Oylamayı unutmayın
8. Bölüm
Işıl'ın anlatımıyla...
Saat geç oluyordu, Danla belki eve gitmiştir diye, bir umut arabaya bindik. Emre arabayı sürmeye başlarken ben tekrar Danla'yı aradım. Birkaç saniye sonra açtı.
"Alo, kiminle görüşüyorum?" Danla'nın telefonunu açan bu erkek sesi oldukça titriyordu.
"Ben Işıl, siz kimsiniz ve arkadaşımın telefonunun sizde ne işi var?" diye sordum, arkadan bir kız sesi geliyordu ve bu ses, biraz Tolga'nın sesine benziyordu.
"Danla şuan yanımda!" dedi o titrek ses. Arkadan bir kız sesi duyuluyordu, fakat bu ses oldukça kısıktı.
"N-ne?! Neden bahsediyorsunuz?" dedim.
"Gerçeklerden bahsediyorum!" dedi, arkadan gelen bir kız sesinden sonra devam etti,"Eğer polise giderseniz sonunuz Danla gibi olur!" dedi. Peki Danla'nın ismini nereden biliyordu? Ben ona hiç Danla dememiştim ama o iki defa Danla demişti.
"Neredesin?!" diye sordum.
"Bilmem, her an her yerde olabilirim." dedi. Arkadaki kız sesi ne diyorsa onu tekrar ediyordu. "Belki sağa gittim, belki sola!" diye ekledi.
Emre bana anlam veremeyen gözlerle bakıyordu, kaşları çatılmıştı. Telefondaki adam yüzüme kapattı, gözlerimden bir yaş süzüldü. Bir tane daha, bir tane daha ve bir tane daha...
"D-danla ölmüş!" diyebildim sadece. Dudaklarımın arasından sadece bu iki kelime çıkabildi. Emre ani bir şekilde frene bastı.
"Ne?!" dedi ve devam etti, "Ne olmuş?" Sustum. Emre tekrar arabayı çalıştırdı, hızla eve doğru yol aldık. Yaklaşık on dakika sonra eve varmıştık, eve girdik birlikte. Hızla odama girdim, iki yıl sonra tekrar aynı şey oluyordu, tekrar hayatımdan bir kişi çıkıyordu. Peki şimdi kim ölecekti? Emre mi, ben mi? Ben bu düşünceleri düşünmekten bıkmışken her seferinde birisi ölüyordu. İlk Asya, sonra Tolga, şimdi ise Danla... Evet, Tolga bedensel olarak yaşıyordu fakat bizim için ölüden farksızdı. Tüm bu düşüncelerimi bir kenara bırakıp uyumaya çalıştım.
1 hafta sonra...
Emre ile birlikte bir kafeye gidiyorduk. Evden çıktık, kapının kolunda bir davetiye gördüm, davetiyeyi merakla açtım.
•°•Buse&Tolga•°•
Ömür boyu mutluluğa doğru imzalarımızı atarken sizlerin yanımızda olmanızdan mutluluk duyarız...
Şaşırmıştım, daha doğru bir tabirle şaşırmıştık. Gitmeyecektik veya gidip Tolga'yı rezil edecektik.
"Gideceğiz!" dedim Emre'ye. "Gideceğiz ve onu rezil edeceğiz!" diye ekledim. Düğün yarındı.
Bölüm nasıldı?
Arkadaşlar önceden de söylediğim gibi, köydeyim ve bölümü buradan düzenliyorum. Şuan burada yapmam gerekenler adlı bir liste oluşturdum. Bu listeden size bahsetmek istiyorum;
9-22. Bölümü düzenle
25-27. Bölümü yazYani, online olduğumda düzenleme işim biterse yeni bölümleri pazar gününü beklemeden yayımlayacağım.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ufak Bir Suçlama •TAMAMLANDI•
Random21 yaşındaki Işıl Karahan, bir gün arkadaşının ölümünden sorumlu tutuldu. Hakim Bey, 10 yıl hapis cezası verdi Işıl'a. Tüm gençliği yanmıştı, anlamı kalmamıştı genç olmanın. Fakat Işıl şanslıydı ki 2. yılda af çıkmıştı. İşte her şey af çıkmasından...