbinle karar vermemen gerek deyince aklıma düşen fikirlerin hiç de güzel şeyler olduğu söylenemezdi

-yarbayım Albay neden görevi haber vermedi
dedim içimdeki şüpheyi bastırmadım Yarbay sert sesiyle
- Sen emirimi mı sorguluyorsun asker
dedi
-Emredersiniz Komutanım

dedim çünkü eğer başka bir şey  söylersem emre itaatsizlik olurdu, bu görev için kalbimi kullanamazdım vicdanım ve ailevi değerlerim görevimin önüne asla geçemezdi .

Yarbay
- karargaha gelmeniz gerekiyor time haber verildi kısa sürede burada olun
dedi ve sonra şevkatli bir sesle ekledi
-Sakin Ol Evlat
diyerek rütbeden çıktı

ve beni bir sürü soru işareti ile yalnız bıraktı .Telefon elimden kayıp düştü
evdekiler hala kendine gelememiş gibiydiler ,ilk kendine gelen kişi asena oldu.

Hemen yanıma gelip Telefonu aldı
-Anne bir şey olmuş hissediyorum Babamı arayabilir miyiz.
dedi ona bakıp olumsuz anlamda kafa salladım

-kızım görev var muhtemelen b aban da şu an görev için hazırlanıyordur, merak etme önce Allah'a sonra birbirimize emanetiz. Şimdilik seni dedenin yanına bırakamıyorum, burada Berfin hanımlarla kalsan olur mu ?

dedim Asena Bana kafa sallayarak
- beni merak etme Anne
dedi Onun yanağından öperek, saçını okşadım Berfin hanıma döndüm .
-biliyorum aniden oldu ama size güveniyorum Berfin Hanım, kızıma sahip çıkacağınıza eminim. Gidip de dönmemek var ,hakkınızı helal edin .

dedim Aysima bana bakarak
- Nasıl yani sen Sen asker misin
dedi revir'deki kız yani galiba ablam
- Yani sen benim görev yaptığım yerdeki askerlerdensin
dedi .Ben de Kafa sallayıp ikisinide onayladım

- Eğer görevden Sağ Salim dönersem her şeyi anlatacağım ama döndüğümde sırf mesleğimden dolayı bana sempati besliycekseniz gerek yok.
Herkesin fikri kendince ve fikrinin sonuçlarını da kendileri seçiyolar şimdi gidiyorum ama geri dönmeye çalışacağım.

dedim Rasim Bey'e  hitaben
-Asena önce Berfin Hanım'a sonra size emanet
deyip arkama bile bakmadan gittim
Eğer arkama bakarsam Asena'nın dolu gözlerini görürdüm ve birazcık sarsılırdım .

Bu yüzden buna izin vermedim çünkü sıfır kalp %100 akıl. Kendime buna odakladım ,hemen bir taksi çevirip karargaha gideceğimi söyledim .

Sonra da sessizce olacakları düşündüm ya babama bir şey olduysa bu düşünce beni dipsiz bir kuyuya atıyordu, yapayalnız korku dolu eski Belgin gibi.
Eğer eski Belgin'i hatırlarsam ,yine kalbimi dinlerdim .

Bu yüzden dışarıyı izleyerek her şeyi reddettim

Karargaha geldiğimizde taksinin parasını ödeyip ,hemen karargaha doğru seri adımlar ile ilerledim.
Erler beni tanıdığı için kapıyı açtılar.
Hemen toplantı odasına doğru gittim içeri girdiğimde tim'in de çoktan geldiğini gördüm

Yavuz bana dönerek
-iyi misin Abiciğim bir şeyin var mı. Babamdan haber alamıyorum bir bilgin var mı .
dedi Onun da aklına aynı şey gelmişti

Çünkü evlatlar hissederdi

İçeriye Yarbay Mesut'un girmesiyle hepimiz aynı anda ayağa kalktık .Yarbay hepimizde gözlerini gezdirerek
bende ve Yavuz'da biraz fazla oyalandı. Bu yüzden içimdeki kurtlar daha da ortaya çıkıyordu

en sonunda Yarbay lafa girerek
-Albay gündüz Doğu teröristler tarafından Rehine alındı, karşılığında istediği şeyleri yapmazsak albay'ı öldüreceklerini söylediler .Tabii ki de biz Türk askeriyiz , biz Türküz arkamızda adam bırakmayız ama bu görevin çok tehlikeli olduğunu, gerekirse canınızı ortaya koymanız gerektiğini söylemiycem ,alıştığınız şey zaten.

Sonra yavuz ile bana bakıp gözlerini kaçırdı

-ama söylemeden geçemiyeceğim bir şey var, albayın kaçırılması sizi yıktı belki ama kalben değil . Göreve akıl ve  mantık dahilinde yaklaşmanız gerektiğini bilgilendirmiyorum hatırlatıyorum

Bu görev için ek tim olarak çalışacaksınız siz ve siz yokken gelen lodos  timi ile beraber kordine olarak çalışıcaksınız, birazdan gelirler .
Dedi

Ve bana ve Yavuza şevkatle bakıp
- biliyorum görev de rehine alınan kişi babanız kalbinizi de karıştırmayacağınızı da biliyorum ama yine de emir üstlerden geldi
uyarmak ve bu görevde emir ve komutayı Lodos timinin komutanı Devralacak sorun yaşayacağınızı düşünmüyorum.

dedi Bunun üzerine Yavuz hemen atlayarak
-sorun falan yaşamayız Komutanım söz konusu   babamızı değil ,söz konusu Türk askerini kurtarmak. Değil mi kardeşim
deyip Yavuz benden onay beklercesine bana döndü, ben de yarbay'a bakarak
- Evet abi haklısın

dedim Başka zaman olsa ona abi demek gururuma ezikliktir der abi demezdim  6 aydan abi olmaz diye
Ama şu an babamız söz konusuydu, belki ikimizin de öz babası değildi ama bu zamana kadar hep yanımızdaydı .

Hani bir tabir vardır ya doğuran mı anadır yoksa bakan mı diye bu bizim için ana değil ama baba tabiriydi.

Toplantı odasının kapısı çaldı lodos timinin geldiğini anlayıp hepimiz dik duruşumuza geçtik
İçeri 5i erkek 1i kız geçen koridorda karşılaştığım yüzbaşı da vardı tekmil
verip yerlerine geçmelerini söyleyen yarbay ile

Karşımıza oturdular yüzbaşı bana dikkatle bakıp baş selamı verip göz kırptı sonrada iki gözünü de aynanda kapattı ona anlamsız gözlerle baktığımı görünce kaşlarını çattı ,bu hareket ile ne yapmak istediğini anlamamıştım ama gözleri çok tanıdıktı .

Yeni anılar değil geçmiş anılardan biyerde sıkışıp kalan biri gibiydi .
Kendisini bana hatırlatmaya çalışıyor gibiydi .

Şu an kafamı bunu yormamalıydım
Babam yoktu bu kadar sakin olmamın kendime ve timime güvenmemdendi.

Yarbay planı anlattı dikkatle dinledim hepimiz onayladık ve yarbay o can alıcı soruyu masaya yatırdı
- operasyonun ölüm riski çok .Eğer ben arkamda aile bırakamam, çocuğumu bırakamam ,anamı bırakamam ,nişanlımı bırakamam ,eşimi bırakamam diyen varsa şimdi masadan ayrılsın .

dedi
Bir askere denebilecek en saçma söz belki de buydu ama duyduğum üzere ilk görev yapan askerler , genellikle bu sözü duyduktan sonra bir tereddüt ederlermiş.
İçlerine o tereddüt düşüyor mu, düşmüyor mu diye de üstler hep kontrol edermiş .

Aslında bu doğru olabilir çünkü ben de yeni gelen erlere eğitim verirken bu taktiği uygulamıştım .

Kimseden ses çıkmayınca Yarbay tebessüm ederek ekledi .
- o zaman Evlatlarım gazanız mübarek olsun, bir saat içinde hazır olun şimdi birbirinizle tanışın sonra mühimmat odasına geçin .Ne gerekiyorsa yapın aslanlarım, önce Allah'a sonra birbirlerinize emanetsiniz Albayımızı alın da gelin .

dedi ve sonra odadan çıktı .
Yarbayın çıkmasıyla Lodos timi ile yalnız kaldık . Şimdi sıradaki adım tanışmaktı. Aslında bununla fazla vakit harcamasak da olurdu , görevde nasıl olsa tanışırdık ama yine de ortama ayak uydurmak istediğim için sustum.