Güvenli Bölge /Mehir Belgin Doğu'dan

23. Bölüm Turan Özçelik

Asena'nın boyuna eğilerek , kızımın kucağıma gelmesini bekledim. Gözyaşlarını silerek hızlıca  kucağıma atladı .

-anne çok korktum , bu sefer diğerlerinden daha çok korktum .
Dedi

Diğerleri derken bir alışılmışlıktan bahsediyordu ,bizim ölüme gittiğimizi biliyordu ama bu seferki onu daha da etkilemiş gibiydi . Muhtemelen Berfin hanımlar çok ağlamışlardı ,haklı olarak. Normalde biz görevdeyken ya yetimhanede oluyordu ya da babamın yanında .

-güzel kızım benim , dişi kurdum sen niye kendini üzüyorsun bak buradayız, babanda içerde
Dedim ve saçını koklayarak öptüm .
Galiba huzurun kokusu Asenamın kokusuydu.

Asena saçlarını gözünün önünden arkaya doğru atarak , gülümsedi ve duymak istemediğim o soruyu sordu
-babam artık göreve çıkamıycak hatta yürüyemiycek  bile demi
Dedi
Bi dakka ben bunu sormasını beklememiştim "babam nasıl" diye sorar  sanmıştım , bunu Asena'nın  daha öğrenmemesi gerekti .

Ayağa kalktım ve sinirle
-bunu kim söyledi sana
dedim keskin ve sert bir dille
Asena korkarak yerine geri sindi
-korkma Asena söyle
Dedim
-anne onun da kötü niyeti yoktu
-kimin Asena

Koridorda bir ses yükseldi
-Benim
Diye hafif sıkılmış bir sesti bu , sanki bitsede gitsek gibi bir hali vardı .
Kim mi , tabiki de ergen çocuk

Asena'yı kenara çekip ergen'in yanına gidip tokatımı yanağına geçirmem bir  oldu .
Koridordan şaşkın nidalar yükseldi ama içimdeki alevi hiçbir şey söndüremezdi

-Güven
Diye bağırdım bakışlarımı ergen den çekmezken
-Emrin olur
Dedi Güven  ve Asenaya
-gel bakalım ufaklık, fark ettin mi  ağlayınca göz rengin bana benziyo ,hafif koyulaşıyo.
Benim bazen sinirlenince de göz rengim değişiyor , senin de öyle mi.
Diye diye koridordan uzaklaştılar

Benim ergene tokat atmamla birlikte
"Bir tanecik abileri " hemen ayaklandı

İlk kardeşini savunmaya çalışan sazan ,
Polis olan abi Karan oldu .
-biz bile bir kez olsun el kaldırmadık sen kimsin
Dedi sinirle ve yanıma gelip beni itmeye çalıştı .
Omzuma uzattı elini alıp ters çevirdim, hayır maksat güç gösterisi kesinlikle değildi ,maksat bu adamın bana iki de bir diklenmesiydi .

Bende biliyordum çok fevri davrandığımı ama benim de kırmızı çizgim kızımdı.
- bana laf söylediniz sustum , kızımı eğitmemle ilgili laf söylediniz , hata bendedir dedim sustum ama bu haddinizi aşıp aileme hele ki tek varlığıma kafanızın estiğini söyleyebilecek konumda olduğunuzu göstermiyor.

Lafımı bitirdikten sonra Karanın elini geri bıraktım
Sonra bari içimdekileri döküyorum tam dökmek istedim
-Korhan Zemherioğlu
Diye bağırdım evet bildiğimiz bağırdım, zaten canım yanıyordu bide bu aile ile uğraşıyordum

-sen benim anneliğim hakkında konuşacağına git kardeşlerine insanlığı öğret.
Korhan yerinden kalktı , diğerlerinden farklı bir şekilde mahçup bakıyordu.

Elini iki yana açtı sanki saldırmamı bekliyordu , bu isteğini kabul edip karşısına geçtim .
-Bir çocuğa baban nasıl olsa artık hiç bir göreve çıkamıycak ne demek
bir kez yumruk attım  göğsüne
-baban artık nasıl olsa yürüyemiycek ne demek
Bir kez daha vurdum göğsüne
-Senin de çocuğun var, sen buna nasıl izin verirsin .

Bir kez daha vurdum ama hafiften yanağım ıslanmaya başlamıştı .Korhan ellerimi tutarak bana sarıldı ,sanki bu anı beklemiş gibi gözyaşlarım akmaya başladı.Kafamı göğsüne bastırdı başımı kaldırmadım, kimsenin görmesini istemedim bu anı .