Güvenli Bölge /Mehir Belgin Doğu'dan

32. Bölüm Bir Çatı Farklı Yaşamlar

Anneme verdiğim sözü tutmak için Zemherioğlu konağına doğru arabamı sürüyordum ,bir yandan da abimi ve yaşadıklarımı düşünüyordum, şehit vermiştim, gazi  vermiştim ,hayatım tepetaklak olmuştu ve galiba Asena'nın dayısını bulmuştum .

Olumsuzluklar olumlu sonuçları kovalıyordu,   Züleyha ablaya verdiğim sözü tutabileceğim için çok mutluydum ama bir yandan da şehit verdiğim için çok üzgün .

İçimi kaplayan karamsarlık bulutunu kovmaya çalıştım, ne de olsa artık Asena dayısına kavuşabilecekti, bunun gibi birçok olay daha kafamı karıştırıyordu ama şimdi düşünmenin sırası olmadığına karar kıldım.

  Yaklaşık yarım saat sonra konağın önüne gelmiştim, benim serüvenim daha tam bitmemiş hatta yeni başlıyor  çünkü kapıda bütün Zemherioğlu ailesi toplanmış duruyordu .

Aaa bir de tabii ki  abim.
abim neden orada diye sorarsanız şöyle açıklayayım
annem Yavuz'u asla yalnız bırakmadı Yavuz'un yalnız bir çocuk kimsesiz olduğunu öğrenince, geçici bir süreliğine ki  anneme kalırsa ona kalıcı da olur hiç farketmez -bir süreliğine yanında tutmak istiyor.

nedenini sorduğumda ise
" bu zamana kadar o sana bakmış bundan sonra da ben ona bakmak istiyorum". " O da bundan sonra benim evladım"  diye cevap verdi

Diğer abilerin sıkıntı yapacağını düşünmüştüm ama pek de öyle gözükmüyordu çünkü Yavuz abimin tekerlekli sandalyesini şey itiyordu   mafyatik  olan yani Korhan  .

Onlara değişik değişik bakmaktan başka hiçbir şey yapamadım O kadar yorgunum ki laf bile atacak durumda değildim
-hoş geldin Mehir
dedi yengelerin en güzeli
- hoş bulduk yenge
dedim Karsu yengeme .

-Abicim
Diyerek küçük bir çocuk  gibi koşarak geldi  Baran abim
-Nasılsın kurban olduğum
Dedi
-İyiyim abicim
Dedim daha sonra parmak uçlarımda yükselip kulağına fısıldadım.
-İyi değilim abi  , yaramı sarar mısın .
O da benim kulağıma eğildi .
-tabiki de abim sen iste yeter , bu akşam benimle yatıyorsun itiraz istemiyorum .
Dedi

Ona gülümseyip kafa salladım .
Daha sonra boğaz temizleme sesi geldi
-Abiiii
Dedi bir ses ve bu ses tabiki Turan abime aitti
-Tamam lan geç
Dedi Baran abim 32 diş sırıtarak .

Karşımda ağlamaktan gözleri şişmiş ve her mâna da dağılmış bir Turan beklemiyordum.
-Abi bu halin ne
- Asıl senin bu dik duruşun ne , abinin kollarına gel bakiyim sonra bütün rollerinden kurtul .
Dedi sanki bunu beklemiş gibi dediğini yaptım , sakince sarıldım ve dik duruşum yavaşça rahatladı .

-Abisinin  güzeli , ölürüm ben senin için
Dedi
Bunu demesi ile gerildim .
-abi bu aralar şu kelimeyi duymaktan çok yoruldum , sadece biraz ara verelim ve bu kelimeyi sözlüğümüzden silelim .
Dedim Turan  abimin gözlerinin içine bakarak .
Anlayışla kafa salladı
- eşşeklik bende ağzımdan kaçırdım , sen takma bana güzelim .
Dedi

Ona gülümseyip gamzesine dokundum , hastanede de bunu yapmıştım ve bana benim gamzem senin gamzen . Ne zaman görmek istersen bana bakman yeter demişti .
-abi seni değil ama gamzeni özledim bunu biliyorsun değil mi
Dedim
-Biliyorum abicim
Dedi sırıtarak

Daha sonra kafamı kaldırıp Turan abimin omzunun arkasında kalan Yavuz abime diktim gözlerimi .
O da bana bakıyordu ve hasar  varmı diye gözleri ile kontrol ediyordu .

Turan abimden ayrılıp , yavaşça Yavuz abime doğru ilerledim .
-abi ben , yapamadım
-yaptın , en kralını da , en güzelini de sen yaptın .
Dedi gülümseyerek .

Annem Yavuzun sandalyesini iterek benim yanıma getirmeye başladı .
Abim ona mahçup gibi değilde ,
Annesiymiş gibi baktı .
Bu lanet evde neler oluyordu anlamış değildim.Ama ne olursa olsun çok güzel oluyordu.