HEWİDAR | DÜZENLENECEK

29.BÖLÜM

Yeni bölüme hoş geldiniz unut çiçeklerimmm ayayayay nasıl özlemişim yazmayı uzun süredir yoktum özür dilerim ama geri döndümmmm hem deee boombaaaa gibiii

Neyse umarım bölüm hoşunuza gider ballarımmm oy ve yorumlarınızı ekisik etmeyinnn😘

Bölümü düzenlemeden atıyorum hatam varsa affola🩷

29.BÖLÜM

ÖLÜMLER VE UMUTLAR

Genç adam karşısında oturan kadına sert gözlerle bakıyordu ona karşı hissettiği tek şey iğrentiydi. İğrenç bir kızdı sevmiyordu karşısında duran kızı asla da sevmeyecekti.

"Kimdi" diye sordu sabit bir sesle.

Gözünden akan yaşı silen İmge sertçe yutkundu yaptığı hatanın pişmanlığını yaşıyordu. Yapmamalıydı lakin gözünü karartmış bu topraklarda affı olmayan bir hata yapmıştı. Karşısındaki adamın

Ona hala bir bir şey yapmaması ise onu endişelendiriyordu. Akını zerre tanımıyordu o yüzden ona ne yapacağını da bilmiyordu bilinmezlik ise  insanı öldürürdü.

Akının "Kimle yattın lan!" Diyerek bağırmasıyla İmge korkuyla gözlerini sıkıca yumdu üstündeki beyaz gelinliğin kumaşını avcunda sıktıkça sıktı.

Titrek bir soluk verdi titreyen sesiyle "L-liseden biri." Akın ellerini yüzüne çıkarıp sertçe ovuşturdu ellerini yüzünden çektikten sonra sert gözlerle İmgeye baktı"kim lan ne zaman oldu cevap ver bana senin nasıl bir yılan olduğunu biliyorum ağlayıp zırlayarak masum ayakları yapma bana!"

İmge göz yaşlarını sildikten sonra eğdiği başını kaldırmadan titreyen sesiyle konuşmaya başladı "4 ay önce oldu ben nasıl oldu b-bilmiyorum sadece... Sadece aklımdan ne geçiyorsa onu yaptım ben bilmiyordum farkına vardığımda artık her şey için çok geçti. Ben nasıl böyle bir hata yaptım b-bilmiyorum."

Akın sinirle "kes sesini bilmiyormuş her boku bilen sen bunu mu bilmeyeceksin!?" İmgeye yaklaşıp çenesinden tutup sertçe kaldırdı göz göze gelince Akının yüzünde sahte bir sırıtış meydana geldi. İmgenin kulağına yaklaşarak "bunun bedelinin olmayacağını mı sandın sen?" Bileğini tuttup ayağa kaldırdı İmge bileğinden sertçe tutan adama merhamet dilercesine baktı.

İmge Akının onu dışarı çıkarmasıyla ağlayışı şiddetlendi "n-ne yapacaksın" diyen İmgeye Akın"Babanın evine götürüyorum benim böyle bir kadınla işim olmaz." Korku İmgenin iliklerine kadar nüfus etti. Bileğini akının elinden kurtarmaya çalıştı "yapma yalvarırım yapma" Akın dediklerini zerre umursamadan Kıraç konağının yolunu tuttu. İmgenin dizlerinin üstüne düşmesini umursamadan yerden sürüklemeye devam etti.

İmgenin beyaz gelinligi toz toprak içinde kalmıştı yüzündeki makyajı akmış berbat bir haldeydi.

Yapılan her hatanın bedeli ödenirdi İmge yaptıklarının bedelini ödüyordu yaşadığı pişmanlığın  ise artık hiç bir önemi yoktu.

Yolda onları görenler merakla bakıyor ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.

Yol boyunca İmge Akına yalvardı ama Akın asla cevap vermiyor İmgeye karşı en ufak bir acıma duygusu hissetmiyordu.

Çıplak ayakları kan revan içinde kalan imge bir yerden sonra yalvarmayı bıraktı yaptığı tek şey hıçkıra hıçkıra ağlamaktı.

Kıraç konağının önüne gelen Akın kapıyı sertçe açıp avluya daldı kimseyi göremeyince "Çıkın lan dışarı çıkın da kızınızın namusuzluğunu duyun!" Akının gür sesiyle tüm ev halkı avluya çıkmıştı.