MÛTENÂ +18 (final oldu)

45. bölüm

Merhaba canlarım, nasılsınız? Umarım her biriniz çok iyisinizdir. Final bölümüne o kadar çok az kaldı ki yavaş yavaş sona yaklaşıyoruz. Bölümler nasıl gidiyor? Ben final bölümü için çok heyecanlıyım😿 Mayda tüm gerçekleri öğrendi. Selami Gözcü'nün de cezası kesildiğine göre derin nefes alabiliriz. Bu arada size bir sorum var. Bir kış masalı serisinin devamı gelsin mi? Gelse hangi yan karakterleri okumak isterdiniz? 

 instagram* ulduzmakh

Keyifli okumalar!

***

Andıç Gözcü. 1 sene önce.

"Andıç, peki gerçekleri öğrendiği zaman onu kaybedeceğinden nasıl bu kadar emin olabilirsin?" Kulaklarıma dolan ince sesten anladığım kadarıyla Özge hanım da en az benim Mayda'nın tepkilerini kadar merak ediyordu.

Başımı kaldırarak ona baktım. "Eminim çünkü onu sizden bile daha iyi tanıyorum."

Boğazını temizleyerek bakışlarını üzerime sabitledi. "Şimdilik ona söylemeyeceksin, biliyorsun değil mi? Hazır değil." Bazen onun düşman olduğunu düşünmüyor değilim. Hiçbir zaman benim tarafımda durmadı. Hep Mayda'nın psikolojisinin buna hazır olmadığını söylüyordu. Bir psikolog olarak hastalarının konuştuklarını paylaşması yasaktı. Bunu zaten ben de istemiyordum. İstediğim tek şey onu iyileştirmesiydi. Bana hazır olduğunda Mayda'ya gerçekleri söyleyebileceğimi demişti. Ama güzelliğim bir türlü hazır olmuyordu.

"Plan yapmadan ve onun hayatından uzak durarak her şeyi öğrenmesini sağlayabilirsin." Sinirle ona baktım. Cidden bu kadının benimle ne derdi vardı?

"Mümkün değil." Sesim tok çıkmıştı. Ona uzaktan bakmaktan yorulmuştum. Yanına yaklaşamıyordum bile. Üniversitelerimiz dip dibeydi ancak onun beni görmesi bir mucize gibiydi.

"Mümkün değil diyorum çünkü Mayda benim hayata tutunma amacım. O olmasa ben de olmam."

"Ya duyduklarını hazmedemezse?"

Sıkıntıyla iç çektim. Bunun olma ihtimali vardı. Küçük de olsa bu ihtimal ölmem için yeterli bir nedendi. Nefeslerimin kesildiğini hissettiğimde ayaya kalkarak pencereyi açmıştım. Sıcak yaz havası yüzüme çarptığında kuşların sesi kulaklarımı doldurmuştu. Bu sabah Mayda spor yapmaya dışarı çıkmamıştı. Daha sonra annesinin evlerinin yanındaki eczaneye gittiğini görmüştüm. Kesinlikle hastaydı. İçim içimi yerken saçlarımı karıştırdım.

"Ne yapmamı istiyorsunuz?"

Özge hanım başını çevirerek beni izledi. "Seni affetmeyeceğini biliyorsun. Bu yüzden onun için bir şey yap."

"Ne gibi?"

"Olanları bana anlattı. Babanın, Ünsal ailesine yaptığı şey karşısında onun hayatını kurtarabilirsin."

Bunu düşünüyordum zaten. "Bunu yapacaktım zaten."

"Mesela buralardan gidebilirsiniz." Sunduğu seçenek oldukça makuldu fakat aklımda daha başka şeyler vardı.

Bir şey demeden onu dinledim. "İsviçre'de aynı zamanda bulunmuşsunuz. Oraya tekrar dönebilirsiniz. Bazen uzaklaşmak iyi gelebilir size. Tabii bu gelecek zamanda olacak bir plan."

Aklımda daha farklı plan vardı. Dediği gibi Mayda için bir şey yapacaktım ama bu İsviçre'ye gitmekten daha gerçekçi olacaktı. İntikam alacaktım. Bunu uzun süredir planlıyordum fakat şu an aklımdaki adımları yerine getireceğim. Bu adımlar kesinlikle kolay atılmayacak adımlardı. Canımız acıyacak, belki de onu kaybedecektim ama eninde sonunda ailemin yaptığı bu yanlışı düzeltecektim. Mayda'ya olan aşkım yüzünden değil, vicdanım yüzünden bunu yapacaktım.