Ufak Bir Suçlama •TAMAMLANDI•

•Bölüm 1•

Not: Bu bölüm düzenlenmiştir.

Başlama tarihlerini alalım.

-1. Bölüm-

İlkbaharın ilk günleriydi,'3 Mart 2022' yarın çok önemli birgün olacaktı benim için. Sevgilimin, Tolga'nın, doğum günüydü yarın. Pencereden odama yansıyan güneş ışınlarının gözlerime çarpmasıyla araladım gözlerimi. Yatağımda biraz oyalandıktan sonra telefonuma bir bildirim geldi. Telefonumu, yatağın yanındaki komodinin aldım ve bildirime baktım. Tolga, arkadaş grubumuza bir mesaj atmıştı, mesaja baktım.

Sevgilim: Millet, bugün dışarıya çıkalım mı? Her zamanki  kafeye gelin.

Asyammm: Tamamdır.

Danloşş: Tamam hazırlanıyorum.

Emre: Geliyorum.

Siz: Tamam, çıkıyorum bende.

Mesajı yazıp telefonumu kapattım ve komodine koydum. Yatağımdan kalkıp dolabımın önüne geçtim,çıkıyorum yazdım ama en az yarım saat hazırlanacaktım ve bunu biliyorlardı.

Dolabımın kulplarını tutarak yavaşça açtım, hangi elbisemi giyeceğim konusunda kararsızdım. "Of" dedim çaresizce. Ellerimi, özenle askıya astığım elbiselerinde gezdirdim. Beyaz, askılı ve boyu dizlerimin biraz üstüne gelen bir elbisede durdum,elbiseyi dolaptan çıkarttım. Günün hayat kurtaran parçası bu elbiseydi,elbisemi yatağın üzerine bıraktım ve makyaj masama oturdum. Bu elbiseye ağır bir makyaj olmayacağından sade bir makyaj yaptım. Göz altı torbalarımı kapattıktan sonra rimel ile kirpiklerimi hacimlendirdim. Biraz pudra, allık ve renklendirici ile makyajımı tamamladım. Masamın üstündeki tarağı alıp kızıla yakın, turuncu saçlarımı taradım.

Masamın bir çekmecesini açtım ve cüzdanımı çıkarttım. Makyaj masamdan kalktım, yatağımın yanına gelip komodinin üstünden telefonumu aldım. Telefonumun ve cüzdanımın sığabileceği,beyaz bir çanta çıkarttım dolaptan. Eşyalarımı çantaya koydue ve son olarak lavanta kokulu bir parfüm sıktım. Boy aynamın karşısına geçtim ve nasıl göründüğüme baktım. Güzel görünüyordum, şimdi tam anlamıyla hazırdım.

Odamdan çıktım,hızlı adımlarla koridorda ilerledikten sonra evden çıktım. Arabama doğru ilerledim, arabamın anahtarı almak üzere çantamı açtım. Anahtarı almayı unutmuştum...

Eve geri döndüm odamdaki komodinin çekmecesinden arabamın anahtarını aldım ve tekrar evden çıkıp arabamın yanına geldim. Kapıyı açarak sürücü koltuğuna oturdum,kapıyı kapattım ve şarkı açtım. Arabayı çalıştırdım, direksiyonu iki elimle kavradım, yanımdaki park edilen arabalara çarpmadan park ettiğim yerden çıkarttım arabayı. Kafeye doğru yol alırken şarkıya eşlik ediyordum.

Cuma, cuma, cuma, cuma, cuma.
Seni görünce benim hep güler yüzüm.
İnanma bebeğim ona buna,
Sen takıl bana hep güzel hava...

Kafe evime yakın bir mesafedeydi, yaklaşık on dakikalık bir mesafe vardı arabayla. Kafeye varmıştım,arabayı durdurup arabadan indim ve anahtarı valeye verdim. Kafenin içerisine girdikten sonra arka masalarda telefonu ile ilgilenen Emre'yi görünce yanına gittim ve karşısına oturdum. O da, beni görünce telefonunu kapatıp masanın üstüne koydu.