17 yıl önce bir kötülük yapıldı, bu kötülük herkesin ruhunda unutulmayacak yaralar bıraktı.
Yara alanlar, asıl yaralıya yeni yaralar açmayı umursamadı.
Lena.
Suskun Lena.
Hayatın acı gerçekleriyle daha bebekken tanışan, iyi kalpli Lena.
(Küfür, ar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
120524
...
Mutluydum.
Mutluluk bana ne kadar uzak bir kavram olsa da.
Öyle hissediyordum.
Bir kaç saat hatta belki dakika sonra bozulacağına adım kadar emin olsam da ikimiz de mutluyduk.
Küçük Lena'nın mutluluğu bana bile yansımıştı. Hayatı boyunca fark edilmek isteyen Lena, hayatında ilk defa fark edilmişti.
Yetmezmiş gibi onu seven birileri vardı!
Bir ay önce böyle bir şeyler söylense bir taraftarımla gülerdim.
Oysa şimdi gerçekten yaşıyordum.
Belki çok erkendi ama buraya geldiğim ilk günki gibi bile değildim.
Artık gülümseyebiliyor, birilerinin gözünün içine bakabiliyor, çekinerek de olsa konuşabiliyordum.
Mert abimin sürprizinin üzerinden bir hafta geçmişti.
O günden bu yana bir sorun yaşamamıştık. Hatta Nisa Hanımla beraber alışverişe bile çıkmıştık!
Bir sürü yeni kıyafet ve takı almıştı bana.. Sürmeyi çok bilmesem de makyaj malzemeleri de almıştık.
Hepsi o kadar güzeldi ki..
Aldığımız günden beri Nisa Hanıma teşekkür edip duruyordum. En son teşekkür ettiğimde bir daha teşekkür edersem beni terlikle kovalayacağını söylemişti..
Tuna, Ayaz ve Emre'yle de hiç iletişime geçmemiştik.
Sadece yemek yerken bir araya geliyorduk. Bu zamanlarda da Tuna sevgi dolu (!) bakışlarını üstüme salmaktan asla geri durmuyordu.
Az önce kahvaltı yaparken daha fazla dayanamamış odaya çıkmıştım.
Ayaz abimin geçen gün okumam için hediye ettiği kitabı elime aldım.
