•Bölüm 19•

142 89 56
                                    

Oylamayı unutmayın.

19. Bölüm

Sabah alarmımın sesi ile gözlerimi araladım ve tamamen uyanabilmek amaçlı gözlerimi elimin tersi ile ovuşturdum. Şu alarm her çaldığında kalkmıyorsam, neden kurdum hâlâ anlamış değilim! Ne demiş atalarımız; Kurallar çiğnenmek, alarmlar ertelenmek için vardır...

Evet, kimin dediğini ben de bilmiyorum.

Üzerimdeki battaniyeyi kenara koyunca gece boyunca taşıdığım o ağır yükü anladım. Battaniyeymiş... Gözlerime gelen bir tutam turuncu saçı kulağımın arkasına koydum, ellerim kulaklarıma değdiği anda anladım terlediğimi. Zaten bu yaz sıcağında terlememek elde değildi.

Oflayarak yatağımdan kalktım ve duş almak üzere banyoya girdim. Duşakabinin içerisine göz gezdirmeye başladım sanki ilk kez geldiğim bir mekanı inceliyormuşum gibi. Hergün girdiğin banyo, gir, işini hallet ve çık, bu kadar.

Rafta duran şampuanlara ve saç kremlerine baktım biraz da. En az üç çeşit şampuanım, iki çeşit de saç kremim vardı. Sanki bir eksiklik vardı rafta, ama ne? Kaşlarımı çatıp düşünürken o eksikliği buldum, en sevdiğim şampuanım.

Gözlerimi sonuna kadar açtım, zorlasam yuvalarından çıkacaklardı. Hızla banyodaki dolabın yanına geldim, boyu benimle eşit olacak yükseklikte asılmıştı. Kulplarından tutarak hızla açtım ve derin bir nefes verdim. Nefesimi verince deminden beri nefesimi tuttuğumu fark ettim, gözlerimi eski haline getirdim, mutluydum.

Dolaptan şampuanı alıp dolabın kapaklarını kapattım, şampuanıma sarılmış, mutlu mesut duşakabine doğru ilerledim.

Şarkı söyleye söyleye duş alıp suyu kapattım ve saçlarımla uyumlu, turuncu renk bornozumu geçirdim üzerime. Aynanın karşısına geçip yüzüme baktım dikkatlice, büyümüştüm.

Hayat beni büyütmüştü, artık heyecanlanmıyordum, odaklandığım tek şey geleceğimdi. Acaba mutlu bir yuva kurabilecek miyim? Emin değilim.

Biraz da yaşlandım sanki?

İşte bunu asla kabul edemem! Ben ve yaşlılık, nasıl yaşlı olurdum ki ben? Mesela torunlarıma ne anlatırdım? 'Evet toruncuklarım, ben daha gençken Tolga diye biriyle sevgili oldum. Sonra arkadaşım evimde öldü, beni suçladılar. İki yıl sonra sevgilimin beni aldattığını öğrendim, sevgilimin beni aldattığı kişi, arkadaşımın gerçek katiliymiş. Daha sonra başka bir arkadaşımı da eski sevgilim öldürmüş.' yani... Aslında fena fikir değil gibi ama böyle şeyler anlatmak istemem.

Banyodan çıkıp koridorda birkaç adım attığımda odama girmiştim. Ardımdan kapıyı kapattığımda teleronumun zil sesi çalmaya başlamıştı. Hızla komodinin üzerindeki telefonumu elime alıp aramaya cevap verdim, annem arıyordu.

"Alo, nasılsınız kızım?" diye sordu annem, sesi oldukça iyi geliyordu.

"İyiyiz anneciğim, sen nasılsın, babam nasıl?" dedim, telefonu hoparlöre alıp komodinin üzerine geri koydum. Daha sonra dolabımın önüne gelip giysilerimde göz gezdirdim. Bugün ne giymeliyim?

Ufak Bir Suçlama •TAMAMLANDI•Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin