TİLKİ

7. BÖLÜM

Oy verip, yorum yapalım lütfen 🤍

Oylar ve yorumlar arttığında bölüm atacağım.

Bölüm şarkısı: Eda Kayratuğ-Geri Gelen Mektup

Gözler ki birer parçasıdır sende İlahın,
Gözler ki senin en katı zulmün ve silahın,

H. Nihal Atsız

15/10/2016

Asena sinirle sandalyenin üzerinde tepindi.

Evet, sandalye.

Asena, yerde gördüğü fareyle, sandalyenin üzerine çıkmıştı. Fareden korkuyordu.

Asena' nın elleri bağlıydı. Sandalyeye bağlı olmadığı için şükretti.

İçi, biraz da olsa rahattı, çünkü babası ve abisi onu bulurdu.

Asena tam ineceği zaman fare sandalyenin yanından geçti.

"Ya ben böyle işin a-"

Küfür etmeyecekti. Küfür orucu tutuyordu.

Odaya bir adam girdi.

Asena'yı sandalyenin üzerinde görünce durdu.

"Ne yapıyorsun orda?" Adamın Türkçesi baya düzgündü.

Asena'nın yanağı sızladı.

Dün onu odaya getiren adamların Türkçesiyle dalga geçtiği için tokat yemişti.

Ne var yani, adama 'ses tellerini sikeyim' dediyse? Olabilirdi.

O dana Türkçeyi katlediyordu!

"Halay çekiyorum." Adam kızmak yerine güldü.

Sıçtık, adam deli çıktı, dedi içinden.

"Abine çekmişsin." Karahan'ı tanıyor muydu?

Asena şüpheyle baktı.

Adam yüzünde ki maskeyi indirdi.

"Sen," dedi Asena şaşkınlıkla. Bu adam askerdi. Karahan bir çok kez fotoğraflarını göstermişti.

K. Üsteğmen Kartal Kurt...

"Asena senin burda ne işin var?" Buraya geleceğimi bilmiyor muydu?

"Bilmem. Sanırım güzelliğime dayanamadılar."

Kartal sırıttı. Abisine çekmişti.

"Abini de getirecekler." Asena tuhaf tuhaf baktı.

"Abimi niye getiriyorlar?"

Omuz silkti Kartal. O sırada tiz bir ses duyuldu.

Fare sesi...

Asena'nın gözleri korkuyla büyüdü. Korkmasının sebebi ses değildi.

Fare sandalyenin ayağını kemiriyordu.

"Hassiktir!" Kartal hâlâ ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.

"Ne oldu lan?" Dedi, saf şaşkınlıkla.

Asena işaret parmağıyla farenin olduğu yeri gösterdi.

Kısık sesle. "Fare var." Dedi.

Kartal, fareye bakmaya başladı. Kartal, dağ başında olduğu için farelere alışmıştı.

"Bundan mı korktun?" Asena, Kartal'a dehşetle baktı. Kartal bunu o kadar normal birşey miş gibi söylemişti ki, Asena şaşırıyordu.

"Yardım edecek misin?" Dedi, Kartal'a bakarak.

"Hemen geliyorum Hanımefendi." Sesinde bariz bir alay vardı.

Fare, Kartal'ın yaklaşmasıyla kaçmıştı. Kartal, Asena'nın tam önünde durdu. "Başka bir. oda daha var, seni oraya götüreceğim. Seni neden oraya götürdüğümü sorarlarsa, bilmiyorum de." Dediğinde, Asena başını salladı.

Kartal, sağ elini Asena'nın beline koydu. "Seni kucağıma alacağım. İzin verirsen?" Asena başını salladı.

Kartal, Asena'yı kucağına aldı. Asena aslında erkeklere pek güvenmezdi, ama durum şu an farklıydı. Fare vardı!

Kartal, Asena'yla beraber odadan çıktı. Gidecekleri oda çok uzak değildi.

Kartal, odaya geldiklerinde Asena'yı yere bıraktı. Ciddi bir ifadeyle Asena'ya baktı. "Asena, yanına gelen biri oldu mu?" Dedi.

"Hayır, kimse gelmedi." Dedi. Asena artık ailesini özlemeye başlamıştı. Dünden beri fareden kaçtığı için düşünme fırsatı olmamıştı.

Ayrıca tek ailesini de değil, Emir'i de özlemişti.

Birden kapı açıldı.

(...........)

Emir Ateşten...

Kolumdaki seruma kısa bir bakış attım.

Boğazım ağrıyor, ateşim çıkmış ve kulağım çınlıyordu.

Nedeni, Asena'nın küfürleri olabilir...

Neden olmasın?

Çok güzel küfür ediyordu, iki gözümün çiçeği.

Aklıma gelenle sırıttım.

Küçükken ona, çiçek diyordum ve o da çok sinirleniyordu.

Saate baktım.

10:22

Telefonu tekrar Asena'yı aramak için aldım.

Şu an odasında -varsa- dosya işleriyle ilgileniyordur.

Aradım, açmadı.

Tekrar aradım.

Açmadı.

Bir çok kez aradım, yine açmadı.

Telefonu bırakıp, televizyon kumadasını elime aldım.

Kanalları gezerken bir haber kanalında durdum.

"Sayın seyirciler, bir son dakika haberi geldi."

"Tunceli 4. Komando Tugayına, teröristler tarafından hain bir saldırı gerçekleştirildi..."

"Bomba..."

"6 şehit..."

"9 yaralı asker..."

"Bordo bereli ve komandoların olduğu bir tim şehit düştü..."

                         - BÖLÜM SONU-