MÛTENÂ +18 (final oldu)

4. bölüm

Bölümler her gün geliyor. Yorum ve oylarınızı eksik etmeyin lütfen. Beni instagramdan takip edebilirsiniz: ulduzmakh

Keyifli okumalar!

***

Andıç'ın elleri belimi sımsıkı sarılırken gözlerimiz bir süre kesişmişti. Neydi bu böyle? Aramızdaki elektrik o kadar yüksekti ki bunu inkar edemiyordum bile. Kalbimin çarpıntısı kulaklarımda çınlarken benden uzaklaşmıştı.

"Küçük kız, bana borçların çoğalıyor. Hem de can borcun." Kaygan zemine bakarak göz devirdim.

Dişlerimin arasından, "Sen beni peşinden koşturtmak zorunda mısın?" diye sordum sinirle.

"Peşimden koşan sensin!"

"Borcumu ödemek istiyorum!" Öyle bağırmıştım ki herkes bize bakmışlardı. Andıç'ın gözü arkamdaki noktada takılı kalınca kaşları çatıldı. Ellerini geri çekerek, "Arkadaşların da buradaymış," dediğinde baktığı noktaya bakmıştım.

Kızlar şaşkınlıkla bizi izliyorlardı. "Gerçekten mi?" dediğinde inanamaz gözlerle bana baktı.

"Ne gerçekten mi? Biz buraya kahve içmeye geldik ayrıca. Hep geldiğimiz kafe burası!" Benden uzaklaştığında, "Pekala. Gitmem gerekiyor. Ama borcunu unutmadım," demişti.

Gidecekti ki kolundan tuttuğum gibi onu durdurdum. "Sen gerçekten de benimle dalga geçiyorsun! Buraya çağırdın borcunu öde diye, sonra bir şeyler saçmaladın ve gidiyorsun! Beni salak mı sanıyorsun sen? Oyuncak mıyım ben?" Kafenin içinde bağırdığım için garson yaklaşarak, "Hanımefendi, misafirleri rahatsız ediyorsunuz. Lütfen kısık sesle konuşur musunuz?" demişti. Herkes bize kınayan gözlerle bakıyordu.

"Hepsi senin yüzünden." Benden uzaklaşan Andıç, "Borçlarını bir gün ödeyeceksin ama o gün bu gün değil, tatlı kız," demişti.

"Ne?" Peşinden ağzı açık bakarken sinirden yerimde debelendim. Gerçekten mi? Kızlar yanıma geldiğinde, "Bu adam manyak!" demişlerdi.

Masaya geçtiğimizde her zamanki gibi kahvelerimiz gelmişti. "Adam delinin teki!"

Miray, "Kızım adam resmen dalga geçti. Yemin ederim şokla seni izledik. Bu adam manyak resmen!" demişti. Ayça ise düşünceli tavırla kahvesine odaklandı. "Seni görmek için mi çağırdı acaba? Yoksa başka planları mı var? İyi ama ne planı? Kafam almıyor resmen!"

Kızlar kendi aralarında konuşmalarına rağmen benim dikkatimi başka bir şey çekmişti. O beni buraya dalga geçmek için çağırmamıştı. O sadece beni oyuna getirmişti ve burada gerçekten de kendini üstün görüyordu. İnanamazcasına kızlara baktım.

"Az önce olanları gördünüz değil mi? Gerçekten de şok oldum. Neye uğradığımı şaşırdım resmen."

Miray elimi tuttu. "İyi misin sen? Pek donuk bakıyorsun."

Başımı onayladım. "İyiyim, iyi olmasına ama öyle kolay değil."

Ayça kaşlarını çattı. "Ne öyle kolay değil?"

"Beni kandırmak. Böyle saçma sapan oyun oynayacak biri değilim. Görür o gününü."

Kızlar şaşkınlıkla sordular. "Ne yapacaksın ki?"

"Onu zamanla göreceksiniz. Ama o Andıç denilen herif elimden kurtulmadı."

Evet, bu dediğimde haklıydım. Böyle basit oyunlar oynayıp, kabaca beni reddetmek neymiş göstereceğim. Üstelik normal bir şekilde teşekkür etmiştim. Ne diye buraya gelmiştim. Keşke hiç gelmeseymişim.