Sandık Kokusu Fan kurgu

20. Bölüm Part 7 (Bölüm Sonu)

Atilla Karsu'ya Adnan meselesini anlatmak için istemeye istemeye kitapçıya gider. Kapıyı kapatır. Karsu Atilla'nın tavrına anlam veremez 

Karsu: Ciddi bir durum mu var?

Atilla: Maalesef.

Karsu'nun modu düşer.

Atilla: Daha yeni yüzün gülmüşken bunları anlatıp canını sıkmak istemezdim ama... Söylemezsem tekrar küsersin diye korktuğumdan geldim.

Karsu: İyi yapmışsın. Her ne yaşanırsa yaşansın bir daha hiçbir şey saklama benden. Bi güven problemini daha kaldırabileceğimi düşünmüyorum.

Atilla: Haklısın.

Karsu: Anlat bakalım.

Atilla: Adnan... Bizim alemden birileriyle iş yapıyormuş.

Karsu: Ne?

Atilla: Biz de yeni öğrendik.

Karsu: İnanamıyorum. Şaka mı bu? Çevremde kim varsa hepsi teker teker mafya çıkıyor. Neyin içine düştüm ben böyle ya? Yakında annem teyzem hatta ben de mafya çıkacağım diye korkuyorum.

Atilla: Sinirlenmen çok doğal ama... Sakin olman şart. Ne yapacağız şimdi?

Karsu:  Bilmiyorum, cidden hiçbir şey bilmiyorum!

Atilla Karsu'nun bu çıkışına cevap vermez. Kısa süreli bi sessizlik oluşur. 

Karsu: Yapacak bir şey yok... Şimdilik. Irmak'ın durumu çok ciddi kötü etkilenip bebeğini düşürürse eğer... Hiçbirimiz kalkamayız bu felaketin altından... Offf! 

Atilla Karsu'ya moral vermek için sıkıca sarılır. Bu sırada Hakkı ile konuştuktan sonra sinirden deliye dönen Türkan soluğu Haznedar Yalısı'nda alır. Irmak'ın çığlıklarının duyulmasından korkan Adnan, Türkan'ı yalının dışında konuşmaya ikna eder. Karşılıklı bahçede otururlar. Türkan daha fazla dayanamaz 

Türkan: Sen nasıl bi o****u çocuğusun?!

Adnan: Bu ne cüret? Benimle nasıl olur da böyle bir üslupla konuşursunuz!

Türkan: Kes! P**t herif!

Adnan: Eğer böyle devam edecekseniz evimi terk edin hemen!

Türkan: Şimdi gidersem bi dahaki gelişimde yalnız olmam. Kardeşim de eşlik eder bana?

Adnan: Beni Filiz'le mi korkutuyorsunuz?

Türkan: Ayvaz'la.

Adnan donakalır.

Adnan: Sen... Nereden?

Türkan: Bizi ifşaladın mı?

Adnan: Anlamıyorum, nasıl öğrendin?

Türkan: Sana bi soru sordum!

Adnan hemen kendini sakinleştirir. Durumu kurtarmaya odaklanır. Dürüst olmaya karar verir. 

Adnan: Henüz değil. Ben sadece... Sizin nerede olduğunuzu bildiğimi ve iş  yaparsak belirli bir miktarın size ulaşacağına emin olacağımı söyledim.

Türkan: Ayvaz da öylece kabul etti yani öyle mi? Kardeşim o benim! Kim olduğunu en iyi ben bilirim! Yalan söylemeyi deneme bile!

Adnan: Saç... Dna testi yapabilsin diye saç gönderdim, düzenli olarak. 

Türkan: Allah belanı versin senin!

Türkan'ın siniri ifşa olmadıklarını öğrenince az da olsa yatışır. Fakat bunu belli etmez.

Türkan: Bi an önce boşanacaksın Irmak'tan!

Adnan: Neden boşanacakmışım?

Türkan: Bi de utanmadan neden  diyorsun öyle mi? Biz keyfimizden  kaçtık mafyadan sanıyorsun herhalde. Yeğenimi göz göre göre ateşe atacak değilim!

Adnan: Dediğiniz gibi artık mafyayla hiçbir ilişiğiniz yok. Boşanmazsam ne yapabilirsiniz ki bana?

Türkan: Ben yapamam ama, Ayvaz senin derini yüzer. Biliyorsun di mi? Hem annesiyle hem kızıyla... Alemde duyulursa bu, sokağa çıkamazsın!

Adnan: O zaman yeriniz açığa çıkar ama?

Türkan: Çıksın! Kaybedecek hiçbir şeyim yok benim!

Adnan: Doğru, ama Karsu'nun var... Onun da oğlunu çalsınlar mı istiyorsun,tıpkı rahmetli babanın senin oğluna el koyup Ayvaz'a vermesi gibi... 

Türkan korkudan kaskatı kesilir.

Adnan: Bunu yeğenine yapabilecek misin gerçekten? Çocuğunun, Kuzey'in elinden alınmasına seyirci kalabilecek misin? Bi kere kaybetmişti oğlunu zaten... İkinci kez olmasına göz yumabilir misin? 

Türkan: Sen tanıdığım en büyük şerefsizsin! Evet yapamam ama... İnan bana, bunun hesabını sordururum elbet sana!

Türkan yalıyı terk eder. Ne yapacağını bilemez haldedir. Adnan rahatlamıştır. Filiz yerine Türkan'ın öğrenmesinden dolayı kendini şanslı hissetmektedir. Yine de üslubundan dolayı sinirlenmiştir. Hıncını Irmak'tan çıkarmaya gider. Irmak, korkarak köşeye siner.

Adnan: Senin için nelere katlanıyorum haberin var mı? Teyzen gelip evimi basıyor, sayıp sövüyor. Ve ben hiçbir şey yapamıyorum. Sana olan aşkımdan! Beni aldatmana rağmen!

Irmak: Ben asla seni aldatmadım Adnan! Yemin ederim ki Mert benim kardeşim gibidir.

Adnan: Ben de baban gibiydim, bir zamanlar.

Adnan tekrar öfke nöbeti geçirip Irmak'a saldırır. Ve Irmak'ın bedeni, bu şiddeti kaldıramaz... Bebeğini düşürür.