26

7.1K 733 741
                                    

Not: İyice alıştım bu notlara ben de.. Sona yazınca okumazsınız belki diye buraya da yazıyorum. Karakter bölümüme oy vermeniz gereken konular var.. Benim karakter bölümüm çok gariban kalmış. Bir el atarsınız inşallah.. Oylamadığınız bölüm varsa oylamayı unutmayın aşklarım.

Merhaba!

Nasılsınız?

Bölüm Şarkısı: Seksendört-
Ölürüm Hasretinle

Bölüm Fotoğrafı:

Bölüm Fotoğrafı:

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Emre Keskiner)

050724

İyi Okumalar!

...

İçime çöken huzursuzlukla beraber annemin gelmesini bekliyordum. Yukarı üstünü değiştirmek için çıkmıştı ve on dakikadır gelmemişti..

Emre'yi merak etsem de gidip bakmadım çünkü istese kendi gelirdi.. Neden yanıma gelmediğini kafamda tartarken merdivenlerden koşarak inen Emre'nin sesi kulaklarıma doldu..

"Lena! Sen mi geldin?" Daha yanıma varmadan konuşmaya başlamasıyla gülümsedim. Cevap veremeyeceğim için yanıma gelmesini bekledim.

Çok geçmeden yanıma ulaşınca gözlerinin içi parlıyordu. "Lena.. Çok özledim seni ikizim.. Nerelerdeydin?" Sorularına şu an için verecek bir cevabım yoktu. O da bunu anladığında adımlarını hızlandırıp yanıma geldi..

Saniyeler içinde belime dolanan kollarıyla içimi tatlı bir huzur kapladı. Tamamlanmışlık hissi yine dört bir yanımı sararken kendimi bu duyguya çok kaptırmamaya çalıştım.

"Seni çok özledim birtanem.. Keşke ben de seninle gelseydim." dediğinde gelmesini isteyip istemediğimi düşündüm.

İstemezdim..

Onun heyecanlı tavırlarına karşın içimde hissettiğim duygular bir anlığına rahatsız ederken ona belli etmemeye çalıştım.

Biraz da olsa huzurlu kalmak, mutlu olabilmek için gitmiştim. İki aydır Evran sayesinde ne kadar mutlu olduğumu düşününce içimden ona duyduğum minnet tekrar katlandı.

Evran'ı düşününce hızlanan kalbime söz geçiremeyeceğimi bildiğim için Emre'nin sarılışına karşılık vermeye devam ettim.

Lena - Gerçek Ailem Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin