13.Bölüm Vedalaşma

3.9K 233 46
                                        

Berfin hanım'la vedalaştıktan sonra telefonu sabırsızca benim konuşmamın bitmesini bekleyen abime verdim 

-al abi al 
dedim bu sırada Berfin hanım asena'yı yanına çağırıyordu abim de  hemen yanıma geldi iki saattir içini yiyen o soruyu sordu .

-yalan söylemeyeceğiz dedin de ,  dedesini  illa soracak
Dedi endişe ile
-Merak etme anlayışla karşılayacaktır, hem sadece kendisi olmayacağı için nasıl konuşulacağını bilir.

dedim
Yavuz biraz daha rahatlamış gibiydi
- tamam sen öyle diyorsan
dedi bu sırada asena'nın sesi geldi
- anne beni duyuyor musun ,ANNNEEEEEEE

diye bağırdı Asenam arada görevden dönünce, benden haber alamıyordu ve aynen  böyle yapıyordu, sesini duyurmaya çalışıyordu.

Bunun nedeni  , biara zorlu bir  operasyon vardı ve bizim görevimiz de bitiyordu,  tam toparlandığımızda Asenamı arıyarak haber veriyim demiştim  ama telefon kesik kesik çekiyordu, bende  hızlıca haber verip kapatıcaktım.

Yani planım buydu ama düşündüğüm gibi olmamıştı çünkü bize  şereften yoksullar
"güle güle hediyesi " vermek istemişler tam olduğumuz yere bir bomba atılmıştı ve telefon bir yana ben bir yana fırlamıştım .

Asenam da sesini duyurmak için saatlerce bağırmıştı  ama ben o anki patlama ile kullağımın çınlamasından sesini net duyamamıştım .

-Kızım buradayım duyuyorum seni, nasılmış benim kızım
dedim o da
- annemmm ben iyiyim ,beni merak etme kuzenimle birlikte vakit geçiriyorum .
dedi sonra boğazını temizleyip
- babam yanında mı , iyi mi o da

dedi hafif ağlak bir sesle, sesi titriyordu
Asena'nın en büyük zaafı abimdi abimin zaafıda Asenaydı .

Yavuz hemen telefonu alıp özlem dolu bir sesle
-babacığım ben buradayım ben iyiyim sen iyi misin asıl , rahat mısın, güvenli mi orası ,annene davrandıkları gibi davranmadılar değil mi sana.

dedi imayla muhtemelen ses hoparlördeydi, zaten Yavuzda  bunu bilerek konuşuyordu, Asena kıkırdayıp
-sen kızını bilmiyor musun ezdirmem ki kendimi ben ,hem ben koskoca Albay Gündüz Doğunun torunuyum .
dedi Yavuz ile birbirimize sıçtık bakışı  attık.

- ee nerede dedem
dedi Asena merakla ,işte o beklenen soruyu sormuştu .
abim bana bakıp al işte bakışlarını  attı

boğazımı temizleyip
-dedenin bir yere gitmesi gerekti ,sana da dişi kurduma söyle beni beklesin dedi .

Asena derin bir iş çekti
- anladım ben anne
dedi, sonra üzgün bir sesle
-Allah'a emanet olun hakkım sana ve babama helaldir ,önce Allah sonra birbirinize emanetsiniz. Vatan da  size emanet.

Böyleydi işte benim dişi kurdum anlayışlı, olgun bu sözünden sonra abim tebessüm edip.
- eğme başını sen Türk  balasısın  benim dişi kurdum

dedi Asena ona dişi kurt dememizden hoşlanıyordu ve gelecek hedefinde ,  f-16 pilotu olmak vardı ,ne çok yakışırdı kızıma .
Ben de veda etmem gerektiğini hatırlayıp

- Durum
dedim gerçek annesinin seslendiği ismi ile
Züleyha abla Asena'ya bu   isimle  sesleniyordu  
Asenam da bir fikir sunmuştu, aramızda bir şifre olsun demişti akıllı  kurdum.

- efendim Belgin
dedi ciddiyetle ,evet belki 6 yaşındaydı ama çok akıllı ve anlayışlıydı
- saatin bozuldu ya hani ben eğer gelirsem yaptırırım , ha ama gelemezsem Demir saatçi diye gittiğimiz bir saat dükkanı vardı ya ,he işte ben oradaki amcayı tembihledim, eğer sen de gidersen yanına sana uygun, saatine uygun parçalar bulur  .

Güvenli Bölge  /Mehir Belgin Doğu'danHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin