Güvenli Bölge /Mehir Belgin Doğu'dan

60. Bölüm Bana Sen Sana Ben Yakışırım

Korhan abime Visal'in sağlık durumunu ve güvenli bir yere yerleşmesi gerektiğini söylemiştim ve bunu söylediğime pişman olmamıştım, ne olursa olsun çıkarı uğruna , benimle iyi anlaşan ,yaralandığımda bana bakan bir kadındı .

Ve ben bu vefa borcu denilen şeyi ödeyemezdim , bundan çok korkardım, yoksa içimde bir Vislae karşı hiçbir duygu beslemiyordum ama Züleyha ablaya karşı öyle mi

Şizofren misin ikisi de aynı işi diyebilirsiniz ama emin olun şizofren değilim çünkü birkaç gündür neler yaşadığımı bir ben , bir de bu olayları yaşayan bilir .

Asenayı alıp evimize gelmiştik ,ev yine aynıydı uzun süre önce göreve giderken bıraktığım Zemherioğlu konağıydı ve çok özlemiştim, evim diyebildiğim bu konağı da özlemiştim , evim diye bildiğim ailemi de , herkese tek tek affetmeyiz biz bilirsiniz.

Biz genellikle yapılanları affetmeyiz, birkaç kişi dışında hala aileyle çok fazla konuşmuyordum zaten. Zaten geri kalanına da gerek duymuyordun, 3 abim vardı bir ablam , babam ve annem bana bu kadar abi ve bu kadar kardeş yeterliydi .

Bir süre önce ne kadar çok insan olursa, o kadar çok kalp kırılıyordu, bunu öğrenmiştim ,o yüzden hiç gerek yoktu fazlaca kalp kırmaya .

Arafla uzun zamandır görüşmüyorduk, en son bizi karşılamaya geldiklerinde gördüm onu ama sinirden gözüm hiçbir şey görmediği için yanına gidemedim, hayatımı karartan kadın, iki adım arkamdayken ,hayatı tekrardan umutla bakmamı sağlayan adamın, kollarına koşamadım.

Ailem o kadın yüzünden harap olmuş bir durumdayken .Ben harabe halimden kurtulmak için ,yuvama koşamadım ama bu koşmama engel değil .

Halen geç de değil ,Araf'la tekrardan buluşup , bu ona attığım video hakkında konuşmak istiyordum belki de fikri değişmiştir, belki artık benimle evlenme hayalini bile sürdürmüyordur ,belki de bana tiksinerek bakıyordur.

Bunları öğrenmenin tek yolu Araf ile oturup konuşmaktı , cesaretim vardı , ki zaten benim cesaretim Araf'a karşı hep vardı, Asena'ya odasına yerleştirdikten sonra ilaçlarını verdim, ikimiz yatakta uzandık ve gökyüzündeki yıldızlar hakkında konuştuk .

Bir çocuğun olaylara bakış açısı aynen böyleydi işte, bir şeyler yaşamış olursun ama bu şeylerin dışında bir hayat vardır, çocuklar bunu görürler ve yaşadıkları olayların ardından daha kolay toplanırlar çünkü hayatı severler , hayata odaklanabilirler.

Asena çok acı yaşayan bir çocuktu. O kadın yüzünden annesinin öldüğünü düşünüyordu bu zamana kadar .Ben annesiydim yıllardır , ona annelik de yaptım ve o da bana evlatlık yaptı , hiçbir zaman birbirimizden sıkılmadık .

Her daim başımıza gelen bir çok şeyi çok hızlı kabullendik ,mesela ikimizin anne kız olmasını çok hızlı kabullendik, daha sonra ona gerçek annesinin, ben olmadığını söylediğimde ,mecburen o da çabucak alıştı ve kabullendi .Mert'in Ben Züleyha'nın kardeşiyim dediğinde biz yine bir şeyleri kabul ettik . Güvene babasın dedik o da bunu kabul etti , Asena da babasını kabul etmiş oldu .

Ve Visal geldi biz onun gelişini bile kabullendik, çok şey yaşamışız böyle düşününce ,arkaya baktığımda diyorum ki sonunda ,Visalin bizi kandırması da olsa ,yine de yaşamak isterdim.

Arafla tanıştım, bir kızım oldu. Asker oldum çok şey yaşadım ,
Çok şey yaşattılar ama sonuç olarak, biraz asker oldum ve başım hep dik durdu , bir anne oldum ve kızıma en iyi eğitimleri vermeye çalıştım , bir sevdiğim oldu ve ne koşulda olursa olsun, yanımda olacağını bana alıştırdı.

Ailem oldu çok tuhaf , o kadar tuhaf ki kimsesizler timin komutanı olarak, enteresan bir şekilde ailem oldu ve ben yine ve yine aileme çok çabuk odaklanıp, ailemin en küçük kızı oldum .