Was dit wat we hadden verwacht? Ella, Sky en Melle

Verkocht

POV Scott:

We komen aan bij een huis. Op de oprit staat de mobilehome. Wie weet binnenkort ONZE mobilehome. Ik parkeer de auto maar stap nog niet uit. 'Hier is het hé?' 'Als jij de gps juist hebt ingesteld wel' 'Tuurlijk heb de gps juist ingesteld' 'Oké dan' 'Dus dat is misschien binnenkort onze mobilehome?' 'Ja, ik denk het' 'Seg, weet jij iets zeker? 't Is de hele tijd: Volgens mij wel, ik denk het!' 'Emma, ik weet toch niet alles?' 'Echt?!' antwoordt ze speels. 'Ja' 'Nu je zegt, jij was zeker 2 keer blijven zitten hé?' 'Ja, sufferd' zegt ik terwijl ik haar por. Ze lacht. Ik smelt. Gewoon, de manier waarop te lacht is zo, zo perfect. Ik hou zoveel van haar. 'Gaan we gaan voordat het te gênant wordt?' Ik knik. 'Of voor jou toch' voegt ze er nog aan toe. 'Grappig, Klijnen, heel grappig' 'Hoe vaak nog? Mijn achternaam is Wolfs!' 'Klijnen klinkt beter' 'Gaan we nu gaan?' 'Vind je het niet gezellig?' 'Jawel, maar we hebben nog maar een minuut' 'Oké dan' We stappen uit.

POV Emma:

De mobilehome is perfect voor ons en niet te duur. We gaan hem overmorgen kopen en meenemen, net op tijd voor hun verjaardag. Scott en ik zijn ondertussen weer thuis. 'Ik moet over een uurtje gaan werken' ''t Is vrijdag zeker?' 'Goed geraden, wat eten we?' 'We hebben niks in huis' 'Pizza?' 'Geen probleem mee' 'Dacht ik al' We zetten de tv op. We kijken samen naar 'The blue Lagoon', die ik ook toen ik zwanger was had gezien met Scott. Ik vind het fijn dat Scott vrijaf had genomen zodat we naar die mobilehome konden gaan kijken. En nog leuker dat we nog wat tijd over hebben. Het uur vliegt voorbij en nog ver voor het einde van de film, moet Scott al vertrekken. Ik blijf alleen achter. Het is tien uur, dus heb ik nog een hele dag. Op vrijdag spreek ik vaak af met vriendinnen dus wil ik dat nu ook doen. Het is lang gelden dat ik Caro nog heb gezien, dus ga ik haar een berichtje sturen. Als ik haar naam opzoek in mijn contacten vind ik haar niet. Dan bedenk ik me iets: haar naam is waarschijnlijk Seutje, en jawel, als ik 'Seutje' zoek, vind ik haar nummer. 'Hey Caro, Long time no talk hé? Ik heb deze namiddag vrij en mss kunnen we afspreken. Laat jij iets weten? Emma' Na een tijdje krijg ik antwoord: 'Hey Emma, jij leeft dus nog? Ik heb deze namiddag ook niks te doen. Om 14u aan 't SAS voor nostalgische vibes?  Caro X' 'Is goed, maar geen X'jes pls, Emma' '👍'

POV Caro:

14u05. Ik zie Emma aanlopen. 'Jij bent echt geen haar verandert hé?' 'Ook hallo' 'Hey' 'Hey, maar je hebt gelijk. Ik ben nog steeds bijna overal te laat' 'Hoe gaat het met Ella en Sky?' 'Goed, Sky wil wel heel graag zijn peter en meter nog eens zien, maar als die 5 maanden naar Australië gaan zodat zijn peter rugby kan spelen, is dat maar zo' 'I know. Ik wil die ook nog eens zien. Zijn ze hard verandert tegenover nieuwjaar?' 'Qua grootte, ja; qua karakter, nee' 'Overmorgen worden ze 4 hé' 'Niet te geloven' We zwijgen even. 'Wat als ik ze ga halen?' stelt Emma voor. 'Hoezo?' 'Ja, dat ik ze gewoon ga halen en zeg dat ze naar de tandarts moeten ofzo' 'Ga jij jouw kinderen LEREN spijbelen?' 'In de kleuterschool boeit dat toch niet?' 'Jouw kinderen, jouw verantwoordelijkheid' 'Top' Emma neemt mij mee naar hun school en gaat naar binnen. Een tijdje later komt ze naar buiten met de tweeling. Ze zijn inderdaad gegroeid. We hebben samen een leuke namiddag. We gaan naar een terras met een leuke speeltuin voor de kids. We praten. Emma vertelt mij over hun toekomstige mobilehome.