Ziekenhuis

70 5 4
                                    

POV Ella:

Ik ben een beetje bang want ik moet naar het ziekenhuis. Ik hou papa's hand vast wanneer we het ziekenhuis in wandelen. Plots zie ik Suzanne staan. 'Hey!' begroet ze ons. 'Hoi' 'Ik zal jullie naar Ella's kamer begeleiden. Volg mij maar!' We volgen haar doorheen het gigantische ziekenhuis. Dan komen we in een kamer met een bed en daarnaast een soort paal met allemaal buisjes en zakjes en zo. Er staat ook een tafel en stoeltjes en een kast. 'Hier is de badkamer' zegt Suzanne. Ze toont de badkamer die er ook nog is. 'En ze ligt alleen op ene kamer?' vraagt papa. 'Ja, zoals je kan zien. Ik ga jullie laten, zo meteen zal er een andere verpleegster Ella komen en dan gaan ze testjes doen en daarna gaan ze het infuus aansluiten. Bij dat laatste mogen jullie bijzijn, omdat dat nogal spannend kan zijn' 'Wat is een infuusdinges?' vraagt Sky. dat vraag ik me ook af. 'Een infuus is een soort rietje dat medicijnen die in een zakje zitten in je lichaam brengt' 'Dus er gaat een rietje in mij zitten?' vraag ik een beetje bang. 'Het doet maar eventjes pijn. Straks zal het allemaal wel duidelijk worden, geen zorgen' Suzanne gaat weg. Een tijdje komt er een andere verpleegster binnen. Ze heeft een ziekenhuisschort mee. 'Hey! Jij bent Ella hé?' Ik knik. 'Oké, Ella, je gaat dit aan moeten doen en dan gaan we wat testjes doen. Normaal gaat het geen pijn doen. Je moet geen stress hebben' Ze geeft me de schort. Ik kleed me om. Mama helpt me een beetje. 'Top. Nu mag je in het bed gaan liggen en ik ga je meenemen. Ik ga in het bed zitten. Eigenlijk vind ik het nog wel leuk om in een rijdend bed te zitten. 

POV Scott:

Emma, Sky en ik staan nu zonder Ella in de ziekenhuiskamer. Ik weet dat Emma heel veel zin heeft om te huilen. Ik voel het. Ik knuffel haar. Onze schattige kleine jongen knuffelt mee. 'Ik hoop dat alles snel goed komt met Ella' zucht Sky. 'Wij allemaal Sky, wij allemaal' voeg ik er aan toe. 'Gaan we zitten?' Sky gaat als eerste zitten. Omdat er nog maar 1 stoel over is, gaat Emma op m'n schoot zitten. 'Moet ik op papa's schoot zitten?' stelt Sky voor. 'Nee, hoor. Ik vind dit wel gezellig' zegt Emma. 'Oké' Er valt een stilte. 'Ik verveel me' Sky begint na een tijdje te zeuren. 'Wil je een spelletje  op mijn gsm spelen?' stelt Emma voor 'Ja!' 'Oké, maar enkel spelletjes hé' 'Ik zou niks anders durven' zegt Sky. De manier waarop hij het zegt, lijkt zo hard op de manier waarop ik het zou zeggen. 'Dat zou jij ook nog zo zeggen' fluistert Emma. 'Kan jij gedachtenlezen?' 'Da's telepathie zeker?' Ik adem diep in en uit. 'Ella is een sterk meisje en wij gaan hier door geraken' 

Vertellers POV:

Emma had gelijk. Ella is nu beter en gezond. Tijdens de tijd van de behandeling was Sky bijna altijd bij haar. Het was schattig om te zien. Emma was de hele tijd heel gespannen. Scott ook, maar hij kon dat beter verstoppen. Nu dat alles en iedereen terug beter zijn, zetten ze voor het overige deel van de vakantie hun reis verder. Naar Nederland. Ze hebben plannen om Scott's tante, nonkel en nichtjes te zien in Utrecht. En daarna gaan ze nog zien. 

Heyhey!

Deze week is het eens op het normale uur geplaatst. Over een paar deeltjes gaan we nog eens een sprong in de tijd maken! Naar wanneer, ga ik nog niet verklappen! Er is btw een nieuw Wattpad verhaal: 'Wij kunnen dit'. Het verhaal lijkt een beetje op het verhaal van m'n eerste boek. Dat zeker lezen, het eerste deel staat al online. Brandgevaar en Kleine Tornado zijn vandaag jarig! 

Love you,

PisoDeLuiaard

💜💜💜💜

Was dit wat we hadden verwacht? Ella, Sky en MelleWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu