Sandık Kokusu Fan kurgu

13. Bölüm Part 3

Çelikler sabah kahvaltısı yapmaktadır. Sohbet sohbeti açar ve konu piknik yapmaya gelir.

Tılsım: Anne havalar biraz daha ısındığında anneannem teyzem İpek ablalar falan pikniğe gidelim mi? Bozcaada'da çok güzel bi piknik yeri varmış okuldaki arkadaşlar söyledi. Hep beraber eğleniriz hem...N'olur!

Filiz: Maaile pikniğe gitmeyeli baya oldu ya, cidden gidelim ha Karsu hem çocuklara da bi değişiklik olur?

Deniz Selin ve Tılsım aynı anda: Lütfen anne lütfen lütfen lütfen.

Karsu: Tamam tamam, havalar biraz ısın gideriz.

Deniz Selin ve Tılsım aynı anda: Yaşasın!

Herkesin yüzünde bir tebessüm oluşur.

Deniz: Kara şövalye de gelsin!

Selin: Evet Atilla abi de gelsin!

Tılsım: Olmaz! Ailecek gidiyoruz dedik ve o bizim ailemizden değil! O adam gelirse eğer ben de babamla halamı çağırırım.

Karsu: Tılsım! O adam da ne demek oluyor? Atilla senin büyüğün ayrıca benim arkadaşım.

Tılsım: Ama benim hiçbir şeyim değil! Ondan nefret ediyorum, babam da onun kötü biri olduğunu söylüyor.

Filiz: Baban da çok insan sarrafıdır ya.

Tılsım: Yeter! Sürekli Atilla da Atilla.

Tılsım bir hışımla sofradan kalkar.

Karsu: Tılsım! Otur yerine hemen!

Tılsım Karsu'yu dinlemez, alelacele evden dışarı çıkar. Ağaç eve saklanır. Atilla Tılsım'ın ağaç eve gittiğini görünce çok şaşırır. Yanına gider. Tılsım Atilla'yı görünce bozulur ama yerinden kalkmaz.

Tılsım: Burayı senin yaptırdığını biliyorum ama başka saklanacak bir yerim olmadığı için mecburen geldim.  Yoksa seni seviyor falan değilim hatta nefret ediyorum senden.

Atilla: Biliyorum. Benden nefret ettiğini de neden bu kadar öfkeli olduğunu da.

Tılsım: Nedenmiş?

Atilla: Çünkü anneni çok seviyorsun. O kadar çok seviyorsun ki benimle geçirdiği zamanı kıskanıyorsun. Hatta beni senden daha fazla sevmesinden korkuyorsun.

Tılsım çok şaşırır.

Tılsım: Sen nereden... Nasıl anladın?

Atilla: Çünkü ben de senin gibiydim çocukken... Hatta senden beterdim. Bazen annemin arkadaşları gelirdi bize misafirliğe, bir an önce gitsinler de annem benimle oyun oynasın diye haylazlık yapar, çaylarına tuz atardım.

Tılsım: Gerçekten mi?

Atilla: Gerçekten...

Tılsım: Hiç kızmadılar mı sana?

Atilla: Kızmaz olur mu hiç? Hatta ceza bile verirdi iki gün dışarı çıkamazdım. Yine de annemle vakit geçirebildiğim için mutluydum. Bir süre sonra evimize kimse gelmez oldu, annem çok üzüldü. İşte o zaman çok büyük bir hata yaptığımı anladım.  Hem annemden hem de arkadaşlarından özür diledim. Annem çok sevindi. Ona neden böyle davrandığımı söylediğim için de bana daha fazla vakit ayırmaya başladı.

Tılsım: Bizim durumumuz farklı ama.  Annem gece gündüz çalışıyor, boş vakitlerinde de ya anneanemlerke falan konuşuyor ya da seninle. Yalnızca uyku vaktimiz gelince geliyor yanımıza. Annemle babam boşanmadan önce, biz Adana'dayken annem sadece bizimle ilgilenirdi. At binmeye götürürdü, lunaparka, alışverişe falan. Ama buraya geldiğimizden beri doğru dürüst vakit geçiremez olduk. Anneme babamdan boşandığı için çok kızgınım. Babamın iyi bir koca olmadığını kabul ediyorum, annemi aldatmaması gerekirdi. Yine de çok iyi bir baba. Bizi düşünseydi Adana'da kalırdı.