Was dit wat we hadden verwacht? Ella, Sky en Melle

Tijdreis. Dit deel is superlang (3129 woorden), dus geniet ervan!

POV Scott:

De test is positief. Emma en ik lachen naar elkaar. 'Wij gaan dat weer supergoed doen' zegt ik. 'Ja, duh!' 'Hoe gaan we het Ella en Sky vertellen? En onze familie en vrienden?' 'Dat zijn zorgen voor morgen. Gaan we nog even TV kijken?' Ik zet de TV aan en ga terug in de zetel zitten. Emma komt vlak naast me zitten en legt haar hoofd op mijn schouder. Wat ben ik toch blij met een lief als haar. 'Wat gaan we kijken?' vraagt ik terwijl ik door Disney+ ben aan het scrollen. 'Pirates of the Caribbean?' 'Oké, goed idee' Hoe spannend en leuk de film ook is, al snel valt Emma in slaap op mijn schouder.  Cute. Wanneer de film gedaan is, til ik haar op en draag haar naar onze slaapkamer. Als snel val ik ook in slaap. De volgende ochtend word ik wakker door Emma's lippen op mijn mond. 'Goedemorgen' fluistert ze. 'Zo wil ik wel vaker wakker worden' lacht ik. 'Snap ik' Emma legt zich terug neer naast me. Ik leg mijn hand op haar buik. 'Voel je je misselijk?' 'Nee, maar ik vrees dat dat niet weer zo lang gaat duren' zucht ze. 'Ik wou dat ik dat van jou zou kunnen overnemen' 'Weet ik. Je hebt dat 4 jaar geleden ook altijd gezegd' 'Gaan we het ze zeggen?' 'Ja. En ik zal dat wel doen' 'Oké, ik ben benieuwd' 'Maar nu nog niet. Ik ben moe' 'Slaap jij nog maar een beetje, ik ga op de Klijnentjes letten' Ik sta op en geef Emma nog een kus. 

POV Emma:

Scott is net al naar de kindjes gegaan. Ik ben nog heel moe, maar het lukt me niet om terug te slapen. Na een kwartier besluit ik toch maar al op te staan. Nu heb ik wel echt een goed idee hoe ik het Ella en Sky kan vertellen. Voor onze vrienden kunnen we gewoon een foto van de test sturen met de tekst: 'Binnen kort zijn we met 5! (tenzij het terug een tweeling is, of misschien nog erger: een drieling!)' En dat kunnen we ook naar de familie sturen die we niet zo vaak zien. En voor onze ouders is het misschien wel leuk als Ella en Sky het zelf zeggen. Maar dan moet ik het zelf hun eerst nog zeggen. Ik ga naar de woonkamer, waar ik Ella en Sky die aan het eten aantref. 'Goedemorgen!' begroet Ella me, maar haar mond zit nog vol. 'Goedemorgen Ella, maar je mond is nog vol' Snel likt Ella haar eten door en ze zegt: 'Sorry' 'Geen probleem. Ik ben ook niet boos, maar ik wil gewoon dat je het weet' Sky wilt ook goedemorgen zeggen, maar ook zijn mond zit vol. Net op tijd bedenkt hij zich en hij slikt eerst zijn eten door. 'Goedemorgen!' 'Goedemorgen Sky' Scott en ik maken even oogcontact. 'Moet jij iets hebben om te eten?' vraagt Scott. 'Een potje yoghurt alsjeblieft' 'Komt eraan' Scott verdwijnt naar de keuken en komt niet veel later er terug uit met een potje yoghurt en een lepel. Ondertussen ben ik al gaan zitten aan tafel. Wanneer Scott mij de yoghurt geeft, vraagt hij fluisterend: 'Ga je het nu zeggen?' Ik knik. 'Wat gaat mama zeggen?' vraagt Ella. Blijkbaar heeft Scott niet zacht genoeg gefluisterd. 'Wel, wij hebben leuk nieuws. Ik ben namelijk zwanger' Hun monden vallen synchroon open. 'Dus jullie worden grote broer en zus' 'Ik ben al grote zus' zegt Ella. Scott en ik rollen met onze ogen, maar ook Sky doet het. 'En wordt het een jongen of een meisje?' vraagt Sky. 'Dat weten we nog niet' 'Ik hoop een meisje, want dan kunnen we die Liz noemen! Dat vind ik echt een leuke naam!' stelt Ella voor. 'We zullen de naam later nog wel bespreken. maar we hebben nog een vraagje: zouden jullie aan Oma Katie, Oma Lili en Opa Dries willen zeggen dat jullie grote broer en zus worden?' vraag ik. 'En, Ella, ja je bent al grote zus' Scott lacht. Mijn kindjes knikken enthousiast. 

Iedereen was heel blij toen ze het nieuws hoorden. Emma's zwangerschap verloopt vlot. Ze heeft minder stress dan de vorige keer. Met Ella en Sky gaat alles goed. We zijn nu 12 weken verder. Je kan Emma's buik al een beetje zien. Maar er komt nog leuk nieuws... 

POV Scott:

Een paar dagen geleden hebben Caro en Vince ons uitgenodigd. Met 'ons' bedoel ik: Emma, Ella, Sky en mij, maar ook de rest van onze vrienden: Maria, Camille, Yemi, Jonas en Nona, die de laatste tijd ook veel met ons chillt. Caro en Vince hebben nu een huisje. Wanneer we binnenkomen, merken we dat ook Philippe, Olivier, Peter, Suzanne, Karel en zelfs Titin, die bijna niks meer weet en al een tijdje in een rusthuis woont, er zijn. 'Hey Emma'tje!' begroet Karel mijn prachtige vriendin. 'Je ziet het al een beetje precies' zegt hij terwijl hij naar haar buik kijkt. Emma glundert trots. 'Nonkel Wolfs!' Ella rent naar Karel. Om een of andere reden komen die twee heel goed overeen. Karel neemt haar op en geeft haar een knuffel. Sky gaat verlegen naast mij staan. Hij is de minst sociale van hun twee. Zeker als er veel mensen zijn zoals nu. Na even wachten is iedereen er. Ik ben gezellig in een gesprek met Vince en Olivier wanneer Caro met haar ring om haar glas tikt. 'Mag ik even de aandacht?' Alle gesprekken vallen stil en Vince gaat naast haar staan. 'Wij hebben jullie niet voor niks uitgenodigd' vervolgt Caro. 'Wij hebben namelijk leuk nieuws dat we met jullie willen delen' 'Oké, op drie. 1, 2, 3' vult Vince aan. samen roepen ze: 'Wij worden ouders!' Er klinkt gejoel. 'Jaja, we zijn uitgerekend voor juni volgend jaar' Iedereen is enthousiast. Caro komt naar mij en Emma. 'We zagen hoe gelukkig jullie zijn, en we wouden dat ook. Dus wachten: waarom niet eens  proberen? En ja...' legt Caro uit. 'Dus jullie willen ons nadoen? Da's copyright!' zegt Emma sarcastisch. We beginnen allemaal te lachen. 'Als je iets nodig hebt, tips ofzo, je hebt mijn nummer' 'Dank je Emma, ik zal het zeker onthouden' 'Euhm Emma? Zou ik iets mogen vragen?' vraagt Yemi. 'Ja, maar ik ga niet beloven dat ik ga antwoorden' zegt Emma. 'Zou ik nog eens mogen voelen aan jouw buik?' Ze zucht maar knikt daarna. Ik voel de awkwardness tot in mij. Na een gezellig namiddag gaan we naar huis. Ik vind het zo leuk dat Caro en Vince nu ook een kindje gaan krijgen!