Was dit wat we hadden verwacht? Ella, Sky en Melle

De ziekte van Kawasaki

POV Emma:

Het is nog vroeg wanneer Ella naar de slaapkamer van Scott en mij komt. 'Ik ben wakker en kan niet meer slapen' 'Dan gaan wij opstaan. Hoe voel je je?' vraag ik. 'Ik heb nog wat hoofdpijn maar ca va' Ik zet de tv voor haar aan en Scott maakt het ontbijt. Havermout met fruit. Ella mag van ons het in de zetel eten, wat normaal niet mag. Ik neem de laptop en open m'n mail. Nog geen nieuwe mails. Scott komt naast mij zitten. 'Ca va met jou?' vraagt hij lief. Ik haal mijn schouders op. Hij knuffelt mij. 'Wat er ook gaat gebeuren, we komen er wel door' 'Ik hoop het...' zucht ik. Dan staat Sky in de woonkamer. 'Goedemorgen Sky!' zegt vrolijk. Ik zou niet willen dat hij zich zorgen maakt, hoewel de kans groot is dat hij dat wel doet. 'Hey. Ik had net een nachtmerrie dat Ella doodt ging gaan' zegt hij terug. 'Wat?!' Ella had Sky gehoord. 'Ella, Sky heeft een nachtmerrie gehad, jij gaat niet echt doodgaan' Hoop ik. 'Emma, we hebben een mail gekregen van de dokter' Scott opent de mail. Hij is heel kort:

Beste ouders van Ella Klijnen

We hebben de resultaten van het bloedonderzoek. Ella heeft waarschijnlijk de ziekte van Kawasaki. We verzoeken u om zo snel mogelijk naar de huisarts te gaan, daar zal u meer informatie krijgen. Ella zal de komende dagen in het ziekenhuis doorbrengen, dus neem zeker enkele essentiële spullen mee. 

Met vriendelijke groeten

 KU Leuven

Ik kijk Scott aan. 'Wat is er?' vraagt Sky. 'Ella gaat een tijdje naar het ziekenhuis moeten' Terwijl ik alles probeer uit te leggen aan de kindjes, zoekt Scott op de laptop op wat dat juist is, de ziekte van Kawasaki. 'Sky, wil jij Ella helpen met een valies te pakken voor een paar dagen?' 'Tuurlijk!' En daar gingen ze. 'Wat is dat nu? De ziekte van Kawasaki?' 'Het is een zeldzame aandoening waarbij de wand van de bloedvaten ontstoken raakt. De oorzaak is niet gekend. Voor de behandeling zijn de meeste kinderen geholpen met één hoge dosis intraveneuze immunoglobuline en aspirine. Maar sommige patiënten ontwikkelen echter ondanks de behandeling een hartcomplicatie' leest Scott voor. 'Dus Ella moet in het ziekenhuis zodat ze die immunoglobdinges kunnen geven?' 'Ik denk het'  'Mama! Papa! Ella haar valies is klaar!' Ella en Sky komen de woonkamer terug binnen. 'Goed gedaan, ik zal nog eens checken of alles erin zit' Ella en Sky hadden het heel goed gedaan. Voldoende ondergoed, T-shirts en broeken, een toiletzak met tandenpoestgerief en  zeep, Spike en nog wat handige dingen. 'Oké, gaan we dan maar vertrekken?' 'Ja denk ik' Ik hoor de angst in Ella's stem. 'Meisje, het komt allemaal goed. Je gaat niet doodgaan. En je bent een sterke meid, dus geen reden tot paniek' Scott probeert haar te kalmeren. We vertrekken. 'Ze moet naar het ziekenhuis, is dat geen goede reden tot paniek?' fluister ik zacht in Scott's oor. 'Dramalama' fluistert hij terug. Ik geef hem een por. Even voelde ik me terug de onbezorgde Emma van voor onze Klijnentjes. Ik zie ze doodgraag, maar soms wil ik even terug naar hoe het toen was. Zo zorgeloos en (misschien net iets te) onvoorzichtig.

Heyy! Voor alle duidelijk: dat Ella dood zou gaan had Sky gedroomd. Ella zal dus 99% kans blijven leven. Maar er is altijd 1%... Wie Spike is, kan je lezen in het deel 'Vertrek'. Ik wil me graag nog eens excuseren voor het lange wachten. In een mobilehome kan het soms zijn dat je vergeet welke dag het is. En de terugrit duurde heel lang. 

Love you,

PisoDeLuiaard

Ik wil ook nog ff zeggen da ik geen dokter ben ofz en alle info van op internet heb. Ik ben dus niet zeker of dit allemaal klopt.