Sonsuz olduğu düşünülen bir okyanusa şeytanın son parçası düşmüş derler, bunun sonucunda o parçanın suya değdiği an yok olduğunu anlatırlar. Bundan çıkarmamızı bekledikleri ders ise kötülüğün her zaman kaybedeceği olurdu.
Herilas'ın dünyaya düşen pa...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Keyifli Okumalar!
🪶
Kaderin çıkmaz noktalarında birinde duruyordum, eskisinden farklı olarak artık yalnız değildim ama bu olmayan yalnızlığımın bir sorumluluğu vardı. Etrafımdaki insanları korumam gerekiyordu, şuan ise başladığımız yolda bir kişi eksiktik.
"Hora'ya gitmemiz gerek, oradan Kör Orman'ın yolunu sorup öğreniriz." Elimdeki yemek dolu çantayı Rose'a uzattım, hızlıca elimden aldı ve atın eyerine bağladı. Sıkıca düğüm atarken bana bakmadan konuşmaya başladı.
"Baş Melekler çoktan tüm Sharon'a bizim kaçak olduğumuzu yaymıştır. Bu durumda onlara sormamız tehlikeli olacak. Lord Owen'a ulaşmıştı sonuçta, başka insanlara da ulaşmıştır." dedi ve bağladıktan sonra ikinci çantayı aldı ve diğer ata geçti. Benden birkaç adım uzaklaşırken Dina sohbete katıldı.
"Yüz değiştirme büyüsü yapabiliriz."
"Büyük bir büyü Dina, onu ancak eğitmenler yapabilir. Başımızdaki tek eğitmen ise ortalıkta yok. Umarım Eğitmen Oni bunları hesaba katmıştır." dedi Rose ve yeniden yanımıza yaklaştı. "Herilas yolu bilmiyor mu?"
"Biliyor ama ses çıkarmıyor, ne olduysa birkaç saattir ona seslenmeme rağmen bana cevap vermedi. Bildiğimiz tek şey Hora'dan geçmemiz gerektiği, bunu da Eğitmen Oni söylemişti." Dudaklarımı birbirine bastırdım ve Titanların bizler için hazırladığı atlardan siyah olan ata yöneldim, eyerini sıkıca kavradım ve kendimi yukarıya doğru çektim. Ben ata oturduğum an kalenin kapısından Alex, Gilbert ve Aaron da çıktı. Onları kütüphaneye göndermiştim, işe yarar birkaç büyü kitabı işimize yarayabilirdi.
"İki tane kitap bulduk, biri temel büyü kitabı diğeri ise kara büyü kitabı." dedi Gilbert ve bana doğru yaklaşıp uzattı kitapları. Eğilip kara büyü kitabını aldım, aynı kitabı Mori'nin kitaplığında da görmüştüm. Yasak bir kitap olsaydı Mori de kolaylıkla erişemezdi, bu da bu büyü kitabının bizler için tehlikeli olmadığını gösteriyordu. Diğer büyü kitabı ise her akademide olan temel büyü kitabıydı. Gilbert'a geri uzattım kitapları, hızlıca boş bir çantaya attı.
Bir saat önce herkesi toplamıştım ve Baş Meleklerin peşimizde olduğunu, en kısa zamanda burayı terk etmemiz gerektiğini söylemiştim. Bunları anlattığımda Alex, Eğitmen Ray'in gitme sebebini Baş Melekleri engelleyip bizler için zaman kazanmak olduğunu söylemişti. Bu düşük bir ihtimaldi ama Alex ve diğerleri bu ihtimale çok güveniyorlardı, özellikle bunu planlayanın Eğitmen Oni olduğunu söylüyorlardı. Eğitmen Ray eğer bu planından bahsetseydi hepimiz onu engellerdik, bu yüzden habersiz ayrılmıştı onlara göre.
Herkes atına binip hazırlanırken bakışlarım ilerleyeceğimiz yola döndü, yanıma yaklaşan adım seslerini duyana kadar öylece baktım çakıllarla dolu yola. Bir beden yanımda durduğunda omzumun üzerinden ona doğru baktım, gelen kişi Legaliren idi. Saygıyla eğildi karşımda, ona sadece gülümsedim.
