Güvenli Bölge /Mehir Belgin Doğu'dan

58. Bölüm Bir Damla Gözyaşı

Aga bir bir kolumdan ,diğer kolumdan da Lal tutuyordu ailemizin yanına doğru adımlıyorduk ama her adımımızda bir korku vardı, alacağımız tepkilerden değildi bu korkum, alacağımız yaralardandı.

En önde Mert gözünden akan bir sürü yaşla, yorgunca bakıyordu ,şu 5 dakikada olan bütün olaylar ,onu yıpratmıştı.

Hemen yanında Asena'nın elini tutuyordu , Asenama bakamadım bile çünkü  her şeyi ,tarafsız bir şekilde yorumlayacaksan ,asla bir çocuğun gözünden bakmamalıydın çünkü o her daim pozitifliği düşünür, eminim Asena şu an , kendi kafasında bir sürü senaryo kuruyor ,daha önce sadece fotoğraflardan hatırladığı kadın  yani  annesi , karşısında duruyordu.

Güven aldiı yükten dolayı ,belki de sırtını hiç yaslamayacağı birine yaslanıyordu .  Yıllardır düşman olarak bilinen, iki aile ama aldıkları yaralardan  dolayı, birbirlerine sırtını açmış iki dost gibi Korhan ve Güven sarılıyordu.

Arkada babam vardı ,Gündüz Albay, biliyor gibiydi ,ya da artık çok kuruntu yapmıştım ,kimseye güvenim kalmamıştı. Bu yüzden kendi kafamda kuruyordum belki de ama şaşırmamış gibiydi.

- Züleyha 
Dedi Güven, abimin omzundan kafasını kaldırarak.
- Züleyha değil
Diye bağırdım nerdeyse bütün avlu duymuştu .
-O Züleyha değil , şuan karşımızda duran kadın , benim yıllar önce şiirimi paylaştığım herşeyim olan o kadın değil .
Dedim sonra Agâh abi ve Lalin kolundan çıkıp , VİSALin kolunu tuttum .

- Tanıştırayım, bu kadın VİSAL , neymiş adı Mert söyle
Dedim Merte dönerek , hayal kırıklığı ile bakıyordu ablasına , pardon Visale.

-Visal onun adı Güven senin sevdiğin o kadın var ya ha işte o  bir hayal ürünüymüş , bu kadın o hayal ürününün gerçeği.  Visal ya bu karıştırmayın asla bak .

Dedim Visale nefret ile bakıp Asena'nın boyuna eğilerek .
-Annecim sen bunları boşver hadi gidelim biz.
Dedim Asena'nın elini tutarak .

- Mehir dur
Dedi Visal
- Adımı ağzına alma
Dedim sinirle
- Lütfen dur , en azından bir kez  sarılıyim .
-Ben senin arkandan çok lütfenler çektim Visal Hanım ,sana son kez sarılabilmek için cesedine yalvardım , sen  bana acıdın mı . Ben cevap veriyim hayır , asla da cevap vermedin.
Dedim öfke ile elimle tehdit etmek için sallayarak .

- Uzaklaş  benden ailemden , kızımdan , yamacımdan uzak dur bizden .
-Tamam yine uzak dururum ama bir kez sarılıyim kızıma .
-Ne mağlum senin kızın olduğu
Dedi Güven buz gibi bir sesle .

-Asena benim kızım , bunu sende çok iyi biliyorsun
Dedi Visal çaresizce Güvene bakıyordu.
-Ben seni tanımıyorum bile nerden bilicem .
Dedi Güven şuan benim gibi nefretle bakıyordu .

-Abla
Dedi Mert ellerini kalbinin üstüne götürerek .
-görevde olduğun için ölü olarak gösterilseydin, bu kadar kırılmazdım ama sen en başında bize yalan söylemişsin, nasıl böyle bir şey yaparsın sen, bana kardeşine ,kızına , sevdiğin adama , herşeyini paylaştığın kıza nasıl bunu yapabilirsin .

-bizim yanımızdan Mardin'e geldiğinde ne olduğunu bile anlamamıştım ,daha sonra Mehirgil ile tanıştım,  bana dediler ki, zorla evlendirilmiş , bu yüzden Mardin'e kaçmış,  nefret ettim ailemden ama şimdi öğreniyorum ki ,bir askermişsin ben ailemden boşuna mı nefret ettim abla. Sen en başından beri herkesi kandırıyor muydun , herkese  yalan söyledin de ,kanından olan kişilere de mi.

-Abla senin bir çocuğun var .
Bu da mı görevin bir parçasıydı  yoksa Asena senin öz kızın bile değil mi, küçücük kızın da mı kaderiyle oynadın. Peki Güven abiye hissettiklerin, mehire olan yakınlığın hepsi bir görev miydi.