HEWİDAR | DÜZENLENECEK

24.BÖLÜM: BİLİNMEYEN HİS

Yeni Bölüme hoş geldiniz Umut çiçeklerimm🌸

Bölümü düzenlemeden atıyorum hatam varsa affola keyifli okumalar bölüm sonunda konuşalım:)

Oy:700
Yorum: 250

(Zor aşılacak bir sınır değil çiçeklerim bölümü 8 bin kişi okuyor sınav senemde olmama ve sınavıma bir aydan az süre kalmasına rağmen bölüm yazıyorum bir yıldıza basmak çok zor değil. Hayalet okuyucularıma sesleniyorum lütfen yıldızı parlatmayı unutmayın:)

Bölümü doğum günü hediyesi olarak aysegul4132 ayşegüle hediye ediyorum desteklerin için teşekkür ederim nice mutlu ve sağlıklı yaşlara inşallah💖 Rabbim karşına her daim ahlakı güzel insanlar çıkarsın<3

24.BÖLÜM

"BİLİNMEYEN HİS"

Görünce aşık oldum o güzel gözlerine
Başkasını istemem benim gözüm sende
Görünce aşık oldum o güzel gözlerine
Başkasını istemem benim gözüm sende

Ağzıma takılan şarkıyı mırıldanarak yemek yapıyordum. İçimde çok güzel bir enerji vardı. Bu gün yenekleri ben yapmak istemiştim. O yüzden mutfağı ele geçirmiştim.

Yalvarırım ne olur başka birini sevme
Ben sensiz yaşayamam benim gözüm sende
Yalvarırım ne olur başka birini sevme
Ben sensiz yaşayamam benim gözüm sende

Asaf beyle aramız hâlâ düzelmemişti daha doğrusu benim cezam hâlâ devam ediyordu.
2 gün önce Berzan aramış ne söylediyse apar topar çıkmıştı ne olduğunu sorduğumdaysa 'Berzanın amcası sıkıntı çıkarmış.' Demişti. Hiç bir şey anlamamıştım. 2 gündür doğru düzgün göremiyordum sürekli telefon görüşmeleri yapıyordu yaptığı çoğu telefon görüşmesinde de Berzanın adı geçiyordu.Bir şey olmuştu ama yakında çıkardı kokusu. Geldiği gibi çalışma odasına geçiyor çalışıyordu. Bu kadar yoğunluğa rağmen gelip bir de gönlümü almaya çalışıyor beni ihmal etmemeye dikkat ediyordu.

Kalbim bu hareketleri ile yumuşuyordu lakin biraz daha sürünsündü.

"Yenge!" Denen sesle sıçradım resmen o kadar çok dalmıştım ki dibime gelen Zilanı fark etmemiştim.

"Kız sen öyle hülyalara dalmış kimi düşünüyordun." Yüzünde muzır bir gülüş vardı.

"Hiç öyle dalmışım."

"O nasıl dalmak 3 kere seslendik tık yok" diyen Dilanla bakışlarım sesin geldiği yere kaydı onu fark etmemiştim. Elindeki çerezleri yiyordu yüzünde her zamanki umursamaz ifadesi vardı. Üstünde rahat kıyafetleri, Eski görünümlü zarif kolyesi her zamanki gibi boyundaydı. Hiç çıkardığını görmemiştim.

İçimden bir ses o kolyenin de bir hikayesi olduğunu söylüyordu ve bu oldukça merak uyandırıcıydı.

"Gerçekten mi? Hiç fark etmemişim yemek yaparken aklım gitmiş." Dedim gülümseyerek.

"Gel otur her şey hazır zaten geriye kalanı Pınar halleder." Diyen Zilan beni çekiştirerek mutfak masasının etrafındaki sandalyelerden birine oturttu kendisi de yanıma oturdu. Karşımızda da Dilan vardı.

"Ee yenge o İmgenin düğününe gidecek misin?" Diye merakla sordu Zilan.

Başımı olumlu anlamda salladım "evet gidicez." Dedim. Asafla konuşmuştum gidecektik.

Dilan bana bakıp gülümseyerek "Git tabi Zahir konağının hanımağasısın sen bir endamını göster. Dilşah Zahir kimmiş görsünler."

"Aynen öyle, valla yenge kusura bakma ama o kuzenini gözüm tutmadı benim genel olarak aileni gözüm tutmadı o düğüne gidip o Şahika mıdır nedir onu kudurtmanı çok istiyorum." Diyen Zilanla kıkırdadım.