Güvenli Bölge /Mehir Belgin Doğu'dan

35. Bölüm Kalabalık Aile

Kapıda dikildiğimiz aklıma gelip içeriye geçmeleri için kenara çekildim .
-Herkes içeride , buyrun geçin lütfen
Dedim elimle salonu işaret ederek.

- teşekkürler yengecim
Dedi kız  , ona soru sorar gibi bakınca .
Arkamdan gelen Güveni işaret ederek, içeriye doğru adeta kaçtı .

Karşımda Arafın boğazına bir şey kaçmış gibi öksürmesi ile kendimi açıklama isteği ile yanıp tutuştum.
Ben koskoca Üsteğmen Alev ,üstlerine bile gereksiz hesap vermeyen kızıl komutan , yeni tanıdığım adam  için doğrusunu açıklamak için paniklemiştim .

-Yok öyle bir şey
Dedim ama benim sesimle birlikte bir ses daha , benim dediğimin aksine bu dediğimi yalanladı
-Var öyle bir şey, utanma kuzenim o benim ,hayatım
Dedi bile bile gıcıklığına , biliyordu veya anlamıştı  .

E tabi bende hata, uzun süre adamı süzersen olucağı buydu , tek kelime ile gıcık.
-Anladım .
Dedi saf saf kafa sallayarak. Saf dediğim adam da maşşal-  neyse .

O da kardeşinin peşinden içeri gitti .Güvene yavaşça döndüm , adeta gözüm atmaya başlamıştı.

Güven bu halimi görüp, hızlıca sıçtık cafer bez getir eşgalini almaya başlamıştı.
-Good boy
Dedi sonra yüzü daha da kızardı, korkudan.
- yani good girl , good girl Mehir  .
Sakin ol lütfen .
Dedi

- Güven 5  saniye kuralı
Dedim , bunu dememi bekliyormuş gibi
Güven ayaklarını götüne vura vura, içeriye tüydü .
Bende arkasından sinirli sinirli, hızlıca salona girdim . Bizim bu halimizi gören iki aile şaşkınlıkla baktı .

Yavuz alışık olduğu bu durum karşısında.
-Mehir , Güven
Dedi babam Gündüz albay  tonlaması ile
-ama abi
Dedim , abim bana salonu işaret etti ve yanındaki boş yeri gösterdi.
Tıpış tıpış Yavuz abimin yanına geçtim, Güvene de bakıp
-sen de otur canımı sıkma
Dedi

Bu yaşadığımız küçük çaplı gerilimden sonra gözlerim Araf'ı aradı, tam karşımda bana bakarak dudağının bir kenarı yukarı doğru kıvrılmıştı , dikkatlice gözlerini benden kaçırmadan dik dik bakıyordu . Ne anlamam gerekiyordu bilmiyorum ama bazı şeylere fazla takılmamam gerekiyordu. Bu yüzden ortamdaki muhabbete odaklandım.

-Eee oğluşum nasılsın anlat bakem bi .
Dedi.
Her zamanki sevecen hali ile Bejna abla
-İyi aba toparlanmaya başlıyorum
Dedi
-Ben seni küçüklüğünden,  bu yana bilirim . Sen azimlisindir, ben sana inanıyorum oğluşum .

Annemin Yavuz'un yan tarafından derin bir iç çektiğini duydum
"ne oluyor bu aşağılık yerde "diye bağırıp ,annemle Yavuz abimi gösterip "aranızda Ne gibi bir bağ var "
diye sormamak için kendimi çok zor tutuyorum.

-inşallah abla
Dedi Yavuz , samimi bir şekilde güldü.
Muhtemelen içinde volkanlar patlıyordu, lavlar akıyordu belki ama dışarıya asla ama asla beyefendiliğini bozmadan cevap veriyordu. Benim abim di vesselam.

-Bu sürprizli ziyaretinizi neye borçluyuz Beyoğlu ailesi ya da pardon direkt sülale olarak geldiğiniz için sülalesi mi demeliyim .
dedi hadsiz babam varken yine de konuşmayı kendine yük bilen, mafyatik abimiz . Adını bile anmak istemiyorum, artık hayırsızın.

-Buraya kavga veya gürültü çıkarmaya gelmedik, bir sürü sebebimiz var tabii ama onlardan en önceliği Yavuz oğlumun burada kaldığını duyduk. ilk ona geçmiş olsuna geldik .

Daha sonra babama bakıp, kafası ile yukarı gösterdi .
-Ayrıyetten büyük amcamız sizin evinizde , güvende mi değil mi diye bilmeden, nasıl içimiz rahat etsin ,bir de Mehiri görmeye geldik, malum bundan sonra sizin yanınızda olacakmış, ha tabii en önemli sebep tabii ki de bunlar değil. Asena mı görmeye geldim ,nerede benim cimcimem.
Dedi bana bakarak Güvenin babası, Nasrullah abi.