005. Czyli jedna dziewczyna z innych testowanych dzieli w Hawkins Lab. Eksperymentowanie na tobie dały ci trzy moce elektryczność, siła umysłów i telepatie.
Możesz kontrolować elektryczność wokół siebie i możesz wyszczekiwać ją z rąk. Telepatie nie...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
~~~
POV EMILY
Moja twarz poszła w bok z ogromną siłą. Czułam jak krew spływa mi z nosa. Moje warga była pęknięta także we krwi. Czułam jak moja twarz cała pulsuje z bólu a w buzi czuję tylko krew wymieszaną z śliną.
Mężczyzna który przed chwilą zadał mi cios zrobił krok w tył i się tylko gapił.
-Dla kogo pracujesz?- spytał się ''dowódca'' który stał praktycznie bez ruchu przede mną.
-Dla lodziarni Scoop Ahoy!- krzyczę od paru minut to samo.
Znów dostałam.
-Serio?! spójrz na mnie! czy ten strój wygląda na jakiegoś szpiega?!- krzyczę.
-Jak tu weszłaś?- spytał spokojnie.
-Kosmici nas przeteleportowali- mówię i znów dostaje.
-Żartowałam!- krzyknęłam.
-To nie czas na żarty. Jak tu trafiłaś?- mówi poważnie.
-Mówiłam! Dostawa nie dotarła i myśleliśmy że została w magazynie. I tam weszliśmy a nagle cały magazyn spadł na dół i się pojawiliśmy w tym towarzystwie- tłumaczę.
''Dowódca'' spojrzał się na tego typa co dawał mi ciosy za ciosem.
-Nie... Nie proszę- mówię i zmęczona i dostałam ostatni cios. Odpłynęłam. Nic już nie czułam i nie widziałam.
POV ROBIN
Znów mnie gdzieś przenoszą. Przed chwilą przesłuchiwali a ja kłamałam jak z nut bo przecież nie powiem prawdy.
Rzucają mnie na twardą podłogę a jęczę z bólu. Zauważam obok siebie Emily i Steve'a. Leżą bez ruchu. Boże czy oni nie żyją?! O nie.
Do pokoju wchodzi ten cały ''wódz''.
-Co im zrobiłeś?! co?!- krzyczę podnosząc się na kolanach.
On daje mi liścia w twarz a ja upadam.
Coś powiedział po rosyjsku a jedni nas podnieśli a drudzy przystawili krzesła do nas. Posadzili nas i przywiązali jakimiś pasami.
-Emily! Steve! obudźcie się!- krzyczałam ciągle mając nadzieje.
Ten ''wódz'' podniósł głowę Steve'a i się przyglądał.
-Zostaw go!- krzyknęłam widząc co on robił.
Teraz podszedł do Emily i podniósł jej głowę. Miała pęknięte usta i były całe we krwi jak nos. Jak można poić kobietę?! Tragedia.
-Zostaw ją! Jesteście straszni! Jak w ogóle można pobić kobietę- krzyczę.
