22.BÖLÜM: RUHUNU RUHUMA YASLA

9.6K 523 72
                                    

Merhaba umut çiçeklerimm🌸
Bu haftanın bölümünü atıyorum yarın atacaktım lakin çok istek var bir diğer bölüm oldukça geç gelecek haberiniz olaa

Mükemmel bir bölüm olduuu bölüm sonunda buluşalım keyifli okumalar...

Oy:400 yorum:70

22.BÖLÜM

◇RUHUNU RUHUMA YASLA◇

"Dünya yaşamayı bilmeyen ve ölmeyi beceremeyen insanlarla dolu..."

Emir Asaf Zahir~

Madem aramızda gizli saklı bir şey kalmayacaktı Selinle karşılaştığımı da söylemem gerekiyordu.

Ağzımdan çıkan cümle tebbesümünü yerle bir etti.

"Selinle karşılaştık."

Tek kaşını kaldırarak bana baktı "Ne zaman?" Diye sordu "kitap almaya gittiğimiz gün." Diyerek yanıtladım.

Sabırla derin bir soluk verdi "bana niye o gün söylemedin?"

Parmaklarımla oynamaya başladım, "Ben emin deģildim Selinin doğru söyleyip söylemediğinden sana söyleyecektim içimdeki şüpheyi gidermek için ama araya olaylar girdi biraz da önemsiz buldum. O yüzden bir şey demedim."

Başını olumluca sallayıp "Ne dedi sana?"

Yüzüne bakınca dikkatlice bana bakıyor vereceğim cevabı bekliyordu "O...seninle arasında gizli bir ilişkiniz olduğunu söyledi onu seviyormuşsun vazgeçememişsin falan"

Çıldırıcam diye mırıldandıktan sonra bana döndü ciddi bir ses tonuyla "ona inandın mı?" Diye sorması ile kaşlarım sinirle çatıldı "oradan bakınca kocası aldatığında yanında kalacak bir kadın gibi mi görünüyorum Emir ağa! Beni nasıl tanıyorsun bilmiyorum ama ola ki öyle bir şey yaparsan seni vururum ac-" Asafın beni kendine çekip dudaklarıma kapanması lafımı tamamlamama izin vermedi şaşkınlıkla gözlerim kocaman açıldı.

Bu adam da lafı ağzımıza tıkıyor hep.

Davetkar öpüşüne bir kaç saniye karşılık vermedim. Veremedim. Kendime gelince dudaklarının büyüsüne kapılıp bende ona karşılık verdim. Nefes alma ihtiyacı ile birbirimizden ayrıldık. Parlayan gözler ile bana bakıyordu alnını alnıma yaslayarak "Allah şahidim öyle bir şey olursa silahı eline ben veririm" dedikten sonra yanağımı öpüp uzaklaştı.

Kollarımı birbirine dolayıp saçlarımı savurarak önüme döndüm"Ben sana küsüm öpme beni!" Diye sinirle söylendim.

Aynen sanki adamı az önce öpen sen değildin!
İçimde yankılanan sesle yutkundum. Bir şey diyemedim haklıydı galiba.

Ben hep haklıyım canım sadece senin işine gelmiyor.

Of tamam sus artık.

Asafın erkeksi gülüşü ile ona döndüm gamzesini göstere göstere gülüyordu bide!

Yine büyüsüne kapılmış hülyalı hülyalı izliyordum.

Gülüşünün yerini güzel bir tebessüm aldı "O zaman karımı öpmek için barışmak icap eder öyle değil mi?" Diyerek tatlı bir sesle konuştu.

HEWİDAR | DÜZENLENECEKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin